Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ لوقا 22-ից

Կիսվել

«باوگه، ئەگەر خاست تو ئیەسه، ئی جامه له لێم دویرەو که؛ وەلێ نه وه خاست من، بەڵکەم خاست تو بکرێ.»

وەلێ من ئەڕا تو دوعا کردم تا ئیماند وه کیس نەچود. جا وەختێ هاتیدەو، ئیمان براگاند وه قەوەتەو بکه.»

ئمجا نانەگەیش گرده دەس، سپاس خودا کرد و لەتی کرد و دادەێ پێان وەت: «ئیه جەسەێ منه که ئەڕا ئیوه درێید؛ ئیه وه یاد من وه جا بارن.»

هەر ئیجوره وەشون نان ئێواره جامەگه هەڵگرد و وەت: «ئی جامه، پەێمان تازەێگه وەناو خوین منه، که وەبونەێ ئیوه ڕشێی.

جا چوینکه وەناو رەنج فرەێگ بی، وه کوڵ دڵ دوعا کرد و عەرەقێ جور تکەیل خوین چکیاده زەوی.

وەلێ ئیوه ئیجوره نەون. گەوراتر وەناو ئیوه باێه جور بویچگتر بود و ڕابەر باێه جور خزمەتکار بود.

عیسا جواو دا: «پتروس، ئیه بزان ئیمڕو وەرجه قویلەێ کەڵەشیر، سێ جار مه حاشا کەید و ئویشێ مه هەر نیەناسێ.»