Mateusza 11
11
Kryzys wiary Jana Chrzciciela
(Łk 7,18‐35)
1Kiedy Jezus zakończył udzielanie wskazówek swym Dwunastu uczniom, udał się w drogę, by dalej w okolicznych miastach nauczać i głosić Dobrą Wiadomość o Królestwie Bożym.
2 # Mt 14,3 Tymczasem przebywający w więzieniu Jan Chrzciciel, słysząc o czynach Chrystusa, posłał do Niego swoich uczniów z pytaniem: 3#Pwt 18,15; Dn 9,26; Ml 3,1„Czy jesteś Tym, który miał przyjść, czy raczej powinniśmy oczekiwać kogoś innego?”#To pytanie Jana wydaje się szokujące po tym, jak Jan w Mt 3,14 złożył wyznanie wiary w Chrystusa. Najwyraźniej mamy do czynienia z jedną z dwóch sytuacji: (1) być może Jan zamknięty w ciemnych lochach królewskiego więzienia przeżywał kryzys wiary lub wpadł w depresję, a jego umysł został zaatakowany wątpliwościami, co z uwagi na takie położenie nie powinno nikogo dziwić; albo (2) odwiedzający go uczniowie doświadczali duchowego kryzysu i Jan, mając już dość ich ciągłego użalania się, mógł powiedzieć: Jeśli macie wątpliwości co do Jezusa, idźcie do Niego i sami Go zapytajcie! Niezależnie od genezy pytania Jezus zachowuje o Janie jak najlepszą opinię (por. Mt 11,7‐14)..
4Jezus w odpowiedzi tak im rzekł:
— Idźcie i powiadomcie Jana o tym, co tu widzicie i słyszycie. 5#Iz 35,4‐6; Iz 42,6‐7; Iz 61,1; Mt 8,3; Łk 4,18‐19Niewidomi odzyskują wzrok, a chromi chodzą! Trędowaci są oczyszczani, a głusi znów słyszą! Umarli są wskrzeszani do Życia, a wszystkim, którzy zrozumieli bezmiar swej duchowej nędzy#Dosł. „ubogim [duchowo]” – por. Mt 5,3., głoszona jest Dobra Wiadomość#Cały ten werset to nawiązanie przez Jezusa do proroctw z Iz 26,19; Iz 29,18‐19; Iz 35,5‐6; Iz 42,7; Iz 61,1.o Bożym Królestwie. 6#Mt 13,57Szczęśliwy i błogosławiony jest ten, kto nie odpadnie#Gr. skandalidzo – słowo określające upadek wskutek potknięcia się o jakąś napotkaną przeszkodę lub skłonienie kogoś do zwątpienia i odpadnięcia. Czasownik ten pochodzi od rzeczownika skandalon, który oznacza zastawioną pułapkę, a dokładnie tę jej część, która uruchamiała potrzask., lecz – bez względu na wszystko – wytrwa w zaufaniu do mnie!
7 # Ml 3,1.5; Mt 3,1.5‐6 Gdy uczniowie Jana odeszli, Jezus – nawiązując do jego posługi – przemówił do tłumów następującymi słowami:
— Gdy chodziliście na pustkowie, co chcieliście tam zobaczyć? Przecież chyba nie trzcinę kołyszącą się na wietrze! 8Po co więc tam chodziliście?! Czy aby oglądać jakiegoś modnisia w eleganckich szatach? Tego rodzaju ubrania noszą jednak tylko ludzie mieszkający w królewskich pałacach, a nie na odludziu! 9#Mt 14,5; Mt 16,14; Mt 21,26; Łk 1,76‐79Kogo więc chodziliście tam oglądać?! Proroka? – O tak! A ja wam mówię, że nawet więcej niż proroka, 10#Ml 3,1; Mk 1,2‐3; Łk 7,27; J 3,28; Dz 13,24‐25gdyż to o nim wspomina Pismo słowami: Oto Ja wysyłam swojego posłańca, aby drogę mi przygotował!#Por. Ml 3,1..
