Աստվածաշնչի հայտնի հատվածներ لوکا 24-ից

Կիսվել

من وتی پتئے واده داتگێن پاکێن روها شمئے سرا رئوانَ دئیان. نون تانکه شمارا چه بُرزا واک و کدرتَ نرسیت، همے شهرا بدارێت.“

آ، اِدا نه‌اِنت، آییا جاه جتگ. یات کنێت، آ وهدی که اَنگت گۆن شما جَلیلا اَت، چے گوَشتی.

نون آیانی چمّ پَچ بوتنت و ایسّااِش پَجّاه آورت بله هما دمانا ایسّا چه آیانی دێما گار بوت. گڑا چه یکدومیا جُستِش کرت: ”راها وهدے آ گۆن ما تْران کنگا اَت و مارا پاکێن کتابانی هبران سرپد کنگا اَت، مئے دل جنَگ و دْریکّ دْریکّ کنگا نه‌اَتنت؟“

گوَشتی: ”نبشته کنگ بوتگ که مَسیه سکّی و سۆریَ سگّیت، ساهَ دنت و سئیمی رۆچا چه مُردگان جاهَ جنت و آییئے نامئے برکتا تئوبه و گناهانی پَهِلّی په سجّهێن کئومان جار جنَگَ بیت. اے کار چه اورشَلیما بِنداتَ بیت.

بله دیستِش هما ڈۆک که کبرئے دپا اَت، چه وتی جاگها لێٹتگ. وهدے تها شتنت، هُداوندێن ایسّائے جۆنِش ندیست.