ကမ္ဘာဦးကျမ်း 34

34
ဒိနအသရေ​ရှုတ်ချ​ခံရခြင်း
1ယာကုပ်​အတွက် လေအာ​မွေးဖွား​ပေး​သော​သမီး​ဒိန​သည် ခါနာန်​ပြည်​ရှိ​အမျိုးသမီး​တို့​ထံ အလည်အပတ်​သွား​ရာ 2ထို​ပြည်​၏​မင်း​ဖြစ်​သော​ဟိဝိ​လူမျိုး​ဟာမော်​၏​သား ရှေခင်​သည် သူ့​ကို​မြင်​လျှင် ခေါ်ဆောင်​သွား​၍ သူ​နှင့်​အိပ်​ခြင်း​ဖြင့် သူ့​အသရေ​ကို​ရှုတ်ချ​လေ​၏​။ 3ရှေခင်​၏​စိတ်နှလုံး​သည် ယာကုပ်​၏​သမီး​ဒိန​ကို​စွဲလမ်း​၏​။ သူ​သည် ထို​မိန်းကလေး​ကို​ချစ်​၏​။ ကြင်နာ​စွာ​စကားပြော​၏​။ 4ရှေခင်​သည် မိမိ​ဖခင်​ဟာမော်​အား “​ဤ​မိန်းကလေး​ကို အကျွန်ုပ်​၏​မယား​အဖြစ် တောင်း​ပေး​ပါ​”​ဟု လျှောက်ဆို​၏​။
5ယာကုပ်​သည် သူ​၏​သမီး​ဒိန​ကို ရှေခင်​က​ညစ်ညူး​အောင်​ပြု​ခဲ့​ကြောင်း ကြားသိ​သော်လည်း သူ​၏​သား​တို့​သည် တိရစ္ဆာန်​တို့​နှင့်အတူ တော​ထဲ၌​ရှိ​နေ​ကြ​သောကြောင့် သူ​တို့​ပြန်​မ​ရောက်​မ​ချင်း တိတ်ဆိတ်​စွာ​နေ​၏​။ 6ရှေခင်​၏​ဖခင်​ဟာမော်​သည် ယာကုပ်​နှင့်​ပြောဆို​ဆွေးနွေး​ရန် ယာကုပ်​ထံသို့​လာ​၏​။ 7ယာကုပ်​၏​သား​တို့​သည် ထို​သတင်း​ကို​ကြားလျှင်ကြားချင်း တော​မှ​ပြန်လာ​ကြ​၏​။ သူ​တို့​သည် စိတ်ထိခိုက်​၍ အလွန်​အမျက်ထွက်​ကြ​၏​။ အကြောင်းမူကား ရှေခင်​သည် ယာကုပ်​၏​သမီး​နှင့်​အိပ်​ခြင်း​ဖြင့် အစ္စရေး​လူမျိုး​၌ ယုတ်ညံ့​သော​အမှု​ကို​ပြု​၏​။ ဤ​အမှု​သည် မ​ပြုအပ်​သော​အမှု​ဖြစ်​၏​။
8ဟာမော်​က သူ​တို့​အား “​ငါ့​သား​ရှေခင်​၏​စိတ်နှလုံး​သည် သင်​တို့​၏​သမီး​ကို​စွဲလမ်း​နေ​ပါ​၏​။ သူ့​ကို ငါ့​သား​၏​မယား​အဖြစ်​ပေး​ပါ​။ 9ငါ​တို့​ဆွေမျိုး​တော်​ကြ​စို့​။ သင်​တို့​၏​သမီး​တို့​ကို ငါ​တို့​အား​ပေးစား​၍ ငါ​တို့​၏​သမီး​တို့​ကို​လည်း သင်​တို့​ယူ​ကြ​ပါ​။ 10သို့ပြုလျှင် သင်​တို့​သည် ငါ​တို့​နှင့်အတူ​နေထိုင်​နိုင်​ပါ​သည်​။ ဤ​ပြည်​သည်​လည်း သင်​တို့​အတွက်​ဖြစ်​မည်​။ ဤ​ပြည်​၌ နေထိုင်​လျက် ရောင်းဝယ်ဖောက်ကား​ပြီး ဥစ္စာဆည်းပူး​ကြ​ပါ​”​ဟု ပြောဆို​လေ​၏​။
11ရှေခင်​က​လည်း မိန်းကလေး​၏​ဖခင်​နှင့်​အစ်ကို​တို့​အား “​အကျွန်ုပ်​သည် သင်​တို့​ရှေ့​၌ မျက်နှာရ​ပါစေ​။ သင်​တို့​တောင်း​သမျှ​ကို အကျွန်ုပ်​ပေး​ပါ​မည်​။ 12မင်္ဂလာကြေး​နှင့်​လက်ဆောင်​ကို သင်​တို့​အလို​ရှိသမျှ အကျွန်ုပ်​ထံမှ​တောင်း​ပါ​။ သင်​တို့​တောင်း​သည့်​အတိုင်း အကျွန်ုပ်​ပေး​ပါ​မည်​။ ဤ​မိန်းကလေး​ကို​သာ အကျွန်ုပ်​၏​မယား​အဖြစ်​ပေး​ပါ​”​ဟု ဆို​၏​။
