مکاشفه 1:2-7

مکاشفه 1:2-7 مژده برای عصر جدید (TPV)

«به فرشته كلیسای افسس بنویس: «این است سخنان آن کسی‌که هفت ستاره را به دست راست خود دارد و در میان هفت چراغپایهٔ زرّین گردش می‌کند. من کارها، رنجها، و بردباری تو را می‌دانم. می‌دانم كه نمی‌توانی افراد شریر را تحمّل كنی. تو آنانی را كه ادّعا می‌کنند رسول هستند ولی نیستند، امتحان کرده‌ای و دریافته‌ای كه دورغگو هستند. تو بردبار هستی. به‌خاطر من در مقابل شرارت ایستادگی کرده‌ای و از پا در نیامده‌ای. امّا این شكایت را از تو دارم: عشق و علاقهٔ نخستین خود را از دست داده‌ای. به‌یاد داشته باش كه از چه مقام بلندی سقوط کرده‌ای، توبه كن و مثل گذشته عمل نما و اگر توبه نكنی نزد تو می‌آیم و چراغپایه‌ات را از جایش بر می‌دارم. البتّه باید بگویم: تو این حُسن را هم داری كه مثل من از کارهای نقولاویان متنفّر هستی. ای کسانی‌که گوش دارید، به آنچه كه روح به كلیساها می‌گوید گوش دهید! به کسی‌که پیروز شود اجازه می‌دهم از درخت زندگانی كه در باغ خدا می‌روید، بخورد.

به اشتراک گذاشتن
مطالعه مکاشفه 2

مکاشفه 1:2-7 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

«این پیام را برای فرشتۀ کلیسای اَفِسُس بنویس: آنکه هفت ستاره را در دست راست خود دارد و در میان هفت شمعدان طلا قدم می‌زند، این پیام را برای تو دارد: از اعمال نیک و زحمات و صبر تو آگاهم. می‌دانم که از هیچ گناهی در میان اعضای خود چشم‌پوشی نمی‌کنی و ادعای کسانی را که می‌گویند فرستادهٔ خدایند، به دقت سنجیده‌ای و پی برده‌ای که دروغ می‌گویند. تو به خاطر من رنج و زحمت کشیده‌ای و مقاومت کرده‌ای. با این حال، ایرادی در تو می‌بینم: تو محبت نخستین خود را ترک کرده‌ای. پس به یاد آور از کجا سقوط کرده‌ای. برگرد پیش من و کارهایی را به جا آور که در ابتدا به جا می‌آوردی. اگر توبه نکنی، خواهم آمد و شمعدان تو را از میان کلیساها برخواهم داشت. اما نکتهٔ خوبی در تو هست: تو نیز مانند من از رفتار نیکولاییان متنفر هستی. هر که این را می‌شنود، خوب توجه کند که روح خدا به کلیساها چه می‌گوید: هر که پیروز شود، به او اجازه خواهم داد از میوهٔ درخت حیات که در باغ خداست بخورد.

به اشتراک گذاشتن
مطالعه مکاشفه 2

مکاشفه 1:2-7 هزارۀ نو (NMV)

«به فرشتۀ کلیسای اَفِسُس بنویس: «آن که هفت ستاره را در دست راست دارد و در میان هفت چراغدان طلا گام می‌زند، چنین می‌گوید: اعمال تو را می‌دانم و از سختکوشی و پایداری تو آگاهم. می‌دانم که شریران را تحمّل نمی‌توانی کرد و کسانی را که خود را رسول می‌خوانند و نیستند، آزموده‌ای و آنان را دروغگو یافته‌ای. می‌دانم که استقامت نشان داده‌ای و به پاس نام من سختیها تحمّل کرده‌ای و خسته نشده‌ای. «امّا این ایراد را بر تو دارم که محبتِ نخستینِ خود را فرو گذاشته‌ای. به یاد آر که از کجا سقوط کرده‌ای. پس توبه کن و اعمالی را به جا آور که در آغاز به جا می‌آوردی. چه اگر توبه نکنی، خود خواهم آمد و چراغدانت را از آنجا که هست برمی‌گیرم. ولی این حُسن را داری که از کارهای نیکولاییان بیزاری، آن‌گونه که من نیز بیزارم. «آن که گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید. هر که غالب آید، به او نعمت خوردن از درخت حیات را خواهم بخشید که در فردوس خداست.

به اشتراک گذاشتن
مطالعه مکاشفه 2