Newari - 1986 Edition (Drama NT)

निकोदेमस नांयाम्‍ह छम्‍ह फरिसी दु। व यहूदीतय् छम्‍ह तःधंम्‍ह थकालि खः। छन्‍हु चान्‍हय् व येशूयाथाय् वयाः धाल – “गुरुजु, छि परमेश्‍वरं छ्वयाहयादीम्‍ह गुरु खः धकाः जिमिसं स्‍यू। परमेश्‍वर छिनाप दीगुलिं सुनानं याये मफुगु चिं छिं यानादी फु।”
वय्‌कलं लिसः बियादिल – “जिं छितः खःगु खँ धाये – न्‍हूकथं हानं जन्‍म मजुइकं मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयागु राज्‍य खनी मखु।”
निकोदेमसं वय्‌कःयात धाल – “बुरा जुइ धुंकाः मनूत हानं गथे यानाः जन्‍म जुइ? हानं छकः मांयागु प्‍वाथय् दुहां वनाः जन्‍म जुइगु ला?”
वय्‌कलं लिसः बियादिल – “जिं छितः खःगु खँ धाये, मनूत लखं व परमेश्‍वरया आत्‍मां जन्‍म मजुइकं परमेश्‍वरयागु राज्‍यय् दुहां वने फइ मखु। गथे लाहिं ला हि हे दुम्‍ह मनू जन्‍म जुइ, अथे हे आत्‍मां आत्‍मा हे जन्‍म जुइ। थथे जिं न्‍हूकथं जन्‍म जुइ मानि धयागु खँय् छि छक्‍क जुइम्‍वाः। फय् थः मंदुथाय् न्‍ह्याइ, छिं उकियागु सः जक ताइ, व गनं वल, अले गन वनी धकाः छिं सी मखु। आत्‍मां बूपिं मनूत नं अथे हे जुइ।”
अले वं न्‍यन – “थथे नं जुइ फइ ला?”
वय्‌कलं लिसः बियादिल – “इस्राएलीतय् गुरु जुयाः छिं थुलि नं थुइके मफु ला? जिं छितः खःगु हे खँ धाये – जिमिसं स्‍यूगु खँ धायेगु खः, अथे हे खंगु खँ साक्षी बीगु खः। अय्‌नं जिमिगु खँय् छिकपिं सुनानं विश्‍वास मयाः। जिं छिकपिन्‍त संसारयागु खँ कनाः ला छिकपिन्‍सं विश्‍वास मयाः धाःसा स्‍वर्गयागु खँ कंसा झन गथे यानाः विश्‍वास यानादी? स्‍वर्गं क्‍वहां वःम्‍ह मनूया काय् बाहेक सुं नं स्‍वर्गय् थाहां वंगु मदुनि। मरुभूमिइ मोशां धलोतं दय्‌का तःम्‍ह सर्पयात यख्‍खाःथें मनूया काय्‌यात नं यख्‍खाइतिनि। अथे जूगुलिं वय्‌कःयात विश्‍वास याइपिन्‍त अनन्‍त जीवन दइ।”
“परमेश्‍वरं संसारयात यक्‍व माया यानादीगुलिं वय्‌कःयात विश्‍वास याःपिं मनूत नाश मजुइमा, बरु इमित अनन्‍त जीवन दयेमा धकाः थः याकः काय्‌यात तकं बियादिल। परमेश्‍वरं संसारयात न्‍याय यायेत थःकाय्‌यात छ्वयाहयादीगु मखु, बरु वय्‌कःयापाखें संसार बचय् जुइमा धकाः खः।
“वय्‌कःयात विश्‍वास याःपिं मनूतय्‌गु न्‍याय जुइ मखु, परमेश्‍वरया याकः काय्‌यात विश्‍वास मयाःपिं मनूतय्‌गु धाःसा न्‍याय जुइ हे धुंकल। जः संसारय् छ्वयाहयादी धुंकूसां मनूतय्‌सं थ्‍व जःयात स्‍वयाः खिउँयात यय्‌कल, छाय्‌धाःसा इमिगु ज्‍या मभिं। थुकथं इपिं दोषी ठहरय् जुल। दुष्‍ट ज्‍याखँ यानाजुइपिं मनूतय्‌सं जःयात हेला याइ, अले जलय् वइ मखु। जलय् वल कि इमिसं याना जूगु दुष्‍ट ज्‍याखँ खने दइ धकाः इपिं ग्‍याः। अय्‌नं भिंगु सत्‍य ज्‍याखँ यानाजुइपिं मनूत धाःसा जः दुथाय् वइ। अले इमिसं याना जूगु ज्‍याखँ परमेश्‍वरयापाखें हे यानादीगु खः धकाः बांलाक थुइके फइ।”

