مزمور 25:119-40
مزمور 25:119-40 هزارۀ نو (NMV)
جان من به خاک چسبیده است؛ مطابق کلامت مرا زنده ساز! راههای خود را برشمردم و تو مرا اجابت فرمودی؛ فرایض خویش را به من بیاموز. طریق احکامِ خود را به من بفهمان؛ آنگاه در شگفتیهایت تأمل خواهم کرد. جان من از فرط اندوه گداخته شده است؛ طبق کلامت مرا بر پا دار. راه فریب را از من به دور دار، و شریعت خویش را بر من ارزانی فرما. من طریق وفاداری را برگزیدهام، و قوانین تو را پیش روی خود گذاردهام. خداوندا، به شهادات تو میچسبم؛ مگذار سرافکنده شوم. در طریق فرمانهای تو میدوم، زیرا تو دل مرا وسعت میبخشی. خداوندا، طریق فرایض خود را به من بیاموز؛ آنگاه آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. مرا فهم عطا فرما تا شریعت تو را نگاه دارم، و آن را به تمامی دل حفظ کنم. مرا در طریقِ فرمانهای خود هدایت فرما، زیرا رغبت من در آنهاست. دل مرا به شهادات خود مایل گردان، و نه به سودجویی. چشمانم را از دیدن بطالت بگردان، و در طریقهای خود مرا زنده ساز. کلام خود را با خادمت استوار فرما، که آن را به ترسندگانت وعده فرمودهای. ننگی را که از آن در هراسم از من دورکن، زیرا قوانین تو نیکوست. هان در اشتیاق احکام تواَم! به عدالت خویش مرا زنده ساز!
مزمور 25:119-40 Persian Old Version (POV-FAS)
جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. جان من از حزن گداخته میشود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی. ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. ننگ مرا که از آن میترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز.
مزمور 25:119-40 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
ای خداوند، جانم به خاک چسبیده است؛ مطابق کلامت مرا زنده ساز! راههای خود را آشکار کردم و تو مرا اجابت فرمودی. اکنون فرایض خود را به من بیاموز. فرمانهایت را به من یاد ده تا دربارهٔ کلام شگفتانگیز تو تفکر نمایم. جان من از حزن و اندوه پژمرده میشود؛ با کلامت جان مرا تازه ساز! نگذار به راه خطا روم؛ شریعت خود را به من بشناسان. من راه وفاداری را اختیار نمودهام و قوانین تو را از نظر خود دور نداشتهام. خداوندا، احکام تو را بجا میآورم؛ مگذار شرمنده شوم. با اشتیاق فراوان در احکام تو گام برمیدارم، زیرا تو دل مرا از بند رها ساختی. ای خداوند، راه اجرای فرایض خود را به من بیاموز و من همیشه آنها را انجام خواهم داد. به من فهم و حکمت بده تا با تمام دل شریعت تو را نگاه دارم. مرا در راه احکامت هدایت کن، زیرا از آنها لذت میبرم. دل مرا به سوی احکامت مایل ساز، نه به سوی حرص و طمع! مگذار به آنچه بیارزش است توجه کنم؛ مرا با کلامت احیا کن! طبق وعدهای که به من دادهای عمل نما همان وعدهای که تو به مطیعان خود میدهی! از آن رسوایی که میترسم مرا برهان، زیرا قوانین تو نیکوست! خداوندا، مشتاق فرمانهای تو هستم! ای خدای عادل، جان مرا تازه ساز!
مزمور 25:119-40 مژده برای عصر جدید (TPV)
جان من به خاک چسبیده است، برحسب کلام خود مرا زنده بساز. کارهایی را که در زندگی کرده بودم، برای تو بیان کردم و تو به من جواب دادی. اکنون احکام خود را به من بیاموز. احکام خود را به من بفهمان و من دربارهٔ کارهای عالی تو تفکّر خواهم کرد. از شدّت غم و اندوه جانم به لبم رسیده است، مطابق وعدهٔ خود مرا تقویت نما. مرا از راه خطا بازدار و از روی رحمت خود احکامت را به من بیاموز. من راه راست را انتخاب کردهام و اوامر تو را پیش روی خود گذاشتهام. خداوندا، من از احکام تو پیروی کردهام، مگذار که شرمنده گردم. چون تو به من فهم و دانش بیشتری عطا میکنی، من با کمال اشتیاق از احکام تو پیروی خواهم نمود. خداوندا، راه انجام دستوراتت را به من بیاموز و من همیشه آنها را بجا خواهم آورد. به من حکمت و دانش عطا كن تا احکام تو را از صمیم قلب بجا آورم. مرا به راه احکامت هدایت فرما زیرا از آنها لذّت میبرم. دلم را به اطاعت از اوامرت مایل گردان، نه به مال دنیا. چشمانم را از دیدن چیزهای باطل بازدار و مرا به راه خود هدایت کن. مرا از وعدههای خود مطمئن ساز، وعدههایی که به ترسندگان خود دادهای. مرا از رسوایی كه از آن ترسانم برهان، زیرا داوریهای تو نیكوست. اشتیاق دارم که احکام تو را بجا آورم، ای خدای عادل، زندگی تازهای به من عطا کن.