میکاه 3:2-13

به اشتراک گذاشتن

میکاه 3:2-13 هزارۀ نو (NMV)

پس خداوند چنین می‌گوید: هان من بلایی بر ضد این خاندان تدبیر می‌کنم که از آن جان به در نتوانید برد، و با گردن افراشته راه نخواهید رفت، زیرا آن زمان، زمان بلا خواهد بود. در آن روز بر شما طعنه خواهند زد و چون ماتمیان مرثیه خوانده، خواهند گفت: «به تمامی هلاک گشته‌ایم؛ او نصیب قوم مرا تغییر داده است؛ ببینید چگونه آن را از من دور می‌کند، و مزرعه‌های ما را میان مرتدان تقسیم می‌نماید!» پس در جماعت خداوند کسی برای تو نخواهد بود که به قرعه، زمین را با ریسمانِ اندازه‌گیری تقسیم کند. ایشان موعظه کرده، می‌گویند: «موعظه مکنید؛ بدین چیزها موعظه نباید کرد؛ رسوایی دامنگیر ما نخواهد شد.» ای خاندان یعقوب، آیا درست است که گفته شود: مگر صبر خداوند به سر آمده است؟ آیا اینها اعمال اوست؟ آیا کلام او برای آن کس که به درستی گام بر‌دارد نیکو نیست؟ اما در ایام اخیر قوم من به دشمنی برخاسته‌اند؛ شما ردای نفیس را از تن آنان که در امنیت ره می‌سپارند به در می‌آورید، از تن آنان که از جنگ بازمی‌گردند. زنانِ قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید، و فرزندان ایشان را تا به ابد از جلال من محروم می‌کنید. برخیزید و بروید، زیرا اینجا مکانی برای استراحت نیست، چراکه در آن نجاستی هست که به بلایی مُهلِک هلاک می‌کند. اگر شخصی دروغگو و فریبکار از راه رسیده، بگوید: «من از شراب و مُسکِرات برایتان موعظه خواهم کرد‌،» او واعظ این قوم خواهد شد! ای یعقوب، به‌یقین همۀ شما را گرد خواهم آورد؛ و بی‌گمان باقیماندگان اسرائیل را جمع خواهم کرد. ایشان را همچون گوسفندان با هم در آغل خواهم نهاد، و همچون گله در میان چراگاهش، و زمین از هیاهوی مردمانِ بسیار، مملو خواهد شد. گشایندۀ راه، پیشاپیش آنان بر خواهد آمد؛ آنان راه را گشوده، از دروازه خواهند گذشت و بیرون خواهند رفت. پادشاهشان پیشاپیش آنان خواهد رفت، و خداوند در رأس ایشان.

میکاه 3:2-13 Persian Old Version (POV-FAS)

بنابراین خداوند چنین میگوید: هان من بر این قبیله بلایی را تدبیر مینمایم که شما گردن خود را از آن نتوانید بیرون آورد و متکبرانه نخواهید خرامیدزیرا که آن زمان زمان بد است. در آن روز بر شمامثل خواهند زد و مرثیه سوزناک خواهند خواندو خواهند گفت بالکل هلاک شدهایم. نصیب قوم مرا به دیگران داده است. چگونه آن را از من دورمی کند و زمینهای مرا به مرتدان تقسیم مینماید. بنابراین برای تو کسی نخواهد بود که ریسمان رابه قرعه در جماعت خداوند بکشد. ایشان نبوت کرده، میگویند نبوت مکنید. اگر به اینها نبوت ننمایند رسوایی دور نخواهدشد. ای که به خاندان یعقوب مسمی هستی آیاروح خداوند قاصر شده است و آیا اینها اعمال اومی باشد؟ آیا کلام من برای هرکه به استقامت سالک میباشد نیکو نیست؟ لکن قوم من در اینروزها به دشمنی برخاستهاند. شما ردا را از رخت آنانی که به اطمینان میگذرند و از جنگ روگردانند میکنید. و زنان قوم مرا از خانه های مرغوب ایشان بیرون میکنید و زینت مرا ازاطفال ایشان تا به ابد میگیرید. برخیزید وبروید زیرا که این آرامگاه شما نیست چونکه نجس شده است. شما را به هلاکت سخت هلاک خواهد ساخت. اگر کسی به بطالت و دروغ سالک باشد و کاذبانه گوید که من برای تو درباره شراب و مسکرات نبوت خواهم نمود هرآینه اونبی این قوم خواهد بود. ای یعقوب، من البته تمامی اهل تو را جمع خواهم نمود و بقیه اسرائیل را فراهم آورده، ایشان را مثل گوسفندان بصره در یک جا خواهم گذاشت. ایشان مثل گلهای که در آغل خود باشد، بهسبب کثرت مردمان غوغا خواهند کرد. رخنه کننده پیش روی ایشان برآمده است. ایشان رخنه نموده و از دروازه عبور کرده، از آن بیرون رفتهاند و پادشاه ایشان پیش روی ایشان وخداوند بر سر ایشان پیش رفته است.