अनं लिपा येशू व वय्‌कःया चेलात यहूदियाय् झाल। वय्‌कः अन हे इपिं नाप च्‍वनादिल, अले बप्‍तिस्‍मा नं बियादिल।
सालीमया लिक्‍कसं एनोन धाःगु थासय् यक्‍व लः दुगुलिं यूहन्‍नां नं अन हे बप्‍तिस्‍मा बियाच्‍वन। मनूत वयाः बप्‍तिस्‍मा काल। थुबलय् तक यूहन्‍नायात झ्‍यालखानाय् मतःनि।
उबलय् यूहन्‍नाया चेलातय् छम्‍ह मनू नाप च्‍वख जुइगु खँय् जवाःसवाः जुल। अले यूहन्‍नायाथाय् वनाः इमिसं थथे धाल – “गुरुजु, यर्दन पारिइ छिनाप दुम्‍ह, अले छिं हे साक्षी बियादीम्‍ह मनुखं बप्‍तिस्‍मा बियाच्‍वंगु दु। फुक्‍क मनूत वयाथाय् हे वनाच्‍वंगु दु।”
वं लिसः बिल – “परमेश्‍वरं मबीकं सुनानं छुं नं काये फइ मखु। जि मुक्ति बीम्‍ह ख्रीष्‍ट मखु, अय्‌नं वय्‌कः स्‍वयाः न्‍हापालाक छ्वयाहःम्‍ह खः धकाः जिं धयागु खँ छिमिसं हे धयाच्‍वंगु दु। भम्‍चायात ब्‍याहा याःम्‍ह हे भाःतम्‍ह जुइ। ब्‍याहा याःम्‍ह मिजंया पासा वयागु खँ न्‍यनाः तसकं लय्‌ताइ। अथे हे जि नं आः लय्‌ताय् खन। वय्‌कः तःधं जुइ, जि चिधं जुइ।”
“च्‍वय्‌नं वःम्‍ह फुक्‍क स्‍वयाः तःधंम्‍ह खः। अले संसारं वःम्‍ह संसारयाम्‍ह हे खः, थज्‍याःम्‍ह मनुखं संसारयागु हे खँ ल्‍हाइ। स्‍वर्गं वःम्‍ह फुक्‍क स्‍वयाः तःधं जू। वय्‌कलं थःम्‍हं न्‍यनादीगु व खंगु खँ हे कनादिल, अय्‌नं सुनानं वय्‌कःयागु खँ मानय् मयाः। वय्‌कःयागु खँय् विश्‍वास याःम्‍ह मनुखं धाःसा परमेश्‍वर सत्‍य खः धकाः दसि बी। परमेश्‍वरं छ्वया हःम्‍हय्‌सिनं हे जक परमेश्‍वरयागु वचन नवाइ, छाय्‌धाःसा वय्‌कःयात पवित्र आत्‍मां जाय्‌कादीगु दु। परमेश्‍वर बाःनं थःकाय्‌यात माया यानादीगुलिं फुक्‍कं वय्‌कःयागु ल्‍हातिइ बियादीगु दु। वय्‌कःया काय्‌यात विश्‍वास याइम्‍हय्‌सिके अनन्‍त जीवन दु। काय्‌नं धाःगु मानय् मजूम्‍हय्‌सिनं थज्‍याःगु जीवन कायेखनी मखु, थज्‍याःम्‍हय्‌सित परमेश्‍वरं तं दिकादी।”

Geere nke a ntị यूहन्‍ना 3