Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ YAHYA 11-ից

Կիսվել

“Ulôn kheueh nyang bri udeb dan nyang peubeudôh ureuëng maté,” kheun Isa bak Marta. “Ureuëng nyang meuiman keu Ulôn teuma udeb, bah kheueh jihnyan ka maté. Dan ureuëng udeb nyang meuiman bak Ulôn, siumu masa hana maté. Peue gata tapatéh lam hainyan?”

Isa geupeugah bak Marta, “Kon ka lheueh Ulôn peugah bak gata: meunyoe gata meuiman, gata takalon padubna rayeuk kuasa Allah!”

Laju Isa geumo.

Watée geudeungoe lé Isa haba nyan, laju geupeugah, “Peunyakét gobnyan hana jiba maté. Nyoe teujadi mangat Allah jipeumulia, dan lom teuma sabab Aneuëk Allah jipeumulia cit.”

Óh ka lheueh geupeugah meunan, Isa laju geudumpék ngon su nyang teuga, “Lazarus, teubiet!” Dan jiteubiet kheueh laju ureuëng nyang ka maté nyan. Jaroe ngon gaki jih mantong meubalot ngon ija kafan, dan muka jih mantong teutôb ngon ija tôb muka. “Ploh laju ija kafan jihnyan mangat jeuet jijak,” kheun Isa bak ureuëng-ureuëng nyang na disinan.

Isa inseuh lumpah na, laju geujak bak kubunyan. Kubu nyan na kheueh saboh guha nyang teutôb ngon batée raya.

Meunan kheueh geupeugah lé Isa. Óh lheuehnyan gobnyan geupeugah lom, “Sahabat geutanyoe Lazarus ka jiéh, teuma Ulôn keuneuk Lôn jak peugo jihnyan.”