Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Matheu 13-ից

Կիսվել

Iară açea semenată tru locŭlu bunŭ, aestŭ este açelŭ care avde sborŭlu, și ’lŭ acăchisésce; și da póme și façe ună, ună sută, altă șésĭ ḑeçĭ, și altă treĭ‐ḑeçĭ.

Iară açea çe se sémĕnă pe tru schin̄ĭ, açelŭ este care avde sborŭlu, ma minduirĭle tră aestă, etă și minciunarea avuțiilĭeĭ, înécă sborŭlu, și s’façe fâră pomŭ.

Care‐çi‐do omŭ çe avde grailu a amirărilĭeĭ și nu l’achicăsésce, vine urîtŭlu și arăchiésce semĕnătura di tru inima luĭ; aestă este açea çe e semĕnată ningă cale.

Iară açea çe este semĕnată tru locurĭ chetróse, açelŭ éste care avde sborulŭ, și de ună‐óră ’lŭ lĭa cu bucurie; Ma nu are rădăçină în elŭ, și éste tră puținŭ timpŭ; și çându s’façe strimtorare ică agonire tră sborŭlu, tru‐óră se scandalisésce.

Iară amirărilĭea çerŭluĭ unzésce cu ună vistére ascumtă tru agru, care cândŭ o află unŭ omŭ, o ascumse, și de bucuria ’lĭeĭ s’duçe, vinde tute câte are și acumperă agrulŭ açelŭ.

Și alte căḑură tru locŭ bunŭ, și déderă póme ună, ună sută

Alăsațĭ s’créscă deadunŭ amêndóuĕ până la seçerișŭ. Și tru timpulŭ a seçerișŭluĭ, va s’ḑicŭ a seçerătorĭlorŭ: Alégețĭ cama ’năinte chénița; și băgațĭ‐o mănuclĭe tr’ardere; și grânŭlu adunațĭ‐lu tru grănarŭlu a m̄eu.