Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Lûqa 14-ից

Կիսվել

“Kam ki wazeno mi dima bîro, gerek o do mar û pêrê xo, cenîyera xo, qeçanê xo, war û biraranê xoya ew hetanî ganê xo bixo zî xo çim ra vejo, jewmbî nêşeno telebeyê mi bo.

Kamo ki xaçê xo xo doşî nênano ew mi dima nîno, o nêşeno telebeyê mi bo.

Jewo ki xo heminan ra cor bizano, o do bikewo cêr, ew jewo ki xo cêr ra bizano, o do zî ercîyaye bo.”

Şima ra zî, jewo ki heme çîyê xo xo çim ra nêveto, o merdim nêşeno telebeyê mi bo.”

“Şima ra jew, wexto ki qayil bo banê virazo, o do verî hesab nêkero? Hele perreyê ci do bes bikero, nêkero? Çiki, eki hîmê banî rono ew nêşo biqedîno, wexta êyê ki bivînê, ê pêro do ey bihuwê ew wuna vajê, ‘Nê merdimî hîm rona ew nêşa peynîya ci bîyaro.’

Hima herunda înan di, wexto ki ti dahwet danê, veyndi ê merdimê ki feqîrî yê, fercî yê, seqetî yê ew korî yê. Wexta werrekê to, çiki ê nêşenê peyser bidê to. Hima roja soyinî di, wexto ki merdimê raştî merg ra weriştî, Ella bixo do to rê ewêzî bikero.”

“Sol qedr a, hima eki sol tamê xo vinî kero, tamê ci senî do fina peyser bîro? A sol ne herr rê, ne zî zibilî rê bena, kes do ay çekero teber. Goşê ki aşnawenê, wa rind biaşnawê.”