Altai, Southern - 2013 Edition (NT)

Алты кӱнниҥ бажында Иисус јӱк ле Петрды, Иаковты ла оныҥ Иоанн карындажын алганча, бийик кырга чыгала, олордыҥ алдына кубулды: чырайы кӱндий јаркындалды, кийими дезе јарыктый ак болды. Је бат, Моисей ле Илия Оныла эрмектежип турганы олорго кӧрӱнип турды. Петр Иисуска айтты:
– Кайракан, биске мында макалу! Кӱӱниҥ бар болзо, бого ӱч чадыр тудалы: бирӱзин Сеге, бирӱзин Моисейге, бирӱзин Илияга.
Ол мынайып айдып турганча, олорды јаркынду булут кӧлӧткӧлӧп, булуттаҥ эрмектенген ӱн угулды:
– Бу Мениҥ сӱӱген Уулым, Оныҥ Бойында Мениҥ јакшылыкту табым. Оны угугар!
Ӱренчиктер мыны угала, сӱрекей коркып, кӧҥкӧрӧ јыгылдылар. Иисус јууктай базып келеле, олорго тийип,
– Туругар, коркыбагар – деди.
Ӱренчиктер ӧрӧ кӧрӧрдӧ, Иисустаҥ ӧскӧ кижи јок эмтир. Олор кырдаҥ тӱжӱп келедерде, Иисус олорго јакарып, айтты:
– Кижи Уулы тирилбегенче, бу кӧргӧнӧӧрди кижиге айтпагар.
Ӱренчиктери Оноҥ сурадылар:
– Озо Илия келер учурлу деп, бичикчилер не керек анайда айдыжат?
– Илия озо келеле, ончозын белетеп койотоны, чын – деп, Иисус каруу јандырды. – Је айдып турум слерге: Илия келип јӱрген эди, је оны таныбагандар, оныла бойлорыныҥ табына салдырып эткендер. Анайып Кижи Уулы да олорго кыйнаттырар.
Айдарда, Иисус олорго Крестеечи Иоанн керегинде айтканын билип алдылар.


Олор улуска тӱжӱп келерде, Иисуска бир кижи јууктап, Оныҥ алдына тизеленип, айтты:
– Кайракан, уулыма буурза! Ол улаарып, тыҥ кыйналып, улам ла отко, улам ла сууга калып турат. Оны ӱренчиктериҥе экелген болгом, је олор јазып болбодылар.
Иисус дезе каруу јандырып, айтты:
– Э-э, бӱтпес, балыр ӱйе! Слерле кожо канчазын јӱрейин? Слерге канчазын чыдажайын? Оны Меге бери экелигер.
Иисус шилемирге јакарып ийерде, ол чыга конды, уулчак бу тарый јазыла берди. Ӱренчиктери Иисуска јаҥыс бойлоры базып келеле, сурадылар:
– Бис оны нениҥ учун чыгара сӱрӱп болбогоныс?
– Бӱтпей турганыгар учун – деп, Иисус каруу јандырды. – Чынын айдадым слерге: Бӱдӱмјигер горчицаныҥ ӱренинче болуп, бу кырды мынаҥ кӧчӱп бар дезегер, ол кӧчӱп барар. Слердиҥ эдип албазыгар јок болор. Бу шилемирлер јаҥыс мӱргизе ле орозо тутса чыгара сӱрӱлер.
Олор Галилей јеринде јӱрген тужында Иисус олорго айтты:
– Кижи Уулы улустыҥ колына берилер. Оны ӧлтӱргилеп койор, ӱчинчи кӱнде Ол тирилер.
Ӱренчиктер мыны угала, ал-санаага тӱштилер.

Олор Капернаумга келерде, байзыҥга калан јуучылар Петрга базып келип,
– Ӱредӱчигер эки драхма бергей не? – деп сурадылар.
Петр:
– Эйе – деди.
Ол ӱйге кирерде, Иисус озо эрмектенип, айтты:
– Симон, не деп сананып туруҥ? Јердиҥ каандары каланды кемнеҥ алып јат: бойыныҥ уулдарынаҥ ба, эмезе туш улустаҥ ба?
Петр:
– Туш улустаҥ – деди.
Иисус айтты:
– Анайдарда, бойыныҥ уулдары каланнаҥ јайым. Је олорды ӧӧркӧтпӧскӧ, талайга барып кармакта. Кармакка озо илинген балыкты алып, оозын ачып, статир акча табарыҥ. Оны чыгарып, Мениҥ учун, бойыҥныҥ учун олорго бер.

Geere nke a ntị Матфей 17