میکاه 3:2-13 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

پس خداوند می‌فرماید: «من قصد دارم بر سر شما بلا نازل کنم و شما قادر نخواهید بود از آن فرار کنید. روزگارتان سیاه خواهد شد و دیگر با تکبر راه نخواهید رفت، آنگاه دشمنان شما با تمسخر نوحه‌سرایی کرده خواهند گفت: ”خانه خراب و نابود شدیم. خداوند سرزمین ما را از ما گرفته و ما را آواره کرده و مزرعه‌هایمان را به دیگران داده است.“ هنگامی که سرزمین قوم من به آنان بازگردانده شود، شما سهمی از آن نخواهید داشت.» ولی آنان می‌گویند: «این چیزها را بر زبان نیاور، در این مورد صحبت نکن! رسوایی هرگز دامنگیر ما نخواهد شد.» خداوند می‌فرماید: «ای خاندان اسرائیل، آیا فکر می‌کنید صبر من تمام شده است که اینچنین با خشونت با شما صحبت می‌کنم؟ مگر نمی‌دانید که من با کسانی که درستکار باشند با مهربانی سخن می‌رانم؟ ولی در این روزها قوم من به دشمنی با من برخاسته‌اند! شما پیراهن کسانی که به شما اطمینان کرده‌اند از آنها می‌گیرید و آنان را به شکل از جنگ برگشتگان درمی‌آورید. بیوه‌زنان قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید و فرزندانشان را از هرگونه حق خدادادی محروم می‌کنید. برخیزید و بروید! اینجا دیگر در امنیت و آسایش نخواهید بود، زیرا به خاطر گناهان شما این مکان محکوم به فنا شده است. «اگر آدم ولگرد و دروغگویی بیاید و از لذت شراب و باده‌نوشی برایتان حرف بزند، فوری او را به‌عنوان نبی قبول می‌کنید. «ای اسرائیل، زمانی می‌رسد که من بازماندگان قوم تو را مانند گوسفندان به آغل باز می‌گردانم و سرزمین تو، بار دیگر مانند چراگاهی مملو از گوسفند، پر از جمعیت خواهد شد. من راه را برای ایشان باز می‌کنم تا از میان دروازه‌های شهرهایی که در آنها اسیر هستند عبور کرده، به سرزمین خود بازگردند. من که خداوند و پادشاه ایشان هستم ایشان را رهبری خواهم کرد.»

میکاه 3:2-13 مژده برای عصر جدید (TPV)

بنابراین خداوند می‌فرماید: «من تصمیم گرفته‌ام چنان بلایی بر شما نازل کنم که نتوانید از آن بگریزید. به روزگار بد گرفتار می‌شوید و دیگر با غرور گام برنمی‌دارید. در آن زمان شما مَثَل و زبانزد مردم می‌شوید. با تلخی نوحه‌سرایی می‌کنید و می‌گویید: «ما بکلّی تباه شدیم، زیرا خداوند سرزمین ما را از ما گرفت و بین مردمی تقسیم کرد که ما را به اسارت بردند.» وقتی آن سرزمین را به قوم خود بازگردانم، هیچ‌کدام از شما از آن سهمی نمی‌برید. امّا مردم به من موعظه می‌کنند و می‌گویند: «در آن مورد موعظه نکن، خدا ما را شرمسار نخواهد کرد. آیا فکر می‌کنید که بنی‌اسرائیل، مورد نفرین خداوند قرار گرفته‌ است؟ آیا صبر خداوند تمام شده است؟ آیا او واقعاً با ما چنین رفتار می‌کند؟ آیا او با کسانی‌که کارها و کردار نیک داشته باشند، با مهربانی صحبت نمی‌کند؟» خداوند می‌فرماید: «امّا شما برضد قوم من برخاسته و دشمن آنها شده‌اید و منتظر هستید تا به آنها صدمه بزنید و مانند راهزنان قبای آنان را بدزدید. زنان قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید و اطفال آنها را از حق و برکاتی که من به آنها داده‌ام، برای همیشه محروم می‌کنید. برخیزید و بروید! دیگر در اینجا در امان نمی‌باشید، زیرا به‌خاطر گناهان شما اینجا محکوم به فنا شده است. «اگر شخص دروغگو و فریبکاری بیاید و با شما دربارهٔ کیف و لذّت شراب صحبت کند، فوراً او را به عنوان یک نبی قبول می‌‌کنید. «ای ‌اسرائیل، من بازماندگان قوم تو را جمع می‌کنم و مانند گوسفندان به آغل برمی‌گردانم. جمعیّت آنها افزایش می‌یابد و شور و غوغایشان دشت و دَمَن را پر خواهند کرد.» خدا راه را برای ایشان باز خواهد کرد. آنها دروازه‌های شهر را گشوده و آزاد از آنها عبور خواهند کرد. خود خداوند، پادشاه ایشان خواهد بود و آنها را رهبری خواهد نمود.