Ayat-ayat Alkitab Ternama dari Луқо* 12

Berbagi

Шумо низ бояд барои омадани Писари Одамизод ҳамеша тайёр бошед, чунки Вай соате меояд, ки мунтазираш нестед».

Баръакс, Подшоҳии Ӯро биҷӯед ва Ӯ ин чизҳоро низ ба шумо медиҳад.

Сипас, ба ҳама муроҷиат карда гуфт: «Аз ҳар гуна чашмгуруснагӣ ҳазар кунед, зеро ҳаёти одам аз бисёрии сарваташ иборат нест».

Зеро ҳар ҷое, ки сарват доред, фикру хаёли шумо низ дар он ҷо хоҳад буд.

Кадоме аз шумо бо ғам хӯрдан умри худро ақаллан як соат дарозтар карда метавонад?

Исо ба шогирдонаш гуфт: «Бино бар ин, ба шумо мегӯям, ки ғами зиндагиатонро нахӯред, ки чӣ мехӯред ва ғами бадани худро нахӯред, ки чӣ мепӯшед.

ва ҳатто шумораи торҳои мӯятонро медонад. Бино бар ин, натарсед, арзиши шумо аз бисёр гунҷишкҳо ҳам зиёдтар аст.

Эй шумо, ки рамаи хурди Худо ҳастед, натарсед! Зеро хости Падаратон чунин аст, ки Подшоҳиро ба шумо диҳад.

Ба зоғҳо нигоҳ кунед, онҳо на киштукор мекунанд, на ҳосил ҷамъ мекунанд, на анбор доранду на каҳдон, вале Худо онҳоро мехӯронад ва арзиши шумо нисбат ба парандаҳо чанд маротиба баландтар аст!

Ғам нахӯред ва аз пайи он нашавед, ки чӣ мехӯреду чӣ менӯшед

Пас, агар Худо алаферо, ки имрӯз дар саҳро ҳасту пагоҳ ба танӯр партофта мешавад, чунин пӯшонад, шуморо низ, эй сустимонҳо, чанд маротиба беҳтар аз он пӯшонда метавонад!

Зеро ҳеҷ чизи пӯшидае нест, ки ошкор нашавад ва ҳеҷ чизи пинҳоне нест, ки маълум нагардад.