11 # Mt 13,17 Posłuchajcie zatem uważnie: ze wszystkich ludzi narodzonych z kobiety nie było dotąd nikogo większego i ważniejszego niż Jan Chrzciciel # Zaskakujące jest to, że wbrew Bożemu Słowu ludzkie tradycje zwykle stawiają Abrahama, Mojżesza, Piotra, Pawła i Marię, matkę Jezusa, wyżej niż Jana zwanego Chrzcicielem. . Jednak w Królestwie Niebiańskim każdy, nawet najmniej ważny, jest większy od niego, 12#Łk 13,24; Łk 16,16; J 16,15ponieważ Królestwo Niebiańskie – zarówno teraz, jak i w czasach służby Jana Chrzciciela – udostępniane jest tylko desperatom, to znaczy tym, którzy są skrajnie zdeterminowani, by dostać się do niego#Cała fraza o Królestwie Niebios jest dynamicznym ekwiwalentem gr. słowa biadzetai, które oznacza dostępność tego Królestwa tylko dla tych, którzy z nieustającym zapałem i gwałtownością poszukują go prawdziwie.. Tylko tacy#Dosł. „zapaleńcy”, „raptusi”, „gwałtownicy” (od gr. biastes). Chodzi o ludzi, którzy ze wszystkich sił, bezkompromisowo dążą do wejścia do Bożego Królestwa. Określenie to oczywiście nie obejmuje tych, którzy usilnie pragną dostać się do Królestwa, lecz nie są w stanie lub nie chcą dla niego zrezygnować z wartości tego świata – z osobistego komfortu czy też z własnego ego. Nie chodzi tu więc o tych, którzy mają silne pragnienia, lecz brak im gotowości zapłacenia ceny, tylko o tych, którzy są tak bardzo zdeterminowani, że potrafią wykrzesać z siebie siłę do bezkompromisowego poświęcenia wszystkiego dla Bożego Królestwa (gr. bia – „siła”).do niego wchodzą! 13Całe Prawo i wszyscy Prorocy aż do Jana o tym prorokowali! 14#Ml 3,2‐3; Mt 17,10‐13; Mk 9,11‐13; Łk 1,17; J 1,21On zresztą jest tym, o którym było powiedziane, że przyjdzie w takim samym duchu, co Eliasz#Eliasz był człowiekiem bezkompromisowym w swym oddaniu Bogu.. 15#Mt 13,9.43; Mk 4,9.23; Łk 8,8; Łk 14,35; Ap 2,7Kto może, niech stara się zrozumieć duchowe przesłanie tego, co mówię!
16 Do kogo zaś można porównać ludzi # Dosł. „to pokolenie” lub „ludzi tego typu”. Zwrot ten odnosi się do grupy, o której była mowa wcześniej. , którzy, podobnie jak większość faryzeuszy i uczonych w Piśmie, nie narodzili się z Ducha? Podobni są do zgrai przekornych wyrostków # Inni tłumaczą „dzieci”, ale użyte tutaj słowo paidia określa nie tylko dzieci, ale również nieletnich służących (staropol. „giermków”). , którzy siedząc na rynku, do niczego się nie garną i ciągle spierają się o coś między sobą. 17#Prz 29,9Gdy ktoś radośnie zagra na flecie i proponuje im zabawę, oni mówią: „Ty... wesołek! Daj sobie spokój, nie będziemy tańczyć!”. Kiedy ktoś inny wzywa ich do opamiętania się, oni kwitują to słowami: „Przestań nam tu lamentować. Nie mamy z czego pokutować!”. 18#Mt 3,4; Łk 1,15W taki właśnie sposób zachowują się faryzeusze i uczeni w Piśmie. Gdy przyszedł Jan, który nie jadł ani nie pił, oni natychmiast stwierdzili, że ma demona. 19#Mt 8,20; Mt 9,10‐11.14‐15; J 6,35A kiedy przyszedłem ja, Syn człowieczy, i chętnie z ludźmi jem i piję, oni znów się wymądrzają, mówiąc: „Ależ z niego żarłok i pijak, a do tego jeszcze przyjaciel poborców i grzeszników!”. Jednak opinie takich prześmiewców nie mają żadnego znaczenia, gdyż nie mają w sobie Bożej mądrości. Ta mądrość objawia się w inny sposób. Poznaje się ją nie po tym, co ktoś mówi, ale po owocu, jaki wydaje w życiu ludzi, którzy są jej prawdziwymi dziećmi#Gr. tekna. To słowo określa potomstwo w wieku wczesnodziecięcym. Jezus nawiązuje tu do Prz 1,20‐33 oraz wielu innych fragmentów Księgi Przysłów (por. także Mt 7,16‐20).!
