Biblica® Open Polish Living New Testament™ Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc. “Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.  All content on open.bible is made available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/).  You are free to:  Share — copy and redistribute the material in any medium or format Adapt — remix, transform, and build upon the material for any purpose, even commercially   Under the following conditions:  Attribution — You must attribute the work as follows: “Original work available for free at www.biblica.com and open.bible” Attribution statements in derivative works should not in any way suggest that we endorse you or your use of this work. ShareAlike — If you remix, transform, or build upon the material, you must distribute your contributions under the same license as the original.  Use of trademarks: Biblica® is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. and may not be included on any derivative works. Unaltered content from open.bible must include the Biblica® trademark when distributed to others. If you alter the content in any way, you must remove the Biblica® trademark before distributing your work.

Biblica® Słowo Życia, otwarty dostęp™

Biblica® Słowo Życia, otwarty dostęp

<div class="version vid137 iso6393pol" data-vid="137" data-iso6393="pol">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="JHN.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">Uzdrowienie przy sadzawce</div><div class="p"> 1Nadesz&#322;o kolejne &#380;ydowskie &#347;wi&#281;to i Jezus uda&#322; si&#281; do Jerozolimy. 2Obok Owczej Bramy znajdowa&#322;a si&#281; w mie&#347;cie sadzawka otoczona pi&#281;cioma kru&#380;gankami, zwana po hebrajsku Betezda. 3Le&#380;a&#322;o tam wielu chorych&#8212;niewidomych, kalekich i sparali&#380;owanych. 4A anio&#322; Pana zst&#281;powa&#322; od czasu do czasu do sadzawki i porusza&#322; wod&#281;. 5By&#322; tam r&#243;wnie&#380; pewien cz&#322;owiek, kt&#243;ry chorowa&#322; od trzydziestu o&#347;miu lat. 6Zobaczywszy go, Jezus od razu pozna&#322;, &#380;e choruje od bardzo d&#322;ugiego czasu. I zapyta&#322; go:</div><div class="p">&#8212;Czy chcesz wyzdrowie&#263;?</div><div class="p"> 7&#8212;Panie, nie mam nikogo, kto by mi pom&#243;g&#322; wej&#347;&#263; do sadzawki, gdy anio&#322; poruszy wod&#281;. Zanim dojd&#281;, kto&#347; inny mnie wyprzedza i doznaje uzdrowienia.</div><div class="p"> 8&#8212;Wsta&#324;, zwi&#324; swoj&#261; mat&#281; i chod&#378; o w&#322;asnych si&#322;ach!&#8212;rzek&#322; Jezus.</div><div class="p"> 9I cz&#322;owiek ten natychmiast wyzdrowia&#322;. Zwin&#261;&#322; mat&#281; i zacz&#261;&#322; chodzi&#263;. A by&#322; to akurat &#347;wi&#281;ty dzie&#324; szabatu. 10Gdy &#380;ydowscy przyw&#243;dcy zobaczyli go, powiedzieli:</div><div class="p">&#8212;Jest szabat! Nie wolno ci nosi&#263; maty! To wbrew przykazaniom!</div><div class="p"> 11&#8212;To cz&#322;owiek, kt&#243;ry mnie uzdrowi&#322;, powiedzia&#322;: &#8222;Zwi&#324; mat&#281; i chod&#378;&#8221;&#8212;odrzek&#322; uzdrowiony.</div><div class="p"> 12&#8212;Kto o&#347;mieli&#322; si&#281; co&#347; takiego ci rozkaza&#263;?&#8212;dociekali.</div><div class="p"> 13Uzdrowiony nie potrafi&#322; odpowiedzie&#263;, bo Jezus znikn&#261;&#322; w otaczaj&#261;cym ich t&#322;umie. 14Jaki&#347; czas potem Jezus odnalaz&#322; go w &#347;wi&#261;tyni i powiedzia&#322;:</div><div class="p">&#8212;Wyzdrowia&#322;e&#347;. Teraz nie grzesz, &#380;eby nie spotka&#322;o ci&#281; co&#347; gorszego!</div><div class="p"> 15W&#243;wczas cz&#322;owiek ten uda&#322; si&#281; do przyw&#243;dc&#243;w i oznajmi&#322; im, &#380;e to Jezus go uzdrowi&#322;.</div><div class="s1">&#379;ycie dzi&#281;ki Synowi</div><div class="p"> 16Wtedy oni zacz&#281;li oskar&#380;a&#263; Jezusa, &#380;e uczyni&#322; to w szabat. 17Ale On odpowiedzia&#322; im:</div><div class="p">&#8212;M&#243;j Ojciec teraz dzia&#322;a, wi&#281;c Ja r&#243;wnie&#380; dzia&#322;am.