Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ Башланув 6-ից

Կիսվել

РАББИ ер юзюнде адамны ясагъанына пешман этти, Онынъ юреги янды.

РАББИ адамларнынъ ер юзюнде яманлыгъы чокъ олгъаныны, оларнынъ эписи тюшюнджелери ве юреклерининъ ынтылувлары эр вакъыт тек яман олгъанларыны корьди.

Нух исе РАББИнинъ алгъышына малик олды.

Мына, Нух ве онынъ эвлятлары акъкъында ривает. О заман яшагъан адамларнынъ арасында тек Нух къусурсыз ве инсафлы адам эди. О, Алланынъ козю огюнде ачыкъ яшай эди.

Сонъ РАББИ деди: – Озюм яраткъан адамларны ер юзюнден къырарым: адамдан башлап айванларгъа, сюйрелип юрген махлюкъларгъа ве кок къушларына баргъандже къырарым. Мен оларны ясагъаныма пешман эттим.

Адамлар ер юзюнде чокълашып башладылар. Оларда къызлар догъа эдилер. Адамларнынъ къызлары дюльбер олгъанларыны корип, Алланынъ огъуллары, ким къайсы союны сайлап алса, оларны озьлерине апай этип ала эдилер. РАББИ: – Меним нефесим адамда эбедий къалмайджакъ. О – вуджут, онынъ куньлери 120 йыл олсун, – деди. О куньлерде ве олардан сонъ ер юзюнде нефиллер бар эдилер. Алланынъ огъуллары адамларнынъ къызларына келип башладылар, ве къызлар оларгъа бала тапа эдилер: олар кучьлю къараманлар, эвель-эзельден намлы адамлар ола эдилер.

Алла насыл эмир эткен олса, Нух ойле де япты.

Алла Нухкъа: – Мен ер юзюндеки эр бир тири джанны ёкъ этерим. Эр бир тири джан ер юзюни акъсызлыкъкъа толдурды. Мен оларны ве оларнен берабер ер юзюни де ёкъ этерим, – деди.

– Лякин сен озюнъе гофер терегинден бир сандыкъ яп да, ичини одаларгъа болип, ичини ве тышыны зифтнен зифтле.

Алла ер юзюне бакъты, ве о, керчектен де харап эди. Ер юзюнде эр бир тири джан юрген ёлуны харап этти.

янынъа, сеннен сагъ къалсынлар деп, эр бир джанлы махлюкътан эркек-ыргъачыны чифтлеп ал.