Ayat-ayat Alkitab Ternama dari Юҳанно* 2

Berbagi

Он чизе, ки Исо дар Қонои Ҷалил кард, муъҷизаи аввалини Ӯ буд. Исо ҳамин тавр бузургии Худро нишон дод ва шогирдонаш ба Ӯ имон оварданд.

Исо ба ӯ гуфт: «Ин ба Ману ту чӣ дахл дорад, модар?! Охир вақту соати Ман ҳоло нарасидааст».

Исо ба хизматгорон гуфт: «Кӯзаҳоро аз об пур кунед». Хизматгорон онҳоро лабрез карданд. Баъд Ӯ гуфт: «Акнун аз он об гирифта, ба роҳбари тӯй баред» ва онҳо гирифта бурданд.

Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ин маъбади Худоро вайрон кунед ва Ман онро дар се рӯз аз нав барпо мекунам».

Исо аз банд қамчин сохта, ҳамаи онҳоро бо барзагову гӯсфандонашон аз маъбади Худо берун ронда, мизҳои пуливазкунандагонро чаппа кард ва пулҳояшонро ба замин пошид. Ба кабӯтарфурӯшон бошад, гуфт: «Инҳоро аз ин ҷо дур кунед! Хонаи Падари Маро ба бозор табдил надиҳед!»