</div><div class="p"> 18Na te s&#322;owa jeszcze bardziej utwierdzili si&#281; w zamiarze zabicia Go. Nie tylko bowiem &#322;ama&#322; przepisy dotycz&#261;ce szabatu, ale Boga nazywa&#322; swoim Ojcem, czyni&#261;c si&#281; w ten spos&#243;b r&#243;wnym Bogu. 19Jezus powiedzia&#322; wi&#281;c:</div><div class="p">&#8212;Zapewniam was: Syn Bo&#380;y sam z siebie niczego nie mo&#380;e uczyni&#263;. Robi tylko to, co widzi u Ojca. Co wi&#281;c czyni Ojciec, to robi i Syn. 20Ojciec kocha Syna i pokazuje Mu wszystko, czego sam dokonuje. Z reszt&#261; poka&#380;e Mu jeszcze wi&#281;ksze dzie&#322;a, aby&#347;cie Go podziwiali. 21Podobnie jak Ojciec wskrzesza umar&#322;ych i daje im &#380;ycie, tak i Syn daje &#380;ycie tym, kt&#243;rym sam chce. 22Ojciec nikogo te&#380; nie s&#261;dzi, bo wszelki s&#261;d przekaza&#322; Synowi, 23aby wszyscy ludzie czcili Go tak, jak czcz&#261; Ojca. Kto wi&#281;c nie czci Syna, nie czci r&#243;wnie&#380; Ojca, kt&#243;ry Go pos&#322;a&#322;. 24Zapewniam was: Ka&#380;dy, kto Mnie s&#322;ucha i wierzy Ojcu, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;, ma &#380;ycie wieczne. Nie zostanie pot&#281;piony, bo przeszed&#322; ju&#380; ze &#347;mierci do &#380;ycia. 25Zapewniam was r&#243;wnie&#380;, &#380;e zbli&#380;a si&#281; czas, a w&#322;a&#347;ciwie ju&#380; nadszed&#322;, gdy umarli us&#322;ysz&#261; g&#322;os Syna Bo&#380;ego, a ci kt&#243;rzy us&#322;ysz&#261;&#8212;o&#380;yj&#261;. 26Ojciec, kt&#243;ry ma w sobie &#380;ycie, da&#322; je Synowi, aby i On je mia&#322;. 27Da&#322; Mu te&#380; w&#322;adz&#281; s&#261;dzenia, poniewa&#380; jest On Synem Cz&#322;owieczym. 28Nie dziwcie si&#281; temu, poniewa&#380; nadchodzi czas, gdy wszyscy umarli us&#322;ysz&#261; Jego g&#322;os. 29I powstan&#261; z martwych: ci, kt&#243;rzy dobrze post&#281;powali&#8212;do wiecznego &#380;ycia; ci za&#347;, kt&#243;rzy pope&#322;niali z&#322;o&#8212;na s&#261;d. 30Ja niczego nie czyni&#281; sam z siebie. Os&#261;dzam tak, jak Mi m&#243;wi Ojciec, i m&#243;j os&#261;d jest sprawiedliwy, gdy&#380; nie kieruj&#281; si&#281; swoj&#261; wol&#261;, lecz wol&#261; Tego, kt&#243;ry Mnie pos&#322;a&#322;.</div><div class="s1">&#346;wiadectwo o Jezusie</div><div class="p"> 31Gdybym sam przedstawia&#322; dowody na sw&#243;j temat, nie by&#322;bym wiarygodny&#8212;kontynuowa&#322; Jezus. 32&#8212;Dowody takie przedstawia jednak Ojciec, a On jest przecie&#380; prawdom&#243;wny. 33Wys&#322;ali&#347;cie do Jana Chrzciciela ludzi z pytaniem o Mnie, a on powiedzia&#322; wam prawd&#281;. 34Nie polegam jednak na dowodach od ludzi. Wspominam o tym tylko po to, aby&#347;cie dost&#261;pili zbawienia. 35Jan by&#322; p&#322;on&#261;ca lamp&#261;, a wy cieszyli&#347;cie si&#281; jego &#347;wiat&#322;em. 36Istniej&#261; jednak wi&#281;ksze dowody ni&#380; s&#322;owa Jana. S&#261; to czyny zlecone mi przez Ojca, kt&#243;rych Ja dokonuj&#281;. Potwierdzaj&#261; one, &#380;e zosta&#322;em przez Niego pos&#322;any. 37Potwierdzi&#322; to r&#243;wnie&#380; sam Ojciec! Wy jednak nigdy nie s&#322;yszeli&#347;cie Jego g&#322;osu ani Go nie widzieli&#347;cie. 38Nie przyj&#281;li&#347;cie te&#380; Jego s&#322;owa, bo nie wierzycie Temu, kt&#243;rego On pos&#322;a&#322;. 39Studiujecie Pisma, bo wydaje si&#281; wam, &#380;e odnajdziecie w nich &#380;ycie wieczne. A one przecie&#380; m&#243;wi&#261; o Mnie! 40Wy jednak nie chcecie do Mnie przyj&#347;&#263;, aby otrzyma&#263; to &#380;ycie. 41Ja nie potrzebuj&#281; uznania ze strony ludzi. 42I wiem, &#380;e nie macie w sobie Bo&#380;ej mi&#322;o&#347;ci. 43Przyszed&#322;em do was w imieniu Ojca, lecz odrzucacie Mnie. Je&#347;li jednak kto&#347; przychodzi we w&#322;asnym imieniu, ch&#281;tnie go s&#322;uchacie. 44Nic dziwnego, &#380;e nie mo&#380;ecie uwierzy&#263;! Zabiegacie o ludzki szacunek, zupe&#322;nie nie troszcz&#261;c si&#281; o uznanie w oczach Boga. 45Ale nie my&#347;lcie, &#380;e to Ja b&#281;d&#281; was obwinia&#322; przed Ojcem. Oskar&#380;y was Moj&#380;esz, w kt&#243;rym pok&#322;adacie nadziej&#281; na wieczno&#347;&#263;. 46Gdyby&#347;cie bowiem naprawd&#281; mu wierzyli, uwierzyliby&#347;cie i Mnie, gdy&#380; on pisa&#322; w&#322;a&#347;nie o Mnie. 47Ale jak mo&#380;ecie uwierzy&#263; moim s&#322;owom, skoro nie wierzycie nawet jego pismom?</div>
 </div>
 </div>
</div>

