مزمور 3:29-9

به اشتراک گذاشتن

مزمور 3:29-9 Persian Old Version (POV-FAS)

آواز خداوند فوق آبها است. خدای جلال رعد میدهد. خداوند بالای آبهای بسیار است. آواز خداوند با قوت است. آوازخداوند با جلال است. آواز خداوند سروهای آزاد را میشکند. خداوند سروهای آزاد لبنان رامی شکند. آنها را مثل گوساله میجهاند. لبنان وسریون را مثل بچه گاو وحشی. آواز خداوندزبانه های آتش را میشکافد. آواز خداوندصحرا را متزلزل میسازد. خداوند صحرای قادش را متزلزل میسازد. آواز خداوند غزالهارا به درد زه میاندازد، و جنگل را بیبرگ میگرداند. و در هیکل او جمیع جلال را ذکرمی کنند.

مزمور 3:29-9 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

صدای خداوند از فراز دریاها شنیده می‌شود؛ او همچون رعد می‌غرد! صدای او بر اقیانوسها طنین‌افکن است! صدای خداوند پرقدرت و باشکوه است. صدای خداوند درختان سِدر را می‌شکند. خداوند درختان سِدر لبنان را خُرد می‌کند. او کوههای لبنان را می‌لرزاند و کوه حرمون را مانند گوساله به جست و خیز وا می‌دارد. صدای خداوند رعد و برق ایجاد می‌کند، دشتها را به لرزه در می‌آورد و صحرای قادش را می‌جنباند. صدای خداوند درخت بلوط را می‌لرزاند و برگهای درختان جنگل را به زمین می‌ریزد. در خانهٔ خداوند، همه جلال و عظمت او را می‌ستایند.

مزمور 3:29-9 مژده برای عصر جدید (TPV)

صدای خداوند از فراز اقیانوسها شنیده می‌شود، خدای جلال می‌غرّد و صدای او بر بالای اقیانوسها طنین می‌افکند. صدای خداوند با هیبت و با شکوه است. صدای خداوند درختان سدر را می‌شکند، حتّی درختان سدر لبنان را. کوههای لبنان و حرمون را مانند گوساله به جنبش در می‌آورد. صدای خداوند رعد و برق پدید می‌آورد. صدای خداوند بیابان را به لرزه در می‌آورد و صحرای قادش را می‌جنباند. صدای خداوند درختان بلوط را تکان می‌دهد، و درختان جنگل را بی‌برگ می‌سازد. همه در معبد بزرگ او فریاد می‌زنند: «بر خداوند جلال باد!»

مزمور 3:29-9 هزارۀ نو (NMV)

آوای خداوند بر روی آبهاست؛ خدای جلال رعد می‌دهد، خداوندی که بر روی آبهای بسیار است. آوای خداوند نیرومند است؛ آوای خداوند پرشکوه است. آوای خداوند درختان سِدر را می‌شکند؛ خداوند سِدرهای لبنان را در هم می‌شکند. او لبنان را همچون گوساله‌ای برمی‌جهاند، و سیریون را چونان گاوی جوان. آوای خداوند تیرهای آتشین آذرخش می‌فرستد. آوای خداوند بیابان را می‌لرزاند؛ خداوند بیابان قادِش را می‌لرزاند. آوای خداوند سروها را می‌لرزاند و جنگل را بی‌برگ می‌گرداند. در معبد او همگان ندا می‌کنند: «جلال!»