मार्क 10

फारकती ना बारामा येशु नि शिक्षा

(मत्तय 19:1-12; लूक 16:18)

1येशु नि आपला शिष्यस्ना संगे कपरनहूम शहर सोळीसन, आणि त्या यहूदीया प्रांत मधून ग्यात, आणि यार्देन नदी ना त्या पार चालना ग्यात, परत एक सावा गर्दी तेना जोळे एकत्र हुईगी, आणि तो आपली चाल प्रमाणे तेस्ले प्रचार करू लागणा.

2तव परूशी लोकस्नी तेना जोळे ईसन तेनी परीक्षा कराले तेले विचार, काय मोशे ना नियम मा एक माणुस ले आपली बायको ले फारकती देवानी परवानगी शे? 3येशु नि तेस्ले उत्तर दिधा, “मोशे ना नियम एना बारामा काय सांगस?” 4तेस्नी सांग, “मोशे नि एक माणुस ले आपली बायको ले फारकती ना सूटपत्र लीखाले आणि तिले धाळी दे हायी आदन्या दियेल शे.” 5येशु नि तेस्ले सांग, “कारण कि तुमी नेहमी परमेश्वर ले मानाले नकार देतस, एनासाठे तेनी तुमना साठे हई आदन्या लिखी.” 6पण सुरुवात मा जव परमेश्वर नि सगळ कायी बनाव, “तेस्ले नर आणि नारी करीसन बनावना.” 7एनासाठे “माणुस आपला माय-बाप तून आलग हुईसन, आपली बायको संगे लग्न करीलीन कारण कि दोनी एक होतीन आणि त्या एक व्यक्ती ना सारखा शेतस. 8आणि त्या दोनी एकदेह होतीन, एनासाठे त्या आते पासून दोन लोकस सारखा नई, पण त्या एकदेह हुई जायेल शे.” 9एनासाठे ज्या लोकस्ले परमेश्वर नि एकत्र जोळेल शे, तेले कोणी बी व्यक्ती आल्लग नका करा.

10नंतर, जव तो शिष्यस्ना संगे त्या घर मा एखटा होता, तेस्नी तेले येणा बारामा विचार. 11येशु नि तेस्ले सांग, “जो कोणी आपली बायको ले सोळीसन दुसरी संगे लग्न करीन त तो पहिली ना विरुद्ध मा व्यभिचार करस. 12आणि कदी बायको आपला नवराले सोळीसन दुसरा संगे लग्न करस त ती व्यभिचार करस.”

पोरस्ले आशीर्वाद

(मत्तय 19:13-15; लूक 18:15-17)

13नंतर लोक पोरस्ले येशु कळे लयाले लागनात, कि तो तेस्ना वर हात ठेवो आणि आशीर्वाद देवोत. पण शिष्यस्नी लोकस्ले धमकाव. 14जव येशु हय देखीसन रागे भरणा आणि तेस्ले सांग, “पोरस्ले मना कळे ईवू द्या आणि तेस्ले मना नका करा, कारण कि त्याच लोक ज्या या पोरस सारखा विश्वास लायक आणि नम्र शेतस परमेश्वर ना राज्य मा राहतीन.” 15मी तुमले खरज सांगस, “परमेश्वर आपला राज्य मा फक्त त्या लोकस्ले स्वीकार करीन ज्या तेना नियमले पोरस सारखा स्वीकार करतीन.” 16आणि तेस्ले छाती ले लाव आणि तेस्ना वर हात ठियसन तेस्ले आशीर्वाद दिना.

मालदार माणुसस्ले कायम ना जीवन

(मत्तय 19:16-30; लूक 18:18-30)

17जसा येशु आपला शिष्यस संगे परत प्रवास कराले सुरु करत होता, त एक माणुस तेना जोळे पयत उना, आणि तेना पुळे आदरताशी गुळघा टेकीसन तेले विचारना, “उत्तम गुरुजी, मी काय काम करू कि परमेश्वर मले कायम ना जीवन दिन.” 18येशु नि तेले उत्तर दिधा, “जव तू सांगस कि मी चांगला शे त तुना अर्थ काय शे? परमेश्वरच फक्त एक शे जो खरोखर चांगला शे.” 19तुले परमेश्वर ना आदन्या माहिती शेतस, मनुष्य हत्या करजो नको, व्यभिचार करजो नको, चोरी करजो नको, खोटी साक्ष देईजो नको, कोले बी धोका नको देयजो, आपला माय-बाप ना मान ठेवजो. 20तेनी येशु ले सांग, गुरुजी, “ह्या सर्वा आदन्या मी लहानपणा पासून पायत एयेल शे.” 21येशु नि त्या माणुस ना साठे खरा प्रेम अनुभव कर, जस तेनी तेले देख, आणि तेले सांग, “एक आजून गोष्ट शे, जी तुले करानी गरज शे, जा जे काही तुना कळे शे तेले विकीसन पैसा गरीब लोकस्ले दे जर तू असा करस, त तुना जोळे स्वर्ग मा धन राहीन. आणि ईसन मना मांगे चालू लाग.” 22जव माणुस नि येशु ले हई सांगतांना आयक, त तेना चेहरा उतरी ग्या, आणि तो दुखी हुईसन चालना ग्या, कारण कि तो गैरा मालदार होता.