13သို့သော် ယာကုပ်​၏​သား​တို့​သည် သူ​တို့​၏​နှမ​ဒိန​ကို ညစ်ညူး​အောင် ရှေခင်​ပြု​ခဲ့​သောကြောင့် ရှေခင်​နှင့်​သူ​၏​ဖခင်​ဟာမော်​အား တစ်ဖက်လှည့်​ဖြင့် ပြန်ပြော​ကြ​၏​။ 14သူ​တို့​က “​ငါ​တို့​၏​နှမ​ကို အရေဖျားမလှီး​သော​သူ​နှင့်​ပေးစား​ခြင်း​အမှု​ကို ငါ​တို့​မ​ပြု​နိုင်​ပါ​။ အကြောင်းမူကား ထိုသို့​ပြု​လျှင် ငါ​တို့​သည် ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်​ခြင်း​ခံရ​လိမ့်မည်​။ 15သင်​တို့​၌​ရှိ​သော​ယောက်ျား​တိုင်း​သည် ငါ​တို့​ကဲ့သို့​အရေဖျားလှီး​ခြင်း​ကို​ခံ​သော​သူ ဖြစ်​မှသာ​လျှင် ငါ​တို့​သည် သင်​တို့​နှင့်​လိုက်လျော​သဘောတူ​နိုင်​မည်​။ 16ထိုအခါ ငါ​တို့​သည် ငါ​တို့​သမီး​တို့​ကို သင်​တို့​အား​ပေးစား​၍ သင်​တို့​၏​သမီး​တို့​ကို​လည်း ငါ​တို့​ယူ​မည်​။ ငါ​တို့​သည် သင်​တို့​နှင့်အတူ​နေထိုင်​၍ လူမျိုး​တစ်မျိုးတည်း​ဖြစ်လာ​မည်​။ 17သို့သော် သင်​တို့​သည် အရေဖျားလှီး​ခြင်း​ကို​ခံ​ရန် သဘော​မ​တူ​လျှင် ငါ​တို့​သည် ငါ​တို့​သမီး​ကို​ခေါ်​၍ ထွက်သွား​မည်​”​ဟု ဆို​ကြ​၏​။
18သူ​တို့​၏​စကား​ကို ဟာမော်​နှင့်​သူ​၏​သား​ရှေခင်​သည် နှစ်သက်​သဘောကျ​ကြ​၏​။ 19ထို​လူငယ်​သည် ယာကုပ်​၏​သမီး​ကို​နှစ်သက်​သဖြင့် နှောင့်နှေး​ခြင်း​မ​ရှိ​ဘဲ ထို​အမှု​ကို​ပြု​၏​။ သူ​သည် မိမိ​ဖခင်​၏​အိမ်သူအိမ်သား​အပေါင်း​တို့​တွင် ဂုဏ်သရေ​အရှိဆုံး​သူ​ဖြစ်​၏​။ 20ဟာမော်​နှင့်​သူ​၏​သား​ရှေခင်​သည် မြို့​တံခါး​သို့​သွား​၍ မြို့သား​တို့​အား
21“​ဤ​သူ​တို့​သည် ငါ​တို့​နှင့်​ခင်မင်ရင်းနှီး​သော​သူ​များ​ဖြစ်​ကြ​၏​။ သူ​တို့​သည် ဤ​ပြည်​၌​နေထိုင်​၍ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကား​ကြ​ပါစေ​။ ဤ​ပြည်​သည် သူ​တို့​နေသာအောင် ကျယ်ဝန်း​၏​။ သူ​တို့​၏​သမီး​တို့​ကို ငါ​တို့​၏​မယား​အဖြစ်​ယူ​၍ ငါ​တို့​၏​သမီး​တို့​ကို​လည်း သူ​တို့​အား ပေးစား​ကြ​စို့​။ 22သူ​တို့​အရေဖျားလှီး​ခြင်း​ကို​ခံ​သကဲ့သို့ ငါ​တို့​ထဲ၌​ရှိ​သော​ယောက်ျား​တိုင်း​သည် အရေဖျားလှီး​ခြင်း​ကို​ခံရ​မည်​ဟူသော​အချက်​ဖြင့်​သာ သူ​တို့​သည် ငါ​တို့​နှင့်​လိုက်လျော​သဘောတူ​၍ ငါ​တို့​နှင့်အတူ​နေထိုင်​ပြီး လူမျိုး​တစ်မျိုးတည်း​ဖြစ်​ကြ​မည်​။ 23ထိုအခါ သူ​တို့​၏​သိုးနွား​များ​မှစ၍ သူ​တို့​၏​ဥစ္စာ​နှင့်​တိရစ္ဆာန်​ရှိသမျှ​တို့​သည် ငါ​တို့​ဥစ္စာ​ဖြစ်လာ​မည်​မ​ဟုတ်​လော​။ သူ​တို့​နှင့်​လိုက်လျော​သဘောတူ​ကြ​စို့​။ သို့ပြုလျှင် သူ​တို့​သည် ငါ​တို့​နှင့်အတူ​နေထိုင်​ကြ​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​ကြ​၏​။