20 # J 12,37; J 15,24 I zaraz po tym Jezus ze smutkiem zganił miasta, w których dokonał najwięcej cudów, a mimo to ich mieszkańcy nie opamiętali się. Powiedział wówczas:
— 21#Am 1,9‐10; Jon 3,6; Za 9,2‐4; Mt 10,15Straszliwa kara#Gr. ouai! Patrz komentarz do Mt 23,13.czeka ciebie, Korozain#Miejscowość w Galilei leżąca około 4 km na północ od Kafarnaum., i ciebie, Betsaido#Wioska rybacka w Galilei leżąca nad jeziorem Genezaret (nad północną jego częścią). Jej nazwa znaczy „dom rybaka”. Obecnie są to ruiny oddalone od jeziora, gdyż muł niesiony przez Jordan i osadzający się przy jego ujściu przez wieki przesuwał linię brzegową tego zbiornika wodnego.! Gdyby bowiem w Tyrze i Sydonie#Moralne zepsucie tych pogańskich miast piętnowali prorocy (por. Am 1,9‐10; Iz 23; Jr 25,22; Jr 47,4; Ez 26–28).dokonały się takie cuda, które miały miejsce u was, już dawno ich mieszkańcy pokutowaliby w worach, posypując się popiołem. 22Dlatego w dniu Sądu#Odniesienie do Sądu Ostatecznego, który nastąpi na końcu obecnego czasu.ludziom z Tyru i Sydonu lżej będzie niż wam!
23 # Iz 14,13.15 Ty zaś, Kafarnaum, które wynosisz się tak bardzo, jakbyś chciało sięgnąć Niebios, runiesz na samo dno Otchłani! Tam, z powodu swej pychy, zostaniesz poniżone # Jezus przyrównuje ostateczny los Kafarnaum – miasta, w którym zamieszkał po przeprowadzeniu się z Nazaretu – do losu szatana (por. Iz 14,13‐15). ! Gdyby bowiem w Sodomie dokonały się takie cuda, jakie miały miejsce u ciebie, to przetrwałaby do dnia dzisiejszego! 24#Mt 10,15Dlatego w dniu Sądu Sodomie będzie lżej niż tobie!
25 # Mt 13,11; J 7,48‐49; 1 Kor 1,26‐29; Ef 1,17‐18 Nagle Jezus przerwał i, zanim kolejny raz przemówił do ludu, tak się modlił:
— Abba # W oryginale słowo to nie występuje w tym miejscu tekstu greckiego, ale wiemy (por. Mk 14,36), że Jezus tak właśnie po aramejsku rozpoczynał swe modlitwy do Ojca. Grecki tekst niestety nie oddaje w pełni dynamiki języka aramejskiego. Jednak w Rz 8,15 oraz Ga 4,6 zachowały się ślady takiego użycia słowa Abba. Abba w języku hebrajskim jest ciepłym słowem, którym dzieci zwracają się do kochających ojców (pol. tato, tatusiu), a uczniowie do swych umiłowanych nauczycieli. , Kochany Ojcze, wysławiam Ciebie, PANA Niebios i Ziemi. Zadziwiające jest to, że ludzie uważani za mądrych i uczonych postrzegają Twoje sprawy jako skomplikowane # Gr. ekrypsas – forma czasownika krypto, od którego pochodzi polskie określenie kryptografia. , a maluczcy, którzy z dziecięcą ufnością lgną do Ciebie, widzą je jako proste i jasne. 26O tak, Ojcze, jesteś niezwykle życzliwy#Gr. eudokia – „życzliwość”, „dobra wola”, „przychylność”.w swoim działaniu!