Nadeszło kolejne żydowskie święto i Jezus udał się do Jerozolimy. Obok Owczej Bramy znajdowała się w mieście sadzawka otoczona pięcioma krużgankami, zwana po hebrajsku Betezda. Leżało tam wielu chorych—niewidomych, kalekich i sparaliżowanych. A anioł Pana zstępował od czasu do czasu do sadzawki i poruszał wodę. Był tam również pewien człowiek, który chorował od trzydziestu ośmiu lat. Zobaczywszy go, Jezus od razu poznał, że choruje od bardzo długiego czasu. I zapytał go:
—Czy chcesz wyzdrowieć?
—Panie, nie mam nikogo, kto by mi pomógł wejść do sadzawki, gdy anioł poruszy wodę. Zanim dojdę, ktoś inny mnie wyprzedza i doznaje uzdrowienia.
—Wstań, zwiń swoją matę i chodź o własnych siłach!—rzekł Jezus.
I człowiek ten natychmiast wyzdrowiał. Zwinął matę i zaczął chodzić. A był to akurat święty dzień szabatu. Gdy żydowscy przywódcy zobaczyli go, powiedzieli:
—Jest szabat! Nie wolno ci nosić maty! To wbrew przykazaniom!
—To człowiek, który mnie uzdrowił, powiedział: „Zwiń matę i chodź”—odrzekł uzdrowiony.
—Kto ośmielił się coś takiego ci rozkazać?—dociekali.
Uzdrowiony nie potrafił odpowiedzieć, bo Jezus zniknął w otaczającym ich tłumie. Jakiś czas potem Jezus odnalazł go w świątyni i powiedział:
—Wyzdrowiałeś. Teraz nie grzesz, żeby nie spotkało cię coś gorszego!
Wówczas człowiek ten udał się do przywódców i oznajmił im, że to Jezus go uzdrowił.

