اِشعیا 8:9-21

به اشتراک گذاشتن

اِشعیا 8:9-21 Persian Old Version (POV-FAS)

خداوند کلامی نزد یعقوب فرستاد و آن براسرائیل واقع گردید. و تمامی قوم خواهنددانست یعنی افرایم و ساکنان سامره که از غرور وتکبر دل خود میگویند. خشتها افتاده است امابا سنگهای تراشیده بنا خواهیم نمود؛ چوبهای افراغ در هم شکست اما سرو آزاد بجای آنهامی گذاریم. بنابراین خداوند دشمنان رصین رابضد او خواهد برافراشت و خصمان او را خواهدبرانگیخت. ارامیان را از مشرق و فلسطینیان رااز مغرب و ایشان اسرائیل را با دهان گشوده خواهند خورد. اما با این همه خشم او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است. و این قوم بسوی زننده خودشان بازگشت ننموده و یهوه صبایوت را نطلبیدهاند. بنابراین خداوند سر ودم و نخل و نی را از اسرائیل در یک روز خواهدبرید. مرد پیر و مرد شریف سر است و نبیای که تعلیم دروغ میدهد، دم میباشد. زیرا که هادیان این قوم ایشان را گمراه میکنند و پیروان ایشان بلعیده میشوند. از این سبب خداوند از جوانان ایشان مسرور نخواهد شد و بر یتیمان و بیوهزنان ایشان ترحم نخواهد نمود. چونکه جمیع ایشان منافق وشریرند و هر دهانی به حماقت متکلم میشود بااینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوزدراز است. زیرا که شرارت مثل آتش میسوزاند و خار و خس را میخورد، و دربوته های جنگل افروخته شده، دود غلیظ پیچان میشود. از غضب یهوه صبایوت زمین سوخته شده است و قوم هیزم آتش گشتهاند و کسی بربرادر خود شفقت ندارد. از جانب راست میربایند و گرسنه میمانند و از طرف چپ میخورند و سیر نمی شوند و هرکس گوشت بازوی خود را میخورد. منسی افرایم را وافرایم منسی را و هر دوی ایشان بضد یهودا متحدمی شوند. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده ودست او هنوز دراز است.

اِشعیا 8:9-21 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

خداوند برضد خاندان یعقوب سخن گفته، او قوم اسرائیل را مجازات خواهد کرد، و تمام قوم که در سامره و سایر شهرها هستند خواهند فهمید که او این کار را کرده است؛ زیرا این قوم مغرور شده‌اند و می‌گویند: «هر چند خشتهای خانه‌های ما ریخته، ولی با سنگها آنها را بازسازی خواهیم کرد. هر چند درختان انجیر ما بریده شده‌اند، اما به جای آنها درختان سرو خواهیم کاشت.» خداوند دشمنان اسرائیل را علیه او برانگیخته است. او سوری‌ها را از شرق و فلسطینی‌ها را از غرب فرستاده تا اسرائیل را ببلعند. با این حال، خشم خداوند فروکش نکرده و دست او همچنان برای مجازات دراز است. اما اسرائیل توبه نمی‌کند و به سوی خداوند لشکرهای آسمان برنمی‌گردد. بنابراین، خداوند در یک روز مردم اسرائیل و رهبرانشان را مجازات خواهد کرد و سر و دم این قوم را خواهد برید! ریش‌سفیدان و اشراف اسرائیل سر قوم هستند و انبیای کاذبش دم آن. اینها که هادیان قوم هستند قوم را به گمراهی و نابودی کشانده‌اند. خداوند جوانانشان را مجازات خواهد کرد و حتی بر بیوه‌زنان و یتیمانشان نیز رحم نخواهد نمود، زیرا همهٔ ایشان خدانشناس و شرور و دروغگو هستند. به این سبب است که هنوز خشم خدا فروکش نکرده و دست او برای مجازات ایشان دراز است. شرارت این قوم باعث شده غضب خداوند لشکرهای آسمان افروخته گردد و مانند آتشی که خار و خس را می‌سوزاند و تمام جنگل را فرا می‌گیرد و دود غلیظی به آسمان می‌فرستد، همه را بسوزاند. مردم مانند هیزم می‌سوزند و حتی برادر به برادر کمک نمی‌کند. لقمه را از دست یکدیگر می‌قاپند و می‌خورند اما سیر نمی‌شوند. از شدت گرسنگی حتی بچه‌های خودشان را نیز می‌خورند! قبیلهٔ منسی و قبیلهٔ افرایم بر ضد یکدیگر، و هر دو بر ضد یهودا برخاسته‌اند. ولی با وجود این خشم خداوند فروکش نمی‌کند و دست او هنوز برای مجازات ایشان دراز است.

