S. Luc 17
17
1A dywedodd wrth Ei ddisgyblion, Ammhosibl yw na fo i’r tramgwyddau ddyfod; ond gwae y neb trwy yr hwn y deuant; 2gwell fyddai iddo pe bai maen melin yn cael ei roddi o amgylch ei wddf, a’i daflu ef i’r môr, nag iddo beri tramgwydd i un o’r rhai bychain hyn. 3Cymmerwch ofal. Os pecha dy frawd, dwrdia ef; ac os edifarha, maddeu iddo; 4ac os seithwaith yn y dydd y pecha yn dy erbyn, a seithwaith droi attat gan ddywedyd, Y mae yn edifar genyf, maddeui iddo.
5A dywedodd yr apostolion wrth yr Arglwydd, Anghwanega ein ffydd. 6A dywedodd yr Arglwydd, Pe byddai genych ffydd fel gronyn o had mwstard, dywedech wrth y sycamorwydden hon, Dadwreiddier di, a phlanner di yn y môr, ac ufuddhai i chwi. 7A phwy o honoch a chanddo was yn aredig neu yn bugeilio, a ddywaid wrtho, wedi dyfod o hono i mewn o’r maes, Tyred yn uniawn a lled-orwedda, 8eithr na ddywaid wrtho, Arlwya beth y swpperaf arno, a chan ymwregysu gwasanaetha arnaf nes i mi fwytta ac yfed; 9ac wedi hyny y bwyttai ac yr yfi dithau. A oes ganddo ddiolch i’r gwas am wneuthur o hono y pethau a orchymynwyd iddo. 10Felly chwithau hefyd, ar ol gwneuthur o honoch yr holl bethau a orchymynwyd i chwi, dywedwch, gweision anfuddiol ydym; yr hyn a ddylasem ei wneuthur a wnaethom.
11A bu ar y daith i Ierwshalem, yr oedd Efe yn myned trwy ganol Shamaria a Galilea. 12Ac wrth fyned o Hono i mewn i ryw bentref, cyfarfu ag Ef ddeg o ddynion gwahanglwyfus, y rhai a safasant o hirbell; 13a hwy a godasant eu llais gan ddywedyd, Iesu, Feistr, trugarha wrthym. 14A phan welodd hwynt, dywedodd wrthynt, Ewch a dangoswch eich hunain i’r offeiriaid. A bu wrth fyned ymaith o honynt, y glanhawyd hwynt. 15Ac un o honynt gan weled yr iachawyd ef, a ddychwelodd dan ogoneddu Duw â llais uchel, 16a syrthiodd ar ei wyneb wrth Ei draed Ef dan ddiolch Iddo. 17Ac efe, Shamariad ydoedd. A chan atteb, yr Iesu a ddywedodd, Oni fu i’r deg eu glanhau? A’r naw, pa le y maent? 18Ni chaed a ddychwelasant i roi gogoniant i Dduw, oddieithr yr estron hwn. 19A dywedodd wrtho, Cyfod a dos dy ffordd: dy ffydd a’th iachaodd.
20A phan ofynwyd Iddo gan y Pharisheaid, Pa bryd y daw teyrnas Dduw, attebodd iddynt, a dywedodd, Ni ddaw teyrnas Dduw gyda gwylied arni: ac ni ddywedant, 21“Wele yma,” neu “Accw,” canys wele, teyrnas Dduw, o’ch mewn y mae.
22A dywedodd wrth Ei ddisgyblion, Daw dyddiau pan chwennychwch weled un o ddyddiau Mab y Dyn, ac nis gwelwch. 23A dywedant wrthych, “Wele, accw;” “Wele, yma;” 24nac ewch ymaith, ac na chanlynwch; canys fel y mae’r fellten, gan felltennu o un ran dan y nef, yn disgleirio i ran arall dan y nef, felly y bydd Mab y Dyn yn Ei ddydd. 25Ond yn gyntaf y mae rhaid Iddo ddioddef llawer, a’i wrthod gan y genhedlaeth hon. 26Ac fel y bu yn nyddiau Noach, felly y bydd hefyd yn nyddiau Mab y Dyn; 27bwyttaent, yfent, priodent, rhoddid yn briod, hyd y dydd yr aeth Noach i mewn i’r arch, ac y daeth y diluw ac y’u difethodd hwynt oll. 28Yr un ffunud fel y bu yn nyddiau Lot; bwyttaent, yfent, prynent, gwerthent, plannent, adeiladent; 29ond y dydd yr aeth Lot allan o Sodom, gwlawiodd tân a brwmstan o’r nef ac a’u difethodd hwynt oll. 30Yn yr un modd y bydd yn y dydd y mae Mab y Dyn yn cael Ei ddatguddio. 31Yn y dydd hwnw, yr hwn a fydd ar ben y tŷ, a’i ddodrefn yn y tŷ, na ddisgyned i’w cymmeryd hwynt; a’r hwn yn y maes, yr un ffunud, na ddychweled yn ei ol. 32Cofiwch wraig Lot. Pwy bynnag a geisio gadw ei einioes, a’i cyll; 33a phwy bynnag a’i collo, a’i bywha hi. 34Canys dywedaf wrthych, Yn y nos honno y bydd dau mewn un gwely; y naill a gymmerir, a’r llall a adewir: 35y bydd dwy yn malu ynghyd; y naill a gymmerir, a’r llall a adewir. 37A chan atteb, dywedasant Wrtho, Pa le, Arglwydd? Ac Efe a ddywedodd wrthynt, Lle y mae’r corph, yno hefyd yr adar rheibus a gydgesglir.
Tällä hetkellä valittuna:
S. Luc 17: CTB
Korostus
Jaa
Kopioi
Haluatko, että korostuksesi tallennetaan kaikille laitteillesi? Rekisteröidy tai kirjaudu sisään
Cyfieithiad Briscoe 1894. Cynhyrchwyd y casgliad digidol hwn gan Gymdeithas y Beibl yn 2020-21.
