Lûqa 4

4
Îblîs Wazeno Îsayî Rayir ra Vejo
(Metta 4:1-11; Marqos 1:12-13)
1Îsa bi Ruho Miqedes dekerde Royê Urdunî ra ageyra, şi yaban. Ruhê Miqedesî uca rayir nawit Ey. 2Îblîs çewres rojî xebitîya ke yaban de Ey bixapêno. Enê wextî de Îsayî seba ke tu çiyêk nêwerd, bi veyşan.
3Îblîsî Îsayî ra va: “Eke ti lajê Homayî yê, emir bike, wa ena kerra bibo nan.”
4Îsayî cewab da Îblîsî va: “Tewrat de wina nuşte yo: ‘Cûya însanî tenya besteyê nanî nîya.’”#Tekrarê Qanûnî 8:3
5Enê ser o, Îblîsî Îsa berd cayêko berz. Yew lehza de heme welatê dinya nîşanê Îsayî dayî. 6Ey ra wina va: “Ez îdareyê enê heme welatan bidî to. Do bi heme îhtîşamê xwu bibê yê to. Çimkî enê heme diyayê mi. Ez zî kamî biwazî, eşkena bidî ey. 7Eke ti mi rê secde bikerê, ti do bibê wayirê enê hemîne.”
8Îsayî eno cewab da: “Tewrat de wina nuşte yo: ‘Tenya Homayê xwu Rebî rê secde bike. Tenya bibe qûlê Ey.’”#Tekrarê Qanûnî 6:13
9Îblîsî Îsa berd Yeruşalîm. O vet serê banê tewr berz yê Mabedê Homayî. Û va: “Eke ti lajê Homayî yê, xwu bierze war. 10#Zebûr 91:11-12 Çimkî Zebûr de wina nuşte yo:
‘Homa emir dano melekanê xwu
Ê do to muhafeze bikerê.’
11‘To bidê destanê xwu ser
Linga to nêgino kerra ro zî.’”
12Enê ser o Îsayî wina cewab da: “Tewrat de ameyo nuştiş ke ‘Nêbo şima Homayê xwu Rebî biceribnê!’”#Tekrarê Qanûnî 6:16
13Badê ke Îblîsî seba ke Îsayî bixapêno heme dek û dolabî ceribnayî, seba midetêk verê Ey ra aqitîya.
Îsa Celîle de Dest bi Dayişê Waezan Keno
(Metta 4:12-17; Marqos 1:14-15)
14Îsa bi qudretê Ruhê Miqedesî ageyra Celîle. Namdarîya Ey temamê mintiqeyî ra vila bibî. 15Xavrayan de dest bi waezan kerd; her kesî bi pesindayiş behsê Ey kerdêne.
16Îsa wexto ke ageyra şarsitanê xwu Nasira ke tede bibi pîl, seke tim kerdêne, Roja Sebtî#4:16 Roja Sebtî: Şeme, roja hewtine ya hewteyî û semedê cihûdan roja îbadetî. Bi fermanê Homayî semedê cihûdan roja ke seba arisyayişî û pesindayişê Homayî ameya aqitnayiş. şi xavra. Seba wendişê kelamê Homayî wurişt payanî. 17Kitabê pêxember Yeşeya diya ci. Îsayî kitab akerd. Qismo ke tede wina nuşte bi dî:
18 # Yeşeya 61:1-2; 58:6 “Ruhê Homayî mi ser o yo,
Ey ez wezîfedar kerda ke mizgîna xelasî bidî mezlûman;
Ez şirawita ke bidî zanayiş,
Do êsîrî azad bibê, korrî bivînê,
Mezlûmî biresê xelasîye,
19Û Ez şirawita ke, ameyişê serra ke Reb şarê xwu rê lutif keno, îlan bikerî.”
20Îsayî kitab girewt da wezîfedarê xavra û ronişt. Her keso ke xavra de bi, bi dîqet ewnîyayne Ey ra.
21Îsayî înan ra va “Enê ayetê ke şima goşdarî kerdî, ewro ameyî ca.” 22Çi kesê ke uca bî derheqê Îsayî de vateyê pesinkarî dayî. Qalê lutifkarî ke fekê Ey ra vejîyayne rê heyran mendî. Vatêne “Eno lajê Wusifî nîyo?”
23Îsayî înan ra va “Bêguman şima do enê tabîrê kanî biyarê mi vîrî: ‘Ey hekîm, verî şîfa bide xwu.’ Çiyê ke to Kefernahûm de kerdê ma şinawitî. Dê eynî çiyan şaristanê ke ti tede ameyê dinya û biyê pîl de zî bike.”
