Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ मात्‌ति 5-ից

Կիսվել

साङा चा कुपि ओहाट्‌टुङ् पाटि डालिङा ओटेप्‍टुन्‍ना, टरो पाङ् भिट्‌रा ओआप्‍गालोङ्‌सा व्‍हाङ् उलियाक् नुङ् चोट्‌चोट्‌नाङि उयुङ्‌सुटु॥ हिड्‌डे डोक् कुपिङाना व्‍हाङ् गाड्‌डे डोक् खानि व्‍हाङ् चा याप्‌मिचि सोरि ओओम्‌याक्, हिट्‌डेउङ् हिट्‌नागाँ खानिङा आचोगुम्‍ना नुना टोॽवा उनिसुटुटु हिट्‌नुङ् टोनालोग्‌ङिना माङ्‌हाङ् पाबाङाना माहिमा ओचोगुटु॥

“खानिउम्‍टे नाराङिगा व्‍हाङ् ए॥ झोन्‍झोबाङिना खालाङ्‌गा साङा चा टेप्‍मा उहिडुन्‍ना॥

चोखो निङ्‌ग्‍वा उलिसागा लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने हिट्‌नागाँ माङ्‌हाङ् उनिसुटु॥

माङ्‌हाङ्‌ङाना ओनाभाक्‌ङि पाक् नुना हिट्‌ना रिङ्‌ङि एडोक् निङ्‌ग्‍वा कापिबा लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने उन्‍ङा हिट्‌नागालोङ्‌सा उन्‌चि निङ्‌ग्‍वा इप्‍लोक् पिडुचिचि॥

टरो आङा खानि लोनाँनि, खानि साट्‌टुरचि माया चोगानुम्‌चिम्, हिट्‌नुङ् खानि निङ्‌ग्‍वा टुक्‍मेप्‍मा मामेट्‌टिगा लोङ्‌सा बिन्‌टि चोगाबिडानुम्‌चिम्॥

“हाङ्‌साङि पाक्‍चा उलिनिगा हिट्‌नुङ् उन् चाहाब् उलिगा लाउङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा डोक् आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने टोनालोग्‌ङिना मुलुक् हिट्‌नागाँगा डोक् ए॥

याप्‌मिचि काटोङ्‌बाचि लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने हिट्‌नागा माङ्‌हाङ् ओछालेट्‌चि उलियुक्॥

ना बेला सानिङ्‌ग्‍वा ओलोगा लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने उन्‍ङा हिट्‌नागाँगा उन्‌चि निङ्‌ग्‍वाङि हाङ्‌हाङ् चोगुचिचि॥

माङ्‌हाङ् ओनाभाक्‌ङि पाक् नुना हिट्‌ना रिङ्‌ङि निङ्‌ग्‍वा उपिडुङ् याङ्ओछाडागा लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने टोनालोग्‌ङिना मुलुक्‌उम्‍टे हिट्‌नागाँगा डोक्॥

आरु लुक्‍मा काटुक्‍बाचि लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने उन्‍ङा हिट्‌नागा लुक्‍मा टुक्‍टुचिचि॥

“आङि बिस्‍वास आचोगुम्‍नाँ याप्‌मिचिङा चिम्‍मा माफुट्‌टिटि, हिट्‌नुङ् ओचाफेन्‍लोक् मामेट्‌टिटि, हिट्‌नुङ् माङ्‌जो ओचेक्‌युउङ् खानि बिरुद्‌दाङि सोब्‍बे पारिक्‍गा ओचाफेन्‍गा रिङ् मालोडिटि, टब माङ्‌हाङ्‌ङा खानि आसिक् मापिडिटि॥ हिट्‌नुङ् हिट्‌नापाका खानि हारका लोक् आनान्‍दा चोगानि, पोङ्‌भोने टोनालोग्‌ङि खानिलोङ्‌सा ठेना इनाम् युङ्‌ग्‍वा॥ हिट्‌नुङ् मिट्‌टानुम्, हिट्‌नाड्‌डे डोक् याप्‌मिचिङा खानि नुङ्‌ना पाइलेगा माङ्‌काटाचि ओचाफेन्‍लोक् चाट्‌ला ओमेट्‌टुचे॥

मेयोक् उलिगा लोङ्‌सा माङ्‌हाङ्‌ङा आसिक् पिडुचिचि, पोङ्‌भोने उन्‍ङा हिट्‌नागा ना नारा हिट्‌नुङ् नेहिगा ख्‍वाप्‍पा थोक्‌चि पिडुचिचि॥

“खानिउम्‍टे नाराङिगा याप्‌मिचिलाउङ्‌सा युम् गाड्‌डेगा डोक् ए॥ टरो युम्‌ङाना ओसाम् खाडे भोने, हिट्‌ना फेरि नुम्‍नुम् लोलोक् खोड्‌डेउङ् चोग्‍माना टे? हिट्‌नाउम्‍टे चालाँ चोक्‍मा डोक् लिनिना लियुङ् भारा लेप्‍टुम्‍टुम् हिट्‌नुङ् याप्‌मिचिङा ओयेप्‍टुडिसुटु॥

हिट्‌डेउङ् टोनालोग्‌ङि युङ्‌ना खानि माङ्‌हाङ् पाबाङा सोरोक् पाक् नुना हिट्‌ना चोगु गाड्‌डे डोक् खानिङा चा सोरोक् पाक् नुना हिट्‌ना डोक् चोगानुम्॥”

खानिङाउम्‍बाक् नाट्‌टेप्‍मा एरोक् माट्‌टानुम्, ‘आए, चोगुङ्‌टुङ्’ ‘माखाक्, चोक्‌निङ्‌ना’॥ ना नुङ्‌ना याप्‍मा रिङ् माप्‍माम्‍बाक् सैतानलाम्‍मा टायुक्॥

“नाड्‌डे माप्‍बालाक् खानिङा आखेम्‍सुएसुम्‍मे, ‘मिक्‌ङाना ओसाट्‌टोङि मिक्, हिट्‌नुङ् केङ्‌ङाना ओसाट्‌टोङि केङ्॥’ टरो आङा खानि लोनाँनि, खानि ओचाफेन्‍लोक् मामेट्‌टिगा लाउङ्‌सा ओचाफेन्‍लोक् चोग्‍नेनुम्‌चिम्॥ हिट्‌नुङ् कोइङा खान्‍ङाना छुप्‍टाङ्‌लेङ्‌ना काकालाङि मालेम्‍से भोने, फेङ्‌साङ्‌ना काकाला चा टाक्‍टुबिडु॥

छुप्‍टाङ् कामिक्‌ङा खान् पाप चोक्‍मा मामेट्‌युक् भोने हिट्‌ना होट्‌टुङ् लेप्‍टुडिसु, पोङ्‌भोने ख्‍वाप्‍पा कायेम् योनालोग्‌ङि ठामा नुङ्‌ना टे खान्‍ङाना कायेम्‌ङिना ठिक् आङ्‌गा मिलिमा डोक् खान् लोङ्‌सा ओचेट्‌नुयुक्॥ हिड्‌डेउङ् छुप्‍टाङ् कामुक्‌ङा खान् पाप चोक्‍मा मामेट्‌युक् भोने हिट्‌ना चा चेप्‍टुङ् लेप्‍टुडिसु, पोङ्‌भोने ख्‍वाप्‍पा कायेम् योनालोग्‌ङि ठामा नुङ्‌ना टे खान्‍ङाना कायेम्‌ङिना ठिक् आङ्‌गा मिलिमा डोक् खान् लोङ्‌सा ओचेट्‌नुयुक्॥