مزمور 1:121-3

به اشتراک گذاشتن

مزمور 1:121-3 Persian Old Version (POV-FAS)

چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [*ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ] اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

مزمور 1:121-3 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

مزمور 1:121-3 مژده برای عصر جدید (TPV)

با چشمان خود به سوی کوهها نگاه می‌کنم! از کجا برای من کمک خواهد رسید؟ کمک من از جانب خداوندی است، که آسمان و زمین را آفرید. او مرا از لغزش باز می‌دارد. او پشتیبانی است که همیشه بیدار است.

مزمور 1:121-3 هزارۀ نو (NMV)

چشمان خود را به سوی کوهها برمی‌افرازم؛ یاریِ من از کجا می‌رسد؟ یاری من از سوی خداوند است که آسمان و زمین را آفرید. او نخواهد گذاشت پای تو بلغزد؛ او که حافظ توست، چشم بر هم نخواهد گذاشت!