27 # Mt 16,17; Mt 28,18; J 3,35; J 10,14‐15; Flp 2,9‐11 Potem, ponownie zwracając się do tłumu, powiedział:
— Ojciec złożył wszystko w moich rękach # Por. J 5,22. ! Kto tego nie zrozumie, nigdy nie będzie ze mną w bliskiej relacji # Dosł. „nie pozna mnie”, czyli „nie nawiąże ze mną osobistej relacji” (żydowski sposób myślenia o relacji oddany przez gr. słowo epiginosko). Myślenie bliskowschodnie w zakresie relacyjnym mocno się różni od myślenia zachodniego. W tamtej kulturze znanie kogoś wiąże się z wejściem z kimś w bliską relację, z poznaniem cech charakteru danej osoby, wręcz z zawarciem bliskiej przyjaźni. . Taki bowiem jest plan Ojca # Por. Mt 3,17. . Nikt również nie będzie miał relacji z Ojcem, jeśli nie ujrzy Go we mnie # Por. J 10,30; Flp 2,6‐8. , gdyż On odsłania się tylko w Synu.
28 # Jr 31,25; Mt 12,20 Dlatego wszyscy, którzy jesteście utrudzeni lub czujecie się przeciążeni # Jezus nie mówi tutaj o fizycznym zmęczeniu. Przemawia do ludzi, którzy zostali umęczeni najprzeróżniejszymi praktykami religijnymi, jakie rzekomo miały ich zbliżyć do Boga. Mówi do tych, którzy wzięli na swoje barki ciężary religijnych zobowiązań, licząc na Bożą przychylność z tego powodu. Pokazuje im, że tylko osobista relacja z Nim samym, tzn. z Bogiem w Osobie Syna, daje możność znalezienia się w Bożej Obecności. , przychodźcie do mnie, a ja dam wam odpocznienie # Por. Hbr 4,3‐8. ! 29#Ps 34,19; Prz 3,17; Jr 6,16Wprzęgnijcie się w jarzmo, które ja dźwigam#Sensem tego zaproszenia jest, by ludzie obciążeni grzechem i przygnieceni trudami życia przyłączyli się do Jezusa, a On (zgodnie z proroctwami ST z Ps 68,20; Iz 63,9) poniesie ich ciężary, aby im ulżyć. Warunkiem jest, aby krok po kroku iść tuż obok Jezusa. Inaczej jarzmo, które On dźwiga, stałoby się dla zbuntowanej, krnąbrnej lub leniwej osoby nieznośnym ograniczeniem i obciążeniem nie do zaakceptowania. Inni tłumaczą ten werset w taki sposób, że zawiera on sugestię, iż to Jezus chce utrudzonym ludziom nałożyć jeszcze dodatkowo swoje brzemię. Jednak taki przekład nie wytrzymuje elementarnego testu hermeneutycznego, gdyż jest niezgodny z wymową najbliższego kontekstu oraz z innymi miejscami biblijnymi (por. 1 P 5,7)., a idąc krok w krok ze mną, poznacie, #Gr. manthano – dosł. „nauczycie się”.jak jestem łagodny i sercem pokorny! Dopiero wtedy znajdziecie prawdziwe wytchnienie dla waszych dusz#Por. Jr 6,16.. 30#Dz 15,10; Ga 5,1; 1 J 5,3Tylko wprzęgając się w moje jarzmo, odczujecie prawdziwą ulgę, a wasz ciężar stanie się lżejszy!
Trenutno odabrano:
Mateusza 11: NT NPD
Istaknuto
Podijeli
Kopiraj
Želiš li svoje istaknute stihove spremiti na sve svoje uređaje? Prijavi se ili registriraj
Copyright ©️ 2021, 2022, 2023 by Wydawnictwo NPD.