23येशु नि चारीस कळे देखीसन आपला शिष्यले सांग, “मालदार लोकस साठे परमेश्वर ना राज्य मा प्रवेश करान गैरा कठीण शे.” 24शिष्य तेनी गोष्ट वरून चकित हुई ग्यात. एनावर येशु नि परत तेस्ले सांग, “मना भाऊसहोण, मालदार लोकस साठे परमेश्वर ना राज्य मा प्रवेश करान गैरा कठीण शे.” 25एक उट ना साठे सुई ना छिद्र मधून जावान सोप शे, पण एक मालदार ले परमेश्वर ना राज्य मा जावाले गैरा कठीण शे. 26जव शिष्यस्नी हय आयक, त त्या आजून चकित हुयनात, आणि एकमेकना बरोबर सांगणात, मंग कोनासाठे परमेश्वर ना राज्य मा प्रवेश करासाठे वाचाले कस शक्य शे? 27येशु तेस्ना कळे देखीसन सांगणा, “हई लोकस साठे अशक्य शे पण परमेश्वर ना साठे नई, परमेश्वर ना साठे सर्व काही शक्य शे.” 28पेत्र तेले सांगाले लागणा, “आमन काय हुईन? आमी तुना शिष्य बनासाठे सर्व काही सोळी दियेल शे.” 29येशु नि शिष्यस्ले सांग. “मी तुमले खरज सांगस, तुमना मधून हरेक झन घर, भाऊ-बहिण, माय-बाप, बायको, पोरस्ले, व वावरस्ले मना शिष्य होवा साठे आणि सुवार्ता प्रचार करासाठे सोळी दियेल शे. 30निश्चित प्रकारे जे काय तेनी सोळेल शे, तेना ह्या वय मा गैरा पद तेले भेटीन, तेना संगे-संगे त्रास बी भेटीन, आणि येणारा युगमा तुमले कायम ना जीवन भेटीन.” 31पण गैरा ज्या आते पहिला शेतस, त्या टाईम ले आखरी होतीन, आणि काही ज्या आखरी शेतस, त्या टाईम ले पहिले होतीन.

आपली मोत ना बारामा येशु नि तिसरी भविष्यवाणी

(मत्तय 20:17-19; लूक 18:31-34)

32येशु आणि तेना शिष्य यरूशलेम शहर ले जातांना रस्ता मा होतात, आणि येशु तेस्ना पुळे पुळे जाईरायन्ता. शिष्य गैरा आश्चर्य चकित हुईनात कि त्या तठे जात होतात जठे गैरा लोकस्नी तेस्ना विरोध करेल होता, आणि दुसरा लोक ज्या तेस्ना संगे होतात, त्या ह्या गोष्ट ले भ्यात होतात, कि यरूशलेम शहर मा तेना काय हुईन. एक सावा परत येशु बारा शिष्यस्ले एक बाजुमा लीग्या आणि त्या गोष्ट ना बारामा बोलना जी तेना संगे होणार होती. 33“देखा आमी यरूशलेम शहर कळे जाईरायनुत आणि मी, माणुस ना पोऱ्या मुख्य यहुदी पुजारी लोक आणि मोशे ना नियमले शिकाळनारा शिक्षकस्ना स्वाधीन करामा ऐईन, आणि त्या मले मरणदंड ठरावतीन, आणि दुसरा जातीस्ना स्वाधीन करतीन. 34आणि त्या मनी थट्टा करतीन, आणि मनावर थुकतीन आणि मले फटका मारतीन, आणि मले मारी टाकतीन, आणि तिसरा दिन मा मी परत जित्ता होसू.”

