Евангелле паводле Яна Раздзел 6
Раздзел 6
1 #
Лк. 9:10
Пасля таго Ісус пайшоў праз мора Галілейскае, або Тыберыядскае.
2 #
Мц. 4:23
І ішоў за Ім вялікі натоўп людзей, бо бачылі знакі, якія ўчыніў Ён над тымі, што былі немачныя.
3Затым Ісус узышоў на гару і сядзеў там са Сваімі вучнямі.
4І была блізка Пасха, святочны дзень юдэйскі.
5 #
Мц. 14:14; Мк. 6:35; Лк. 9:12 Калі Ісус падняў вочы і ўбачыў, што вялікае мноства людзей ідзе да Яго, кажа Піліпу: «Дзе купім хлеба, каб маглі яны пад’есці?»
6А казаў Ён гэта, каб выпрабаваць яго, бо Сам ведаў, што меў зрабіць.
7Адказаў Яму Піліп: «Дзвесце дынараў не хопіць на хлеб для іх, каб кожны з іх атрымаў хоць крыху».
8Кажа Яму адзін з вучняў Яго, Андрэй, брат Сімона Пётры:
9«Ёсць тут адзін юнак, які мае пяць ячменных хлябоў і дзве рыбы, але што гэта на такое мноства?»
10Сказаў Ісус: «Загадайце людзям узлегчы». А было на тым месцы многа травы. І вось узлегла мужчын каля пяці тысяч.
11 #
1Кар. 10:31; 1Цім. 4:4 Тады Ісус узяў хлябы і, калі склаў падзяку, раздаў вучням, вучні ж – узлягаючым; падобна і рыбы, колькі хто хацеў.
12А калі наеліся, кажа вучням Сваім: «Збярыце кавалкі, што засталіся, каб нічога не змарнавалася».
13 #
Мк. 8:19
Дык сабралі кавалкі з пяці хлябоў ячменных і напоўнілі дванаццаць кашоў таго, што засталося па тых, што елі.
14 #
Мц. 11:3
Людзі ж тыя, калі ўбачылі, што ўчыніў Ісус знак, казалі: «Сапраўды гэта прарок, які ідзе ў свет».
15А Ісус, калі даведаўся, што меліся прыйсці, каб узяць Яго і ўчыніць Яго царом, адышоў ізноў Сам адзін на гару.
16А калі звечарэла, вучні Яго спусціліся да мора
17 #
Мц. 14:22; Мк. 6:47 і, увайшоўшы ў лодку, паплылі праз мора ў Кафарнаўм. І ўжо сцямнела, а Ісус не прыходзіў да іх.
18А мора пачало хвалявацца, бо дзьмуў моцны вецер.
19 #
Мц. 17:6
Калі адплылі за дваццаць пяць або і трыццаць стадый, убачылі Ісуса, Які ішоў па моры і падыходзіў да лодкі, і спалохаліся.
20Але Ён кажа ім: «Гэта Я, не бойцеся».
21І хацелі ўзяць Яго ў лодку, а лодка зараз жа прыстала да берага, да якога яны плылі.
22Назаўтра народ, які застаўся за морам, заўважыў, што не было там другой лодкі, толькі адна тая, у якую ўвайшлі вучні Яго, ды што Ісус не ўвайшоў у лодку са Сваімі вучнямі, але вучні Яго адплылі самі;
23іншыя ж лодкі прыплылі з Тыберыяды да месца, дзе елі хлеб, над якім Госпад складаў падзяку.
24Калі затым народ убачыў, што там няма Ісуса ані вучняў Яго, дык селі ў лодкі і прыплылі ў Кафарнаўм, шукаючы Ісуса.
25І, калі знайшлі Яго за морам, сказалі Яму: «Рабі, калі Ты сюды прыйшоў?»
26Адказаў ім Ісус і сказаў: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: шукаеце Мяне не таму, што вы бачылі знакі, але таму, што вы елі хлеб і наеліся.
27 #
Мц. 6:19; Дзеі 2:22; Клс. 3:1 Рупцеся не пра ежу, якая прападае, але пра ежу, якая застаецца ў жыццё вечнага, якое дасць вам Сын Чалавечы; бо на Ім паставіў пячатку Айцец Бог».
28Сказалі тады Яму: «Што маем рабіць, каб выконваць справы Божыя?»
29 #
1Ян. 3:23; Рым. 3:27; 1Тэс. 1:3 Адказаў Ісус і сказаў ім: «Гэта справа Божая, каб вы верылі ў Таго, Каго Ён паслаў».
30 #
Мц. 12:38; Мк. 8:11; 1Кар. 1:22 Тады сказалі Яму: «Дык што за знак Ты учыніш, каб мы ўбачылі і паверылі Табе? Што Ты зробіш?
31 #
Вых. 16:4, 15; Пс. 78:24 Бацькі нашы елі манну ў пустыні, як напісана: “Хлеб нябесны даў ім”».
32Сказаў тады ім Ісус: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам сапраўдны хлеб з неба.
33Бо хлеб Божы ёсць Той, Які з неба сышоў і дае жыццё свету».
34Затым сказалі Яму: «Госпадзе, давай нам заўсёды гэтага хлеба».
35 #
Адкр. 7:16
Сказаў ім Ісус: «Я – хлеб жыцця. Хто прыходзіць да Мяне, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не засмагне.
36Але Я сказаў вам, што і ўбачылі Мяне, і не верыце.
37 #
Мц. 11:28; Лк. 23:42 Усе, каго дае Мне Айцец, да Мяне прыйдуць, і таго, хто да Мяне прыходзіць, не праганю прэч.
