Text: © Библиско Здружение на Р. Македонија 2023 Audio: ℗ 2024 Hosanna

македонскиот

Во тој ден, Исус излезе од куќата и седна покрај морето. И се собра околу Него многу народ, така што Тој влезе во кораб и седна, а сиот народ стоеше на брегот.


И им говореше многу во параболи, велејќи: „Ете, излезе сејач да сее; и додека сееше, едни зрна паднаа по­крај патот, па долетаа птици и ги ис­кол­ваа. Други, пак, паднаа на каменито место, каде што немаше многу земја, и набргу никнаа, зашто земјата не беше дла­бока. Но, штом изгреа сонцето, тие свенаа, па, бидејќи немаа корен, се ису­ши­ја. Некои паднаа во трње; и трњата израснаа и ги задушија. Други, пак, паднаа на добра земја и дадоа добар плод; едно сто, друго шеесет, а трето триесет. Кој има уши да слуша, нека чуе.“


И учениците пристапија до Него и Му рекоа: „Зошто им зборуваш во параболи?“ А Тој им одговори и рече: „Затоа што вам ви е дадено да ги знаете тајните на царството небесно, а ним не им е дадено. Бидејќи, на оној што има ќе му се даде и ќе му се пре­умножи; а на оној што нема, ќе му се земе и она што го има. Затоа им зборувам во параболи, зашто гледаат и не можат да видат; слушаат и не можат да чујат, ниту пак, разбираат; и над нив се исполнува пророш­тво­то на Исаија, кој вели:
’Со уши ќе слушате и нема да разберете,
со очи ќе гледате и нема да видите;
зашто срцето на овие луѓе закоравело
и со ушите тешко слушаат;
и ги затвориле своите очи
за да не би некогаш со очите да видат
и со ушите да чујат
и со срцето да разберат,
та да се преобратат
и да ги исцелам.‘
А вашите очи се блажени зашто гледаат и вашите уши – зашто слушаат; бидејќи вистина ви велам: многу пророци и праведници сакаа да го видат она што го гледате вие, и не го видоа; и да го чујат она што го слушате вие, и не го чуја.“


„Вие, пак, чујте ја параболата за сејачот. Кај секого, што го слуша словото за царството и не го разбира, доаѓа злиот и го граба посеаното во неговото срце; тоа е посеаното покрај патот. А посеаното на каменито место е оној што го слуша словото и веднаш со радост го прима; но нема во себе корен и е непостојан: дојде ли мака или гонење заради словото, веднаш се соблазнува. Посеаното, пак, во трње е оној што го слуша словото, но грижата од овој свет и примамливоста на богатството го задушуваат словото и тоа станува бесплодно. А посеаното на добра земја е оној што го слуша словото и го разбира, и кој дава род, па донесува: еден сто, друг шеесет, а трет триесет.“

И друга парабола им кажа, велејќи: „Царството небесно прилега на човек што посеал добро семе на својата нива. Но, додека луѓето спиеја, дојде не­говиот непријател и посеа какол меѓу житото, па си отиде. А кога израсна растението и донесе род, тогаш се појави и каколот. И дојдоа слугите на домаќинот и му рекоа: ’Господаре, нели добро семе посеа на својата нива? Од каде, пак, сега има какол?‘ А тој им рече: ’Непријателот го направи тоа!‘ Слугите, пак, му рекоа: ’Сакаш ли да одиме и да го исплевиме?‘ Но тој им рече: ’Не, за да не се случи, корнејќи го каколот, заедно со него да го искорнете житото; оставете нека растат и едното и другото, заедно до жетвата; а за време на жетвата ќе им кажам на жетварите: соберете го најнапред каколот и врзете го во снопови, за да изгори; а житото приберете го во мојот амбар.‘“


И друга парабола им кажа, велејќи: „Царството небесно прилега на синапово зрно, што човек го зел и го посеал на својата нива. Тоа е најмало од сите семиња, но кога ќе израсне, поголемо е од сите зеленчуци, па станува дури и дрво, така што небесните птици долетуваат и се вгнездуваат на неговите гранки.“


И друга парабола им кажа: „Небесното цар­ство прилега на квас, што го зела жена и го ставила во три мери браш­но, додека целото да скисне.“


Сето ова Исус му го зборуваше на народот во параболи и без параболи не им говореше ништо; за да се исполни реченото преку пророкот, кој вели:
„Со параболи ќе ја отворам Својата уста;
ќе ги искажам тајните од создавањето на светот.“

Тогаш Исус го остави народот и влезе во една куќа. А учениците Му пристапија и Му рекоа: „Про­тол­кувај ни ја параболата за каколот на нивата!“ А Тој им одговори и рече: „Сејачот на доброто семе е Синот Човечки. Нивата е светот; доброто семе се синовите на царството, а каколот – синовите на лукавиот. Непријателот, пак, што го посеа, е ѓаволот; жетвата е крајот на светот, а жетварите се ангелите. Па така, како што се собира каколот и се гори во оган, така ќе биде и на крајот на овој свет. Синот Човечки ќе ги испрати Своите ангели и ќе ги соберат од Неговото царство сите соблазни и сите оние што вршат беззаконие, и ќе ги фрлат во вжарена печка; таму ќе биде плач и крцкање со заби. Тогаш праведниците ќе заблескаат како сонцето во царството на нивниот Отец. Кој има уши да слуша, нека чуе!“

„Царството небесно прилега и на богатство сокриено во нива, што го нашол човек и сокрил, па, од радост за него, оди и продава сѐ што има, и ја купува таа нива.“

„Царството небесно прилега и на трговец, кој бара убави бисери; па, штом најде еден скапоцен бисер, оди и продава сѐ што има и го купува.“

„Царството небесно прилега уште и на мрежа, која се фрла во морето и уловува секакви риби; и кога ќе се наполни, ја извлекуваат на брегот и седнуваат, па добрите ги собираат во садови, а лошите ги фрлаат надвор. Така ќе биде и при крајот на светот: ќе излезат ангелите и ќе ги од­делат лошите од праведните и ќе ги фрлат во огнена печка: таму ќе биде плач и крцкање со заби.“

Исус ги праша: „Дали го раз­брав­те сето ова?“ Тие Му рекоа: „Да, Гос­поди!“ А Тој им рече: „Затоа секој книж­ник, кој се научил за царството небесно, прилега на човек домаќин што од својата ризница изнесува и ново и старо.“


И, откако ги заврши овие параболи, Исус си замина оттаму. А штом дојде во Својот роден крај, ги поучуваше во нивната синагога така што сите се чудеа и велеа: „Од каде кај Него ваква мудрост и моќ? Нели е Овој син на дрводелецот? Нели мајка Му се вика Марија, а Неговите бра­ќа­ – Јаков и Јосија, Симон и Јуда? И нели сите Негови сестри се ме­ѓу нас? Од каде, пак, сето тоа кај Него?“ И се соблазнуваа поради Него. А Исус им рече: „Ниеден пророк не е без чест, освен во својот роден крај и во својот дом.“ И не направи таму многу чуда поради нивното неверие.

Dengarkan Матеј 13