याकोब आणि योहान नि विनंती

(मत्तय 20:20-28)

35याकोब आणि योहान, त्या जब्दी ना पोर होतात, येशु ना जोळे ईसन सांगणात, “गुरुजी आम्हनी हय ईच्छा शे कि जे काय आमी तुना पासून मांगसुत तेना प्रमाणे तू आमना साठे करो.” 36तेनी तेस्ले विचार, “तुमनी काय ईच्छा शे कि मी तुमना साठे करू?” 37तेस्नी तेले सांग, “तुना महिमामय राज्य मा, आमी तुना बाजुमा सन्मान नि जागा वर बठानी ईच्छा करतस. आमना मधून एक तुना उजवा हात कळे आणि दुसरा डाखोऱ्या हात कळे बसू सकतस.” 38येशु नि तेस्ले सांग, “तुमले नई माहित कि काय मांगी ऱ्हायनात? काय तुमनी ईच्छा शे कि ज्या त्रास मी भोगसु त्या तुमी भोगश्यात का, आणि मरश्यात का जसा मी मरसू?” 39तेस्नी तेले सांग, “आमना कण बी हुई सकीन: येशु नि तेस्ले सांग, तुमी त्रास ले भोगश्यात ज्या मी भोगसु, आणि मरश्यात जसा मी मरसू.” 40पण मले हई सिद्ध कराना अधिकार नई शे, कि मना बाजुमा मा उजवा बाजू आणि डाखोऱ्या बाजू, कोण तो सन्मान ना जागा ले प्राप्त करीन. परमेश्वर नि त्या (सन्मान ना) जागास्ले तयार करेल शे, जेस्ले तेनी निवाळेल शे तेस्ना साठे.

41हय आयकीसन दहा शिष्य याकोब आणि योहान वर रागे भरू लागनात 42तव येशु नि तेस्ले जोळे बलाईसन तेस्ले सांग, “तुमले माहित शे, कि ज्या लोक या दुनिया मा राज्य करणारा मानावतस, त्या आपला अधिकार ना प्रयोग आपला ताबा मधला लोकस्ना वर अधिकार जताळासाठे करतस. तेस्ना पुढारी लोक तेस्ले माना साठे तेस्ना अधिकार ना उपयोग करतस.” 43पण तुमना मधून असा नई होवाले पायजे, पण जो कोणी तुमना मा मोठा होवाना देखस, तो तुमना सेवक बनो. जो दुसरास्नी नेतृत्व करानी ईच्छा ठेवस, तेले दास ना सारखा सर्वास्नी सेवा कराले पायजे. 44आणि जो कोणी तुमना मा पहिला होवानी ईच्छा ठेवस त तो सर्वास्ना दास बनो. 45मी असा एनासाठे सांगस कि मी, माणुस ना पोऱ्या, दुसरास्नी चाकरी करासाठे या दुनिया मा उना. मी एनासाठे नई उना कि दुसरा मनी चाकरी करोत. मी किईक लोकस्ले तेस्ना पाप शी सोळावा साठे मराले एयेल होता.

अंधा बार्तीमयले दृष्टीदान

(मत्तय 20:29-34; लूक 18:35-43)

46यरूशलेम जावाना रस्ता मा, येशु आणि शिष्य यरीहो शहर मा उनात, जस कि येशु आणि तेना शिष्य आणि दुसारा लोकस्नी एक मोठी गर्दी शहर मधून निघी ऱ्हायंती, एक बार्तीमय नाव ना अंधा भिकारी सळक ना बाजुले बसेल होता, तो तीमाई ना पोऱ्या होता. 47जव तेनी लोकस कळून हय आयक कि येशु नासरेथ नगर ना शे, तो त्या रस्ता वरून जात होता, तो जोरमा आराया मारना, ओ येशु, राजा दाविद ना पोऱ्या मनावर दया कर. 48गैरास्नी तेले धमकाव कि शांत राहय म्हणून पण तो जास्त आराया माराले लागीग्या, ओ येशु, राजा दाविद ना पोऱ्या मनावर दया कर. 49जव येशु नि तेले आयक, त तो थामी ग्या आणि आजू-बाजू ना लोकस्ले तेले लयानासाठे सांगणा, आणि लोकस्नी त्या अंधा ले बलायसन त्या अंधा ले सांग घाबरू नको उठ तो तुले बलाई ऱ्हायना. 50तव अंधा माणुस आपला पांघरेल कपळा फेकीसन लगेच उठना आणि येशु जोळे उना. 51एनावर येशु नि तेले सांग, “तुनी काय ईछ्या शे कि मी तुना साठे करू?” अंधा नि येशु ले सांग, “गुरुजी, कि मी देखाले लागी जावू.” 52येशु नि तेले सांग, मी तुले बरा करस कारण कि तुनी मनावर विश्वास करेल शे, एनासाठे तू घर जावू सकस. आणि तो लगेच देखाले लागणा आणि तो त्या लोकस्ना संगे जुळी ग्या ज्या येशु ना मांगे चालत होतात.

वर्तमान में चयनित:

मार्क 10: AHRNT

हाइलाइट

कॉपी