امثال 13:12-19
امثال 13:12-19 Persian Old Version (POV-FAS)
در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون میآید. انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد. راه احمق در نظر خودش راست است، اماهرکه نصیحت را بشنود حکیم است. غضب احمق فور آشکار میشود، اماخردمند خجالت را میپوشاند. هرکه به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را. هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل میزنند، اما زبان حکیمان شفا میبخشد. لب راستگو تا به ابد استوار میماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.
امثال 13:12-19 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
دروغ انسان را در دام گرفتار میکند، ولی شخص درستکار از تنگنا خلاصی مییابد. پاداش تو بستگی به گفتار و رفتار تو دارد. هر چه بکاری همان را درو خواهی کرد. آدم نادان فکر میکند هر کاری میکند درست است و احتیاج به نصیحت ندارد، اما شخص دانا به نصایح دیگران گوش میدهد. آدم نادان در مقابل توهین دیگران زود خشمگین میشود، ولی شخص دانا خونسردی خود را حفظ میکند. وقتی که حقیقت را میگویی عدالت اجرا میگردد، اما دروغ به بیعدالتی منجر میشود. هستند کسانی که با سخنان نسنجیدهٔ خود زخم زبان میزنند، ولی سخنان مرد دانا تسکین دهنده و شفابخش است. عمر دروغ کوتاه است، اما حقیقت تا ابد پایدار میماند.
امثال 13:12-19 مژده برای عصر جدید (TPV)
مردم شریر به وسیلهٔ حرفهای خود گرفتار میشوند، امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا میکند. اجرت و پاداش هرکس مربوط به حرفهایی است که میزند و کارهایی که انجام میدهد. هرچه بکاری همان را درو میکنی. مردم احمق خیال میکنند که همهچیز را خوب میدانند، امّا مردم عاقل به نصایح دیگران توجّه میکنند. احمق خشم خود را فوراً ظاهر میکند، امّا مردم عاقل بیاحترامی و توهین را نادیده میگیرند. وقتیکه حقیقت را میگویید، عدالت انجام میشود؛ ولی دروغ، عدالت را زیر پا میگذارد. سخنی که از روی نادانی گفته شود مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحهدار میکند، امّا سخنان عاقلان دل را التیام میبخشد. عمر دروغ کوتاه است، امّا راستی تا ابد استوار میماند.
امثال 13:12-19 هزارۀ نو (NMV)
مرد شریر در دام زبان عِصیانگر خود گرفتار میآید، اما مرد پارسا از تنگنا میرهد. میوۀ دهان آدمی او را از نیکویی سیر میسازد، کارهای دست انسان به او برمیگردد. راه نادان در نظر خودش درست است، اما حکیم مشورت را میپذیرد. نادان در دَم خشمش را بروز میدهد، اما خردمند اهانت را ناشنیده میگیرد. شخص امین، حقیقت را بیان میکند، شاهد دروغین، فریب را. هستند که سخنان باطلشان چون ضرب شمشیر است، اما زبان حکیمان شفا میبخشد. لبهای راستگو تا ابد برقرار میماند، اما زبان دروغگو دمی بیش نمیپاید.