Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ PURWANING DUMADI 25-ից

Կիսվել

Sang Yehuwah banjur mangandikani: “Bangsa loro kang ana ing kandhutanira, suku bangsa loro bakal padha pepisahan wiwit saka ing guwa-garbane; kang siji bakal luwih kuwat tinimbang sijine lan kang tuwa bakal ngawula marang kang nom.”

Esap tumuli nembung marang Yakub: “Bok aku kokwenehi mangan sing abang-abang kuwi ta, awit aku kesel.” Yaiku jalarane banjur peparab: Edom.

Anadene Rama Iskak iku ndongakake garwane marang Sang Yehuwah, amarga kang garwa iku gabug; lan Sang Yehuwah nyembadani panyuwune, temahan Ibu Ribkah garwane banjur nggarbini.

Wangsulane Esap: “Lah sadhela engkas aku bakal mati, apa kanggone duwe wewenang pembarep iku?” Pangucape Yakub: “Sumpaha marang aku dhisik!” Esap banjur sumpah, lan wewenange pembarep diedol marang Yakub.

Sawuse mangkono rayine banjur miyos astane nyepengi tungkake Esap, iku diparingi asma Yakub. Rama Iskak yuswane sawidak taun nalika peputra loro mau.

Anadene Rama Iskak iku asih marang Esap, marga remen dhahar daging kewan bedhagan, nanging Ibu Ribkah ngasihi Yakub.