2 Wa 4:1-7
2 Wa 4:1-7 1998 Haïtienne (HAT98)
Madanm yonn nan pitit pwofèt yo vin kriye nan pye Elize. Li di li: — Mari mwen, sèvitè ou, mouri. Ou konnen jan li te respekte Bondye. Men koulyeya, yon nonm mari mwen te dwe, li vle sezi de pitit gason mwen yo pou fè yo esklav. Elize di madanm nan: — Kisa m'ka fè pou ou? Kisa ou gen nan kay la. Madanm nan reponn: — Mèt, sèvant ou pa gen anyen non, esepte yon flakon lwil. Elize di li: — Ale nan vwazinay. Prete valè veso vid ou ka jwenn prete. Lèfini, antre andan ak yo ansanm ak de pitit gason ou yo. Fèmen tout pòt. Plen veso yo lwil. Chak sa ou fin plen, mete li sou kote. Se konsa, madanm nan kite Elize, li tounen al jwenn pitit li lakay li. Li fèmen pòt. Li pran flakon lwil la, li vide plen veso vid yo. Ti mesye li yo t'ap pote veso yo ba li yonn apre lòt. Li menm li t'ap plen yo. Lè tout veso fin plen nèt, madanm nan mande yonn nan timoun yo si pa gen veso ankò. Li reponn li: — Pa gen ki vid ankò non. Lamenm, lwil la rete koule. Madanm nan al jwenn Elize. Li rakonte li tout bagay. Elize di li: — Bon, al vann lwil peye dèt ou. Lèfini, w'ap rete lajan pou viv ak pitit ou.
2 Wa 4:1-7 Parole de Vie 2017 (PDV2017)
Un jour, une veuve vient trouver Élisée. Son mari faisait partie d’un groupe de prophètes. Elle supplie Élisée en disant : « Mon mari est mort. Tu le sais, il respectait le SEIGNEUR. Or, l’homme à qui nous avons emprunté de l’argent est venu me demander mes deux enfants. Il veut en faire ses esclaves. » Élisée lui dit : « Qu’est-ce que je peux faire pour toi ? Dis-moi ce que tu as chez toi. » La femme répond : « Je n’ai rien du tout. Il me reste seulement un peu d’huile pour me parfumer. » Élisée lui dit : « Va donc demander des récipients vides chez tes voisines. Tu en demanderas beaucoup. Quand tu seras rentrée chez toi avec tes enfants, ferme bien la porte. Ensuite, tu verseras de l’huile dans tous ces récipients et tu mettras de côté ceux qui seront pleins. » La femme quitte Élisée. Quand elle est chez elle avec ses enfants, elle ferme la porte. Ses fils lui présentent les récipients, et elle les remplit. Quand les récipients sont pleins, elle dit à l’un de ses enfants : « Donne-moi encore un récipient. » Mais il répond : « Il n’y en a plus. » Alors l’huile s’arrête de couler. La femme va raconter à Élisée ce qui vient d’arriver. Le prophète lui dit : « Va vendre cette huile et rembourse ta dette. L’argent qui te restera vous permettra de vivre, toi et tes fils. »
2 Wa 4:1-7 New International Version (NIV)
The wife of a man from the company of the prophets cried out to Elisha, “Your servant my husband is dead, and you know that he revered the LORD. But now his creditor is coming to take my two boys as his slaves.” Elisha replied to her, “How can I help you? Tell me, what do you have in your house?” “Your servant has nothing there at all,” she said, “except a small jar of olive oil.” Elisha said, “Go around and ask all your neighbors for empty jars. Don’t ask for just a few. Then go inside and shut the door behind you and your sons. Pour oil into all the jars, and as each is filled, put it to one side.” She left him and shut the door behind her and her sons. They brought the jars to her and she kept pouring. When all the jars were full, she said to her son, “Bring me another one.” But he replied, “There is not a jar left.” Then the oil stopped flowing. She went and told the man of God, and he said, “Go, sell the oil and pay your debts. You and your sons can live on what is left.”
2 Wa 4:1-7 La Bible du Semeur 2015 (BDS)
La veuve d’un disciple des prophètes implora Elisée en ces termes : Ton serviteur mon mari est mort. Tu sais combien il craignait l’Eternel. Or, voilà que l’homme qui lui avait prêté de l’argent veut prendre mes deux enfants et en faire des esclaves. Elisée lui demanda : Que puis-je faire pour toi ? Dis-moi ce que tu as dans ta maison. Elle répondit : Je n’ai plus rien d’autre chez moi qu’un flacon d’huile. Il dit alors : Va donc emprunter chez tous tes voisins autant de récipients vides que tu pourras. Puis tu rentreras chez toi, tu fermeras la porte sur toi et sur tes fils, tu verseras de l’huile dans tous ces récipients et tu les mettras de côté à mesure qu’ils seront pleins. La femme le quitta et fit ce qu’il lui avait dit. Elle ferma la porte sur elle et sur ses fils ; ceux-ci lui présentaient les récipients, et elle les remplissait. Lorsqu’ils furent tous pleins, elle dit à l’un de ses fils : Passe-moi encore un récipient. Mais il lui répondit : Il n’y en a plus. Au même moment, l’huile s’arrêta de couler. Elle alla le raconter à l’homme de Dieu qui lui dit : Va vendre cette huile. Tu pourras rembourser ta dette et vivre, toi et tes fils, avec ce qui te restera.