Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ မဿဲ 15-ից

Կիսվել

သို့သော်လည်း ခံတွင်းမှ ထွက်သောအရာများသည် စိတ်နှလုံးထဲမှ လာကြသောကြောင့် ကိုယ်ကျင့်သီလနှင့်ပတ်သက်၍ လူကို ညစ်ညမ်းစီတတ်၏။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်၊ လူအသက်ကို သတ်ခြင်း၊ သူ့မယားကို ပြစ်မှားခြင်း၊ မတရားသောမေထုန်မှီဝဲခြင်း၊ သူတစ်ပါးဥစ္စာကို ခိုးယူခြင်း၊ မမှန်သောသက်သီခံခြင်း၊ သူတစ်ပါးကို အတင်းပြောခြင်း စသောအရာတိကို ပြုခြင်းငှာ ထိုသူအား ဦးဆောင်နိန်သော မကောင်းသည့် အကြံအစည်များမှာ စိတ်နှလုံးထဲမှ ထွက်လာကြခြင်းဖြစ်၏။

လူတစ်ယောက်၏ ခံတွင်းထဲသို့ ဝင်သောအရာများသည် ထိုသူကို ညစ်ညမ်းစီသည်မဟုတ်။ ထိုသူ၏ခံတွင်းထဲမှ ထွက်လာသောအရာများကသာ ထိုသူကို ညစ်ညမ်းစီ၏” ဟု မိန့်တော် မူ၏။

“ ‘ဤလူတိကား ငါ့ကို နှုတ်ဖြင့်သာ ရိုသေကြ၏။ စိတ်နှလုံးမူကား ငါနှင့် အမှန်ပင် ဝီးကွာလျက် ဟိကြ၏။ ငါ့အား ဝတ်ပြုခြင်းသည် သူရို့အတွက် အချည်းနှီးဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား သူရို့သည် လူ၏ကျင့်ဝတ်ကို ငါ၏ ပညတ်ကဲ့သို့ သွန်သင်နိန်ကြ၏။’ ”

ထို့နောက် ယေသျှုက “အချင်းမိန်းမ၊ သင်သည် ယုံကြည်ခြင်းကြီးမားသော သူတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သင် လိုသမျှ ပြည့်စုံပါစီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုခဏခြင်းတွင် ထိုမိန်းမ၏သမီးသည် ကျန်းမာခြင်းသို့ ပြန်ရောက်လေ၏။

သို့သော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးသည် ကိုယ်တော်၏ ခြီတော်ရင်းသို့ လာ၍ ပျပ်ဝပ်လျက် “ဆရာ၊ အကျွန့်ကို ကူညီတော်မူပါ” ဟု လျှောက်၏။ ယေသျှုကလည်း “သားသမီးတိ စားမည့်အစာကို ခွီးတိကို မချပီးအပ်” ဟု ပြန်ပြောတော်မူ၏။ မိန်းမကလည်း “မှန်ပါ၏ အသျှင်၊ သို့သော်လည်း ခွီးတိတောင်မှ မိမိသခင်၏စားပွဲက ကျလာသော စားကြွင်းစားကျန်တိကို စားရခွင့်ဟိပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။