38 #
Лк. 22:42
Бо Я сышоў з неба, не каб Сваю волю чыніць, але волю Таго, Хто Мяне паслаў.
39А воля Айца, Які Мяне паслаў, у тым, каб Я нікога не страціў з таго, што Ён Мне даў, але ўваскрасіў яго ў апошні дзень.
40Гэта воля Таго, Хто паслаў Мяне, каб кожны, хто бачыць Сына і верыць у Яго, меў жыццё вечнае; і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень».
41Дык наракалі юдэі на Яго, што Ён сказаў: «Я – хлеб, які сышоў з неба»,
42 #
Мц. 13:55; Мк. 6:3; Лк. 4:22 ды казалі: «Ці ж гэта не Ісус, Сын Язэпа, Якога бацьку і Маці ведаем? Як жа Ён кажа цяпер: “Я сышоў з неба”»?
43Адказаў Ісус і сказаў ім: «Не наракайце адзін на аднаго.
44 #
Эф. 2:8
Ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі яго не пацягне Айцец, Які Мяне паслаў; і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень.
45 #
Іс. 54:13; Геб. 8:10 Напісана ў прарокаў: “Будуць усе навучаны Богам”. Кожны, хто пачуў ад Айца і навучыўся, прыходзіць да Мяне.
46 #
Лк. 10:22
І не таму, што нехта ўбачыў Айца, акрамя Таго, Хто ад Бога, Ён бачыў Айца.
47Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто верыць у Мяне, мае жыццё вечнае.
48 #
Гал. 2:20
Я – хлеб жыцця.
49 #
1Кар. 10:3
Бацькі вашы елі манну ў пустыні і паўміралі.
50А гэта хлеб, які з неба сыходзіць, каб, калі хто з вас есці будзе, не памёр.
51 #
Лк. 19:10; Геб. 10:5 Я – хлеб жывы, які з неба сышоў. Калі хто будзе есці гэты хлеб, жыць будзе вечна; а хлеб, які Я дам, ёсць Цела Маё якое Я аддам за жыццё свету».
52Дык спрачаліся юдэі між сабою, кажучы: «Як жа Ён можа нам даць цела Сваё на з’ядзенне?»
53 #
Мц. 26:26
Сказаў затым ім Ісус: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі вы не будзеце есці цела Сына Чалавечага ды не будзеце піць крыві Яго, не будзеце мець жыцця ў сабе саміх.
54Хто есць цела Маё і п’е кроў Маю, мае жыццё вечнае; і Я яго ўваскрашу ў апошні дзень.
55Бо цела Маё ёсць сапраўдная ежа, а кроў Мая ёсць сапраўднае пітво.
56 #
1Ян. 3:24
Хто есць цела Маё ды п’е кроў Маю, ува Мне застаецца, а Я ў ім.
57Як Мяне паслаў жывы Айцец, і Я жыву Айцом, так і той, хто есць Мяне, той будзе жыць Мною.
58Гэты хлеб, які з неба сышоў, не так, як бацькі вашыя елі манну і паўміралі. Хто есць гэты хлеб, будзе жыць вечна».
59Гэта Ён сказаў, навучаючы ў сінагозе ў Кафарнаўме.
60 #
Мц. 11:6
Дык многія з вучняў Яго, чуючы гэта, сказалі: «Жорсткае гэта слова! Хто яго слухаць можа?»
61А Ісус, ведаючы Сам у Сабе, што наракалі на гэта вучні Яго, сказаў ім: «Гэта вас горшыць?
62 #
Мц. 26:64; Мк. 16:19; Дзеі 1:9; Эф. 4:8 А што ж будзе, калі ўбачыце Сына Чалавечага, Які ўзыходзіць туды, дзе перш быў?
63 #
Мц. 1:18; Юды 23; Рым. 8:2; 2Кар. 3:6 Дух ёсць Той, Хто ажыўляе, цела ж нічым не дапаможа. Словы, якія Я вам сказаў, ёсць Дух і жыццё.
64 #
Мк. 2:8
Аднак ёсць між вамі такія, што не вераць». Бо ведаў Ісус ад пачатку, хто тыя, што не вераць, і хто той, што Яго выдасць.
65І казаў: «Дзеля таго і сказаў вам: ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі яму не дадзена будзе Айцом Маім».
66 #
Лк. 9:62; 1Ян. 2:19 Адгэтуль многія вучні Яго вярнуліся назад ды ўжо з Ім не хадзілі.
67 #
Мц. 16:13; Мк. 8:27; Лк. 9:18 І сказаў Ісус дванаццаці: «Ці і вы маніцеся адысці ад Мяне?»
68 #
Дзеі 5:20
Адказаў Яму Сімон Пётра: «Госпадзе, да каго ж мы пойдзем? Ты маеш словы жыцця вечнага;
69 #
Мц. 16:16; Мк. 8:29; Лк. 9:20 мы ж уверылі і спазналі, што Ты – Хрыстос, Сын Бога жывога».
70 #
Лк. 6:13
Адказаў ім Ісус: «Ці не дванаццаць вас Я выбраў? А адзін з вас д’ябал».
71 #
Мц. 10:4
А гаварыў пра Юду Сімонава Іскарыёта: бо ён меўся Яго выдаць, хоць быў адным з дванаццаці.
Sélection en cours:
Евангелле паводле Яна Раздзел 6: ББЧ
Surbrillance
Partager
Copier
Tu souhaites voir tes moments forts enregistrés sur tous tes appareils? Inscris-toi ou connecte-toi
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