24မြို့​တံခါး​မှ​ဝင်ထွက်​သွားလာ​သော​သူ​အပေါင်း​တို့​သည် ဟာမော်​နှင့်​သူ့​သား​ရှေခင်​၏​စကား​ကို နားထောင်​ကြ​၏​။ မြို့​တံခါး​မှ​ဝင်ထွက်​သွားလာ​သော​ယောက်ျား​အပေါင်း​တို့​သည်​လည်း အရေဖျားလှီး​ခြင်း​ကို​ခံ​ကြ​၏​။ 25သုံး​ရက်​မြောက်​သော​နေ့​၌ သူ​တို့​နာကျင်​လျက်​နေ​ကြ​သောအခါ ယာကုပ်​၏​သား​နှစ်​ယောက်​ဖြစ်​သော ဒိန​၏​အစ်ကို​ရှိမောင်​နှင့်​လေဝိ​တို့​သည် ဓား​ကိုယ်စီ​ကိုင်ဆောင်​လျက် ထို​မြို့​ထဲသို့ ရဲရင့်​စွာ​ဝင်ရောက်​၍ ယောက်ျား​အပေါင်း​တို့​ကို​သတ်​လေ​၏​။ 26ဟာမော်​နှင့်​သူ​၏​သား​ရှေခင်​ကို​လည်း သူ​တို့​၏​ဓား​ဖြင့်​သတ်​ပြီးလျှင် ဒိန​ကို ရှေခင်​၏​အိမ်​မှ​ခေါ်​လျက် ထွက်သွား​ကြ​၏​။ 27ယာကုပ်​၏​သား​တို့​သည် မိမိ​တို့​နှမ​ကို မြို့သား​တို့​ညစ်ညူး​စေ​သောကြောင့် အသတ်ခံရ​သော​သူ​တို့​ထံသို့​လာ​၍ သူ​တို့​၏​မြို့​ကို သိမ်းယူ​ကြ​၏​။ 28သူ​တို့​သည် မြို့သား​တို့​၏​သိုးဆိတ်​၊ နွား​၊ မြည်း​များ​မှစ၍ မြို့​တွင်း​၊ မြို့ပြင်​ရှိ​ပစ္စည်း​တို့​ကို ယူ​ကြ​၏​။ 29အိမ်​ထဲ၌​ရှိ​သော​ဥစ္စာပစ္စည်း​အားလုံး​ကို သိမ်းယူ​သွား​၏​။ ကလေး​နှင့်​မိန်းမ​တို့​ကို​လည်း တစ်ယောက်မကျန် ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်​သွား​ကြ​၏​။
30ထိုအခါ ယာကုပ်​က ရှိမောင်​နှင့်​လေဝိ​အား “​ဤ​ပြည်​၌​နေထိုင်​ကြ​သော ခါနာန်​လူမျိုး​နှင့်​ဖေရဇိ​လူမျိုး​တို့ ငါ့​ကို​စက်ဆုပ်ရွံရှာ​အောင် သင်​တို့​ပြု​ခြင်း​အားဖြင့် ငါ့​ကို ဒုက္ခပေး​ကြ​ပြီ​တကား​။ ငါ​၌ လူ​အင်အား​အနည်းငယ်​သာ​ရှိ​၏​။ သူ​တို့​သည် စုဝေး​၍ ငါ့​ကို​တိုက်ခိုက်​လျှင် ငါ​နှင့်​ငါ​၏​အိမ်သူအိမ်သား​တို့​သည် ပျက်စီး​ကြ​ရ​လိမ့်မည်​”​ဟု ဆို​လေ​၏​။
31သို့သော် သူ​တို့​က “​အကျွန်ုပ်​တို့​၏​နှမ​ကို ပြည့်တန်ဆာ​ကဲ့သို့ ပြု​ရ​သလော​”​ဟု ပြန်ပြော​ကြ​၏​။

Kiemelés

Megosztás

Másolás

None

Szeretnéd, hogy a kiemeléseid minden eszközödön megjelenjenek? Regisztrálj vagy jelentkezz be