یعقوب 7:4-17
یعقوب 7:4-17 هزارۀ نو (NMV)
پس تسلیم خدا باشید. در برابر ابلیس ایستادگی کنید، که از شما خواهد گریخت. به خدا نزدیک شوید، که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران، دستهای خود را پاک کنید، و ای دو دلان، دلهای خود را طاهر سازید. به حالِ زار بیفتید و نُدبه و زاری کنید. خندۀ شما به ماتم، و شادی شما به اندوه بَدل گردد. در حضور خدا فروتن شوید تا شما را سرافراز کند. ای برادران، از یکدیگر بدگویی مکنید. هر که از برادر خود بد گوید و یا او را محکوم کند، در واقع از شریعت بد گفته و شریعت را محکوم کرده است. و هر گاه شریعت را محکوم کنی، دیگر نه مجری، بلکه داورِ آن هستی! امّا تنها یک شریعتگذار و داور هست، همان که قادر است برهاند یا هلاک کند. پس تو کیستی که همسایۀ خود را محکوم کنی! و امّا شما که میگویید: «امروز یا فردا به این شهر یا آن شهر خواهیم رفت و سالی را در آنجا به سر خواهیم برد و به تجارت خواهیم پرداخت و سود فراوان خواهیم کرد،» خوب گوش کنید: شما حتی نمیدانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما چیست؟ همچون بُخاری هستید که کوتاهزمانی ظاهر میشود و بعد ناپدید میگردد. پس باید چنین بگویید: «اگر خداوند بخواهد، زنده میمانیم و چنین و چنان میکنیم.» حال آنکه شما با تکبّر فخر میکنید. هر فخری از اینگونه، بد است! بنابراین، هر که بداند چه کاری درست است و آن را انجام ندهد، گناه کرده است.
یعقوب 7:4-17 Persian Old Version (POV-FAS)
پس خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت کنید تا از شما بگریزد. و به خدا تقرب جویید تا به شما نزدیکی نماید. دستهای خود راطاهر سازید، ای گناهکاران و دلهای خود را پاک کنید، ای دودلان. خود را خوار سازید و ناله وگریه نمایید و خنده شما به ماتم و خوشی شما به غم مبدل شود. در حضور خدا فروتنی کنید تاشما را سرافراز فرماید. ای برادران، یکدیگررا ناسزا مگویید زیرا هرکه برادر خود را ناسزاگوید و بر او حکم کند، شریعت را ناسزا گفته و برشریعت حکم کرده باشد. لکن اگر بر شریعت حکم کنی، عامل شریعت نیستی بلکه داورهستی. صاحب شریعت و داور، یکی است که بر رهانیدن و هلاک کردن قادر میباشد. پس تو کیستی که بر همسایه خود داوری میکنی؟ هان، ای کسانی که میگویید: «امروز و فردابه فلان شهر خواهیم رفت و در آنجا یک سال بسرخواهیم برد و تجارت خواهیم کرد و نفع خواهیم برد»، و حال آنکه نمی دانید که فردا چه میشود؛ از آنرو که حیات شما چیست؟ مگربخاری نیستید که اندک زمانی ظاهر است و بعدناپدید میشود؟ به عوض آنکه باید گفت که «اگر خدا بخواهد، زنده میمانیم و چنین و چنان میکنیم.» اما الحال به عجب خود فخرمی کنید و هر چنین فخر بد است. پس هرکه نیکوییکردن بداند و بعمل نیاورد، او را گناه است.
یعقوب 7:4-17 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
بنابراین، خود را با فروتنی به خدا بسپارید، و در برابر ابلیس ایستادگی کنید تا از شما فرار کند. به خدا نزدیک شوید، تا او نیز به شما نزدیک شود. دستهای گناهآلود خود را بشویید، ای گناهکاران، و دل خود را پاک سازید ای دو دلان و تنها به خدا وفادار بمانید. برای اعمال اشتباه خود، اشک بریزید و ماتم کنید، و در عمق وجودتان غمگین و ناراحت باشید؛ به جای خنده، گریه کنید، و به جای شادی، سوگواری نمایید. وقتی خود را در حضور خدا فروتن سازید، آنگاه خدا شما را سربلند خواهد نمود. برادران عزیز، از یکدیگر بدگویی نکنید و ایراد نگیرید و یکدیگر را محکوم ننمایید. زیرا اگر چنین کنید، در واقع از احکام خدا ایراد گرفته و آن را محکوم کردهاید. اما وظیفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احکام خدا نیست، بلکه اطاعت از آن. فقط خداست که میتواند داوری کند، همان خدایی که شریعت را عطا فرمود. فقط اوست که میتواند نجات بخشد یا هلاک کند. پس تو با چه حقّی همسایۀ خود را مورد قضاوت قرار میدهی؟ گوش کنید ای تمام کسانی که میگویید: «امروز یا فردا به فلان شهر خواهیم رفت و یک سال در آنجا مانده، تجارت خواهیم کرد و سود کلانی خواهیم برد.» شما چه میدانید فردا چه پیش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است که لحظهای آن را میتوان دید و لحظهای بعد محو و ناپدید میشود! پس، باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهیم ماند و چنین و چنان خواهیم کرد.» در غیر این صورت، شما به تدبیرهای متکبرّانۀ خود افتخار میکنید. هر افتخاری از این دست، شریرانه است. پس، این را از یاد نبرید که اگر بدانید چه کاری درست است، اما آن را انجام ندهید، گناه کردهاید.
یعقوب 7:4-17 مژده برای عصر جدید (TPV)
پس از خدا اطاعت كنید و در مقابل ابلیس مقاومت نمایید تا از شما بگریزد. به خدا تقرّب جویید كه او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهكاران، دستهای خود را بشویید. ای ریاكاران، دلهای خود را پاک سازید، ماتم بگیرید، گریه و ناله كنید. خندهٔ شما به گریه و شادی شما به غم مبدّل شود. در پیشگاه خدا فروتن شوید و او شما را سرافراز خواهد ساخت. ای برادران، از یكدیگر بد نگویید. كسیكه به دیگری بد بگوید و یا نسبت به او داوری كند از شریعت بد گفته و آن را محكوم ساخته است. اگر نسبت به شریعت داوری كنی، تو داور شریعت شدهای و نه بجا آورندهٔ آن. قانونگذار و داور یكی است، یعنی همان كسیكه قادر است انسان را نجات بخشد یا نابود سازد. پس تو كیستی كه دربارهٔ همسایهٔ خود داروی میکنی؟ ای کسانیکه میگویید: «امروز یا فردا به فلان شهر میرویم و در آنجا تجارت میکنیم و سود فراوان میبریم.» ولی نمیدانید فردا چه خواهد شد، حیات شما مثل بخاری است كه لحظهای دیده میشود و بعد از بین میرود. در عوض آن، شما باید بگویید: «اگر خدا بخواهد ما زنده میمانیم تا چنین و چنان كنیم.» شما از خودستایی لذّت میبرید و این صحیح نیست. بنابراین کسیکه بداند نیكی چیست و نیكی نكند، گناه كرده است.