ایوب 6:32-9

به اشتراک گذاشتن

ایوب 6:32-9 هزارۀ نو (NMV)

پس اِلیهو فرزند بَرَکئیلِ بوزی به سخن آمده، گفت: «من جوانم و شما سپیدموی؛ پس ترسیدم و جرأت نکردم نظر خویش بیان کنم. گفتم، ”بگذار روزها سخن بگوید، و کثرت سالها حکمت را بیان دارد.“ اما روحی که در انسان است، یعنی دمِ قادر مطلق، آن است که انسان را فهم می‌بخشد. ریش‌سفیدان نیستند که از حکمت برخوردارند، و نه پیران که آنچه را درست است، درمی‌یابند.

ایوب 6:32-9 Persian Old Version (POV-FAS)

و الیهو ابن برکئیل بوزی به سخن آمده، گفت: «من در عمر صغیر هستم، و شما موسفید. بنابراین ترسیده، جرات نکردم که رای خود را برای شمابیان کنم. و گفتم روزها سخن گوید، و کثرت سالها، حکمت را اعلام نماید. لیکن در انسان روحی هست، و نفخه قادرمطلق، ایشان را فطانت میبخشد. بزرگان نیستند که حکمت دارند، و نه پیران که انصاف را میفهمند.

ایوب 6:32-9 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم، زیرا گفته‌اند که پیران داناترند. ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

ایوب 6:32-9 مژده برای عصر جدید (TPV)

پس الیهو رشتهٔ سخن را به دست گرفته گفت: چون من جوانتر از شما هستم، بنابراین ترسیدم که اظهار عقیده کنم. به خود گفتم که شما پیرترید و باید از روی تجربهٔ سالهای عمر خود با حکمت سخن بگویید. امّا این روح خدای قادر مطلق است که به انسان حکمت می‌بخشد، سن و سال نیست که به ما حکمت می‌آموزد یا کمک می‌کند که بفهمیم چه چیزی درست است.