Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Marko 10-ից

Կիսվել

Kuba i Ndodana yomuntu kambe aizanga ukukonzwa, yeza ukukonza, no kunika ukupila kwake kube inhlaulelo ya baningi.

U Yesu ebabeka, wati, Kubantu kungeyenzeke, kodwa akunjaro ku Mlungu: kuba ku Mlungu konke kungayenzeka.

U Yesu wati kuye, Hamba: ukutemba kwako kusindisile wena. Masinyane wayamkera ukubona kwake, wamlandera endhleleni.

Loko akuhlanganisa u Mlungu, kayekere umuntu ukuyahlukanisa.

U Yesu embeka wamtanda, wati kuye, Into inye ulibele ngayo; hamba, utengise konke onako, ubape abayanga, uyakuba nemfuyo ezulwini: ubuye, unilandele.

U Yesu wampendula wati, Utanda ukuba nikuyenzereni na? Umuntu ovimbeke amehlo wati kuye, Raboni, ukuba niyamkere ukubona kwami.

Kodwa akunjaro pakati kwenu: kodwa yena royo otanda ukuba mkuru pakati kwenu, kabe umkonzi wenu

Niqinisile niti ku lina, Yena royo ongayamkeli umbuso ka Mlungu njengo mntwana omncinyane, akayi kungena kuwo.

Kodwa abaningi aba pambiri bayakuba emuva: na labo abasemuva babe pambiri.

Kodwa ekuqaleui kokudabuka, Umlisa nomfazi wabayenza bona. Ngetshisusa retshi, umuntu uyakutshiya uyise nonina, anamatere kumfazi wake: labo bobabiri babe inyama inye: kunjaro abase ngababiri, ba inyama inye.