Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan ကမၻာ​ဦး 8

Pataje

ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည္​ေမႊး​ႀကိဳင္​ေသာ​ရ​နံ့​ကို ႏွစ္​သက္​ေတာ္​မူ​၍``လူ​တို႔​၏​အ​က်င့္​ေၾကာင့္​ေနာင္ မည္​သည့္​အ​ခါ​၌​မၽွ ေျမ​ႀကီး​ကို​က်ိန္​စာ​သင့္ ေစ​မည္​မ​ဟုတ္။ လူ​သည္​ငယ္​ရြယ္​စဥ္​မွ​စ​၍​စိတ္ ႏွ​လုံး​အ​ႀကံ​အ​စည္​ဆိုး​ယုတ္​ေၾကာင္း​ငါ​သိ​၏။ ငါ​သည္​သက္​ရွိ​သတၱ​ဝါ​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို ယ​ခု အ​ႀကိမ္​ကဲ့​သို႔​ေနာက္​တစ္​ဖန္​ေသ​ေၾက​ပ်က္​စီး ေစ​မည္​မ​ဟုတ္။- ကမၻာ​တည္​သ​မၽွ​စိုက္​ပ်ိဳး​ရ​ေသာ​အ​ခ်ိန္​ႏွင့္ ရိတ္​သိမ္း​ရ​ေသာ​အ​ခ်ိန္​ရွိ​ေစ​မည္။ အ​ေအး​ႏွင့္ အ​ပူ၊ ေႏြ​ရာ​သီ​ႏွင့္​ေဆာင္း​ရာ​သီ၊ ေန႔​ည​မ​ျပတ္ ရွိ​ေစ​မည္'' ဟု​စိတ္​ျပ​႒ာန္း​ေတာ္​မူ​၏။

ေနာ​ဧ​သည္​ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​အား​ပူ​ေဇာ္​ရန္​ယဇ္ ပလႅင္​ကို​တည္​၍ သန႔္​စင္​ေသာ​တိရစၧာန္​ႏွင့္​ငွက္​အ​မ်ိဳး မ်ိဳး​ထဲ​မွ​တစ္​ေကာင္​က်​စီ​ယူ​လ်က္ ပလႅင္​ထက္​တြင္ အ​ေကာင္​လိုက္​မီးရွို႔​ပူ​ေဇာ္​ေလ​၏။

ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​ေနာ​ဧ​ႏွင့္​တ​ကြ​သေဘၤာ​ေပၚ တြင္ ရွိ​သ​မၽွ​ေသာ​တိ​ရစၧာန္​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို​ေမ့ ေတာ္​မ​မူ။ သို႔​ျဖစ္​၍​ေလ​ကို​တိုက္​ေစ​သ​ျဖင့္ ေရ​သည္​စ​၍​က်​ဆင္း​ေလ​၏။

ည​ေန​ခ်မ္း​အ​ခ်ိန္​တြင္​ခ်ိဳး​ငွက္​သည္​ႏွုတ္​သီး​ျဖင့္ သံ​လြင္​ရြက္​စိမ္း​ကို​ကိုက္​ခ်ီ​လ်က္​ေနာ​ဧ​ထံ​သို႔ ျပန္​လာ​၏။ ထို႔​ေၾကာင့္​ေရ​က်​ၿပီ​ျဖစ္​ေၾကာင္း ေနာ​ဧ​သိ​ရွိ​ရ​ေလ​၏။