زکریا 1:10-3
زکریا 1:10-3 هزارۀ نو (NMV)
در موسم باران بهاری، از خداوند باران بطلبید، از خداوندی که برقها پدید میآورد؛ او به آدمیان باران فراوان میبخشد، و به هر کس در مزرعهاش نباتات ارزانی میدارد. زیرا بتهای خانگی سخن باطل میگویند، و فالگیران رؤیاهای دروغین میبینند؛ خوابهای باطل بر زبان میآورند، و تسلی پوچ میدهند. از همین رو، همچون گوسفندانْ آوارهاند، و از نبود شبان ستم میبینند. «خشم من بر شبانان مشتعل است، و رهبران را مکافات خواهم رسانید؛ زیرا که خداوند لشکرها به گلۀ خود یعنی خاندان یهودا رسیدگی خواهد کرد، و آنان را اسبِ شکوهمندِ خویش در میدان جنگ خواهد ساخت.
زکریا 1:10-3 Persian Old Version (POV-FAS)
باران را در موسم باران آخر از خداوندبطلبید. از خداوند که برقها را میسازدو او به ایشان باران فراوان هرکس در زمینش گیاه خواهد بخشید. زیرا که ترافیم سخن باطل میگویند و فالگیران رویاهای دروغ میبینند وخوابهای باطل بیان میکنند و تسلی بیهوده میدهند، از این جهت مثل گوسفندان آواره میباشند و از نبودن شبان ذلیل میگردند. خشم من بر شبانان مشتعل شده است و به بزهای نرعقوبت خواهم رسانید زیرا که یهوه صبایوت ازگله خود یعنی از خاندان یهودا تفقد خواهد نمودو ایشان را مثل اسب جنگی جلال خود خواهدگردانید.
زکریا 1:10-3 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
در فصل بهار از خداوند بخواهید باران بباراند، زیرا اوست که ابرها را میفرستد و باران را به فراوانی میباراند تا مزارع، حاصلخیز شوند. بتها و فالگیران نمیتوانند چنین درخواستی را اجابت کنند. رؤیاهایی که فالگیران میبینند و خوابهایی که تعبیر میکنند دروغ محض است و باعث گمراهی مردم میشود. تسلیای که آنها میدهند بیفایده است. قوم من مثل گوسفندان گمشده، سرگردان و آواره شدهاند زیرا شبانی ندارند که آنها را هدایت کند. «خشم من بر شبانانتان مشتعل است، و من این رهبران را مجازات خواهم کرد؛ زیرا که خداوند لشکرهای آسمان آمده تا به گلۀ خود یعنی یهودا رسیدگی کند، و آنان را مانند اسبِ مغرور میدان جنگ نیرومند سازد.
زکریا 1:10-3 مژده برای عصر جدید (TPV)
در موسم بهار از خداوند که ابرهای توفان را میفرستد بخواهید که باران بباراند، زیرا او باران را به فراوانی میباراند و مزارع را برای همه سرسبز میسازد. مردم به بُتها و فالبینها متوسّل میشوند، امّا جوابی که میگیرند دروغ و بیمعنی است. رؤیاهایی که میبینند همه باطل و گمراه کننده است. بنابراین مردم مانند گوسفندان گمشده سرگردان میشوند، زیرا رهبری ندارند که آنها را راهنمایی کند. خداوند متعال میفرماید: «من بر حاکمان شما خشمگین هستم. من این بُزهای نر را مجازات میکنم. من، خداوند متعال، از گلّهٔ خود که مردم یهودا هستند، مراقبت میکنم و آنها را مانند اسبان جنگی قوی میسازم.