Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ مَتّی 6-ից

Կիսվել

بلکِم اول‌بار وَه مِنِی پاتِشائی خدا ئو عدالت اوآ بوئن، اَسَه کُل ایی چیئِل‌یشَ بَشخیا ماوئونتو.

اِسَه هول صوتون اِرانَگِری، اَرِیَگه صو دلِ‌هولی ووژ دیری. سخدیَل ایمِرو اَرِه ایمِرو بسَ!

«اِسَه موشِم‌ئونتو، دلتونِ هول زِنِه‌ی ووژتو ناو گه چَه بیرینو، یاگَه چَه خُرّ دِینو، ئو نه دلِ‌هول لار ووژتو گه چَه بِهِینونِ وَر. مَر زِنِه‌ی اژ خوراک ئو لار اژ جِنِک مِهمتِر نیَ؟

مِنتائای تو، وخدی دوعاءَ مِهِین بِچُ اِنوم اتاق ووژِت، دِرَهَه بوئن ئو اَرتَک باوَه ووژِت گه ها خفااِر، دوعا بِهَه. اَسَه باوَه آسمونی تو گه خفاءَ موئینی، اَجِرتَ مِئون.

«اِسَه هُمَه هُنَ دوعا بِهَن: «اِاِ باوَه ایمَه گه هاینِ آسمون‌اِر، نُم تو مقدّس بو. پاتِشائی تو بای. خواس تو، هُنَ گه اِنوم آسمو اَنجومَ ماو، اَررُی زمین‌یش اَنجوم بِگِری.

ایمِرو نُو روژی ایمَه بِ‌ئونمو.

قَرتَل ایمَه بوئَشخِن، هُنَ گه ایمِه‌یش قَرت‌دارَل ووژمونَ موئَشخیم.

ئو ایمَل اِنتحو نِهَه، بلکِم اژ اَ شریرَ آزادمو کَ. اَرِیَگه پاتِشائی ئو قدِرت ئو جِلال، تا ابد هِن تونَ. آمین»

اَرِیَگه اَرّ خطائَل مردِم بوئَشخِنینو، باوَه آسمونی هُمِه‌یش، هُمَه موئَشخِنی.

سِیل بِهَن اَر مَلَل آسمو گه نه مَکارِن ئو نه دروءَ مَهَن ئو نه اِنوم اَمار جیَمَ میَن، وَه ایی حالا باوَه آسمونی هُمَه روژی اونِلَ مِ. مَر هُمَه فِرَه اَرزشددارتِر اژ اونَل نیئینو؟

«اَررُی زَمی گنج جیَم نیَن، جای گه پید ئو ژَنگ، ضِرَدَ مَرَسِنِتی‌ئون ئو دُزِلَ مان اِنوم ئو مُئزِنی. بلکِم گنج ووژتون اِنوم آسمو جیَم دَن، اَر اورَه گه پید ئو ژَنگ ضِرَدئون نِمَرَسِنتی ئو دُزَل نِمان اِنوم ئو نِمُئزِنی. اَرِیَگه هر جا گنج تو هَس، دل تونیش هار اورَه.

«هُیچ کس نِمَتونی خِلمت اژ دو اَرباو بِهِه، اَرِیَگه یاگَه اژ یَکی بیزارَ ماو ئو اَ یَکَ دوس دیری، ئو یاگَه گیو ووژَ مِهِئَه خِر یَکی ئو اَ یَکَ خوارَ مِهِه. نِمَتونینو هم خِلمت اژ خدا بِهِینو، هم خِلمت اژ پیل.

اِسَه اَرّ خدا سُزَه بیاوو گه ایمِرو هَسی ئو صوءَ مَکُوء اِنوم گُئَر، هُنَ مَپوشِنی، مَر هُمَل، اِاِ سُس‌ایمونَل، بیتِر اژ یَه نِمَپوشِنی؟

اِسَه تو وخدی صِدقَه مِین، هُنَ بِهَه گه دس چپِت اژ اَ چیئَه گه دس راستَ مِهِه، باخَوَرا ناو، تاگَه صِدقَه تو اِ خفا بو؛ اَسَه باوَه آسمونی تو گه خفاءَ موئینی، اَجِرتَ مِئون.

«حُواستو بو گه کارَل خوتونِ وَر چیَمَل مردِم نارینونَ جا، وَه ایی نیّتَ گه هُمَه بوئینِن، اَرّ نه اَجِری اَرتَک باوَه ووژتو گه ها نوم آسمون‌اِر، نِرینو.

«وخدی روژیَ مَگِرینو، چُی ریاکارَل پِرچَه شرتو نای، اَرِیَگه اونَل دَم ئو پِتَ مَنِن اَر یَک تاگَه اَرتَک کسَلی‌تِر، ووژونَ روژی‌دار نِشو دَن. حخیختاً، موشِم‌ئونتو، گه اونَل اَجِر ووژو گِرتونَ. مِنتائای تو وخدی روژیَ مَگِرین، روین بِساءِ سر ووژِت ئو نوم‌رُی ووژِت بشور تاگَه اَر کسَلی‌تِر دیار ناو گه هاینَ روژی، بلکِم اَر باوَه آسمونی تو گه ها خفااِر، ئو باوَه آسمونی تو گه خفاءَ موئینی، اَجِرتَ مِئون.