غزل غزل‌ها 14:2

به اشتراک گذاشتن

غزل غزل‌ها 14:2 Persian Old Version (POV-FAS)

ای کبوتر من که در شکافهای صخره و درستر سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان زیرا که آواز تو لذیذو چهره ات خوشنما است.

غزل غزل‌ها 14:2 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و پشت سنگها پنهان هستی، بگذار صدای شیرین تو را بشنوم و صورت زیبایت را ببینم.

غزل غزل‌ها 14:2 مژده برای عصر جدید (TPV)

ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها و در پشت سنگها پنهان شده‌ای، بگذار که روی تو را ببینم و صدایت را بشنوم، زیرا صدایت سحرانگیز و روی تو قشنگ است.

غزل غزل‌ها 14:2 هزارۀ نو (NMV)

ای کبوتر من، که در شکافهای صخره و جایهای مخفی تخته‌سنگ‌هایی، چهرۀ خود را بر من بنما، و آوازت را به من بشنوان، زیرا که آوازت شیرین است، و چهره‌ات دلربا!