Wtedy oni zaczęli oskarżać Jezusa, że uczynił to w szabat. Ale On odpowiedział im:
—Mój Ojciec teraz działa, więc Ja również działam.
Na te słowa jeszcze bardziej utwierdzili się w zamiarze zabicia Go. Nie tylko bowiem łamał przepisy dotyczące szabatu, ale Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się w ten sposób równym Bogu. Jezus powiedział więc:
—Zapewniam was: Syn Boży sam z siebie niczego nie może uczynić. Robi tylko to, co widzi u Ojca. Co więc czyni Ojciec, to robi i Syn. Ojciec kocha Syna i pokazuje Mu wszystko, czego sam dokonuje. Z resztą pokaże Mu jeszcze większe dzieła, abyście Go podziwiali. Podobnie jak Ojciec wskrzesza umarłych i daje im życie, tak i Syn daje życie tym, którym sam chce. Ojciec nikogo też nie sądzi, bo wszelki sąd przekazał Synowi, aby wszyscy ludzie czcili Go tak, jak czczą Ojca. Kto więc nie czci Syna, nie czci również Ojca, który Go posłał. Zapewniam was: Każdy, kto Mnie słucha i wierzy Ojcu, który Mnie posłał, ma życie wieczne. Nie zostanie potępiony, bo przeszedł już ze śmierci do życia. Zapewniam was również, że zbliża się czas, a właściwie już nadszedł, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci którzy usłyszą—ożyją. Ojciec, który ma w sobie życie, dał je Synowi, aby i On je miał. Dał Mu też władzę sądzenia, ponieważ jest On Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi czas, gdy wszyscy umarli usłyszą Jego głos. I powstaną z martwych: ci, którzy dobrze postępowali—do wiecznego życia; ci zaś, którzy popełniali zło—na sąd. Ja niczego nie czynię sam z siebie. Osądzam tak, jak Mi mówi Ojciec, i mój osąd jest sprawiedliwy, gdyż nie kieruję się swoją wolą, lecz wolą Tego, który Mnie posłał.

Gdybym sam przedstawiał dowody na swój temat, nie byłbym wiarygodny—kontynuował Jezus. —Dowody takie przedstawia jednak Ojciec, a On jest przecież prawdomówny. Wysłaliście do Jana Chrzciciela ludzi z pytaniem o Mnie, a on powiedział wam prawdę. Nie polegam jednak na dowodach od ludzi. Wspominam o tym tylko po to, abyście dostąpili zbawienia. Jan był płonąca lampą, a wy cieszyliście się jego światłem. Istnieją jednak większe dowody niż słowa Jana. Są to czyny zlecone mi przez Ojca, których Ja dokonuję. Potwierdzają one, że zostałem przez Niego posłany. Potwierdził to również sam Ojciec! Wy jednak nigdy nie słyszeliście Jego głosu ani Go nie widzieliście. Nie przyjęliście też Jego słowa, bo nie wierzycie Temu, którego On posłał. Studiujecie Pisma, bo wydaje się wam, że odnajdziecie w nich życie wieczne. A one przecież mówią o Mnie! Wy jednak nie chcecie do Mnie przyjść, aby otrzymać to życie. Ja nie potrzebuję uznania ze strony ludzi. I wiem, że nie macie w sobie Bożej miłości. Przyszedłem do was w imieniu Ojca, lecz odrzucacie Mnie. Jeśli jednak ktoś przychodzi we własnym imieniu, chętnie go słuchacie. Nic dziwnego, że nie możecie uwierzyć! Zabiegacie o ludzki szacunek, zupełnie nie troszcząc się o uznanie w oczach Boga. Ale nie myślcie, że to Ja będę was obwiniał przed Ojcem. Oskarży was Mojżesz, w którym pokładacie nadzieję na wieczność. Gdybyście bowiem naprawdę mu wierzyli, uwierzylibyście i Mnie, gdyż on pisał właśnie o Mnie. Ale jak możecie uwierzyć moim słowom, skoro nie wierzycie nawet jego pismom?

Geere nke a ntị Jana 5