24Badê pey wina va: “Ez şima rê enê vajî, tu pêxember welatê xwu de qebûl nêbeno. 25Zemanê pêxember Îlyasî de hîrê serrî û şeş aşmî varitî qet nêvara; temamê welatî de xelayêka pête wurişte. O wext Îsraîl de gelek cînîyê vîyayî estbî. 26Îlyas semedê tu yewa nînan nêşirawîyabi; tenya semedê yew cînîya vîya şirawiyabi ke ena cînî şaristanê Sarefat yê mintîqeyê Sayda de bî. 27Zemanê pêxember Elîşa de Îsraîl de gelek însanî estbî ke bi nêweşîya cuzamî kewtbî; la tu kesî şîfa nêdî, tenya Nemanê Sûrîyeyijî şîfa dî.”
28Kesê ke xavra de yê, gama ke enê qalî şinawitî hêrsan ra har biyî. 29Wuriştî xwu ser û Îsa şaristan ra kerd teber. Seba ke terîş ro bierzê war, înan O berd pêşê tepeyê ke şaristan ser de awan bibi. 30La Îsa miyanê qelebalixî ra xelisîya û uca ra kewt dûrî.
Îsa Yew Mêrikê Cinêrî Xelisneno
(Marqos 1:21-28)
31Dima, Îsa şi mintîqeyê Celîle, şaristanê Kefernahûmî. Roja Sebtî cematê xavra rê waezî dayne. 32Şar waezanê Îsayî de ecêb mend. Çimkî sey kesêkê wayirê selahîyetê îlahî qisey kerdêne. 33Xavra de yew mêriko cinêr estbi ke ruho xirab tede bi. Mêrik bi vengêko berz wina qîra: 34“Ey Îsayo Nasirayij! Ti ma ra çi wazenê? Gelo ti ameyê tiya ke ma helak bikerê? Ez zana ti kam ê. Ti Mesîho mibarek yê Homayî yê!”
35Îsayî cin bêerz kerd va: “Wus be! Derhal zereyê mêrikî ra vejîye teber!” Cin verê her kesî de mêrik da erd ro, qet zerarêk nêda ci, zereyê mêrikî ra vejîya teber.
36Însanî ecêb mendî. Her kesî yewbînî ra va “Eno senî waez bi? Bi selahîyeto pîl û bi qudret emir dano cinan, ê zî îtaet kenê!” 37Bi eno qeyde namdarîya Îsayî her terefê ê mintîqeyî ra vila bî.
Îsa Şîfa Dano Gelek Nêweşan
(Metta 8:14-17; Marqos 1:29-34)
38Îsa xavra ra vejîya şi keyeyê Şîmûnî. Visturîya Şîmûnî nêweşe bî. Tewî girewtêne. Kesê ke uca bî Îsayî rê lavey kerd ke cîneke rê havilêk bikero. 39Îsa verê sereyê cîneke de vindert, tazîrê tewan da, tewê cîneke vindertî. Cîneke tavilî wurişte xwu ser û dest bi xizmetê înan kerd.
40Wexto ke roj şiyêne awan însanan merdimê xwu yê ke tewir bi tewir nêweşîyê înan estê ardî Îsayî het. Îsayî destê xwu na her yewî ser û şîfa da. 41Cinan zî bi qîrayiş va “Ti Lajê Homayî yê!” û zereyê gelek nêweşan ra vejîyayî teber. Labelê Îsayî tazîrê cinan da û destûrê qiseykerdişî nêda înan, çimkî înan zanayne ke Îsa Mesîh o.
42Roja bîne Îsa şi cayêko xewle. Qelebalix Ey geyrayne. Gama ke înan O dî, lebitîyayî ke O înan het de bimano.
43Îsayî înan ra va “Gereka ez xebera derheqê Hukimranîya Homayî de biresnî şaristananê bînan; çimkî ez semedê enê amancî ameya şirawitiş.”
44Bi eno qeyde, Îsayî xavrayanê Yahûdîye de vatişê kelamê Homayî dewam kerd.

હાલમાં પસંદ કરેલ:

Lûqa 4: diqSZZ

Highlight

શેર કરો

નકલ કરો

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in