مزمور 1:94-23
مزمور 1:94-23 هزارۀ نو (NMV)
ای خدای انتقام‌گیرنده، ای یهوه، ای خدای انتقام‌گیرنده، تجلی فرما! ای داور زمین، سر برافراز و متکبران را سزا ده! شریران تا به کی، خداوندا، شریران تا به کِی شادی خواهند کرد؟ سخنان گستاخانه جاری می‌سازند؛ همۀ بدکاران لاف می‌زنند. قوم تو را، ای خداوند، لِه می‌کنند؛ و بر میراث تو ستم روا می‌دارند. بیوه‌زنان و غریبان را می‌کُشند، و یتیمان را به قتل می‌رسانند. و می‌گویند: «خداوند نمی‌بیند! خدای یعقوب درنمی‌یابد!» ای بی‌فهمانِ قوم، دریابید! ای جاهلان، کِی عاقل خواهید شد؟ آیا آن که گوش را غرس کرد، نمی‌شنود؟ و آن که چشم را سرشت، نمی‌بیند؟ آیا آن که قومها را تأدیب می‌کند، توبیخ نمی‌نماید؟ و آن که آدمی را تعلیم می‌دهد، علم ندارد؟ خداوند از افکار انسان آگاه است؛ او می‌داند که آنها بطالت محض است! خوشا به حال کسی که تو ای خداوند تأدیبش می‌کنی، و از شریعت خود، وی را می‌آموزی؛ او را از روزهای بلا آسایش می‌بخشی، تا زمانی که گودالی برای شریران کنده شود. زیرا خداوند قوم خود را وا نخواهد گذاشت، و میراث خود را ترک نخواهد کرد. داوری بار دیگر بر پارسایی منطبق خواهد شد، و تمامی راست‌دلان از آن پیروی خواهند کرد. کیست که برای من بر ضد مردمان شریر برخیزد؟ و کیست که برای من در برابر بدکاران بایستد؟ اگر خداوند یاور من نبود، جان من به‌زودی در دیار خاموشی ساکن می‌شد! آنگاه که گفتم: «پای من می‌لغزد»، محبت تو ای خداوند، تکیه‌گاهم شد. در کثرت غصه‌های دل من، تسلی‌های تو جانم را شادمان می‌سازد. آیا کرسی شرارت با تو متفق تواند شد، که با قوانین خود مصیبت به بار می‌آورد؟ آنها بر ضد جان پارسا همداستان می‌شوند، و بر ریختن خون بی‌گناه فتوی می‌دهند. اما خداوند قلعۀ بلند من شده است، و خدایم، صخرۀ پناهگاه من. خباثت ایشان را بر سرشان بر خواهد گردانید، و در شرارتِ خودشان، نابودشان خواهد کرد؛ آری، یهوه خدای ما ایشان را محو و نابود خواهد کرد.
مزمور 1:94-23 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده. ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان. گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟ همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند. قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند. بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند. این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.» ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟ آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟ او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟ خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند. خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی. چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود. خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد. بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد. کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟ اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم. وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی. هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی. آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟ آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند. اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند. خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد.
مزمور 1:94-23 مژده برای عصر جدید (TPV)
ای خداوند، تو خدای انتقام گیرنده هستی، خشم خود را آشکار ساز! ای داور جهان، برخیز و متکبّران را به سزای كارهایشان برسان. خداوندا، تا به کی شریران موفّق و کامران خواهند بود؟ تا به کی جنایتکاران بر خود خواهند بالید و بر کارهای خود افتخار خواهند نمود؟ خداوندا، آنها قوم تو را از بین می‌برند و به آنانی که به تو تعلّق دارند، ظلم می‌کنند. بیوه زنان و یتیمان و غریبانی را که در این سرزمین زندگی می‌کنند، می‌کشند. می‌گویند: «خداوند نمی‌بیند و خدای اسرائیل متوجّه نمی‌شود.» ای قوم من، چقدر نادان هستید، کی می‌خواهید بفهمید؟ آیا خدایی که گوش را به ما داد، نمی‌شنود! و یا خدایی که چشم را آفرید، نمی‌بیند؟ او که ملّتها را سرزنش می‌کند، آیا آنان را مجازات نخواهد کرد؟ آیا او که همهٔ مردم را تعلیم می‌دهد، خودش متوجّه نمی‌شود؟ خداوند از افکار آدمیان آگاه است و می‌داند که افكار ما بیهوده است. خوشا به حال کسی‌که تو او را تأدیب می‌کنی و شریعت خود را به او می‌آموزی. در روز سختی به او آرامش می‌بخشی؛ روزی که گناهکاران را به مجازات می‌رسانی. خداوند قوم خود را فراموش نمی‌‌کند و قوم برگزیدهٔ خود را هرگز رد نخواهد کرد. بار دیگر عدالت به دادگاهها باز خواهد گشت و عادلان از آن پشتیبانی خواهند کرد. در مقابل شریران، چه کسی از من دفاع خواهد کرد؟ در برابر مردم بدکار، چه کسی مرا یاری خواهد نمود؟ اگر خداوند به من کمک نمی‌کرد، تا به حال نابود شده بودم. وقتی فریاد کردم که می‌افتم، تو ای خداوند از روی محبّت پایدارت، دستم را گرفتی. هنگامی‌که اضطراب و نگرانی به من روی می‌آورد، تو ای خداوند مرا تسلّی می‌دهی و شادمان می‌سازی. با داوران ظالم که قانون را ظالمانه اجرا می‌کنند، سر و کاری نداری. آنان برای مردم درستکار دسیسه می‌چینند و اشخاص بی‌گناه را به مرگ محکوم می‌کنند. امّا خداوند پشتیبان من است و از من دفاع می‌کند. او آنان را به‌خاطر شرارتشان مجازات خواهد كرد و به سبب گناهانشان آنان را نابود خواهد نمود. بلی، خداوند، خدای ما آنها را بکلّی نابود خواهد ساخت.