اِشعیا 8:9-21 مژده برای عصر جدید (TPV)

خداوند حکم خودش را علیه مملکت اسرائیل و خاندان یعقوب اعلام کرده است. تمام مردم اسرائیل و تمام کسانی‌که در شهر سامره با غرور و نخوت زندگی می‌کنند، این را خواهند دانست. آنها می‌گویند: «ساختمانهای خشتی فرو ریختند، امّا به جای آنها ساختمانهای سنگی خواهیم ساخت. تیرهای چوبی چنار خُرد شدند، امّا به جای آنها خانه‌های خود را با تیرهای چوبی سدر آزاد خواهیم ساخت.» خداوند دشمنانشان را برانگیخته تا به آنها حمله کنند. سوریه از شرق و فلسطین از غرب دهان خود را برای بلعیدن اسرائیل باز کرده‌اند. با وجود این، خشم خدا هنوز پایان نیافته و دستش برای تنبیه آنها دراز است. با اینکه خدای متعال قوم اسرائیل را تنبیه کرده است، امّا آنها هنوز توبه نکرده‌اند و به سوی او برنگشته‌اند. پس خداوند در یک روز رهبران و مردم اسرائیل را به جزایشان خواهد رسانید. بزرگان و نُجبا سر، و انبیای دروغین دُم هستند. رهبران قوم، آنها را گمراه و کاملاً گیج کرده‌اند. پس خداوند نمی‌گذارد جوانان فرار کنند و بر بیوه زنان و یتیمان هم رحم نخواهد کرد. چون تمام قوم بی‌خدا و بدکار هستند و هرچه بگویند شرارت‌آمیز می‌باشد، پس خشم خدا تمام نخواهد شد و دستش برای تنبیه آنها دراز است. شرارت قوم مثل آتشی است که خار و خس را هم می‌سوزاند. مثل شرارتی است که تمام جنگل را می‌سوزاند و ستونهای دود آن فضا را پُر می‌کند. چون خداوند متعال خشمگین است، مجازات او مثل آتش سرتاسر این سرزمین را می‌سوزاند و قوم هلاک می‌شوند و کسی به کسی رحم نمی‌کند. مردم در این مملکت هر جا چیزی برای خوردن پیدا می‌کنند، آن را می‌قاپند و می‌خورند ولی هیچ وقت سیر نمی‌شوند. آنها حتّی فرزندان خود را می‌خورند. طایفهٔ منسی و طایفهٔ افرایم به یکدیگر حمله می‌کنند و بعد، آنها متفقاً به یهودا یورش می‌برند. با وجود تمام اینها، خشم خدا پایان نیافته و دستش هنوز برای تنبیه دراز است.

اِشعیا 8:9-21 هزارۀ نو (NMV)

خداوندگار بر ضد یعقوب کلامی فرستاده است، که بر اسرائیل واقع خواهد شد. تمامی قوم آن را خواهند دانست، یعنی اِفرایِم و ساکنان سامِرِه که با غرور و با تکبر دل می‌گویند: «خشتها فرو افتاده است، ولی با سنگهای تراشیده از نو بنا خواهیم کرد. درختان انجیر قطع گردیده‌اند، ولی سروهای آزاد به جای آنها خواهیم کاشت.» از این رو خداوند دشمنان رِصین را بر ضد آنان برمی‌افرازد، و خصمان ایشان را برمی‌انگیزد. اَرامیان از شرق و فلسطینیان از غرب، بنی‌اسرائیل را با دهانی گشاده فرو می‌بلعند؛ با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده، و دست او همچنان دراز است. اما قوم نزد آن که ایشان را زده، بازگشت نکرده‌اند، و خداوندِ لشکرها را نجُسته‌اند. پس خداوند در یک روز هم سَر و هم دُم را از اسرائیل خواهد برید، و هم نخل و هم نی را در یک روز قطع خواهد کرد. مشایخ و اشراف ’سَر‘ هستند، و انبیایی که تعلیم دروغ می‌دهند، ’دُم‘. راهنمایان این قوم آنان را گمراه می‌سازند، و پیروان ایشان سرگردان می‌شوند. از این رو خداوند از جوانان ایشان خشنود نیست، و بر یتیمان و بیوه‌زنانشان رحم نخواهد کرد، زیرا که جملگی خدانشناس و شریرند، و هر دهانی به قباحت سخن می‌گوید. با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده، و دست او همچنان دراز است. زیرا که شرارت همچون آتش می‌سوزاند و خار و خَس را فرو می‌بلعد؛ بوته‌های جنگل را مشتعل می‌سازد، و آنها در ستونی از دود، پیچان بالا می‌روند. از خشم خداوند لشکرها زمین سوخته می‌شود، و مردمان چون هیزم برای آتشند؛ کسی بر دیگری رحم نمی‌کند. در جانب راست فرو می‌بلعند، اما باز گرسنه‌اند؛ در جانب چپ می‌خورند، اما سیر نمی‌شوند؛ هر کس گوشت فرزند خود را خواهد خورد! مَنَسی اِفرایِم را فرو می‌بلعد و اِفرایِم مَنَسی را، و هر دو با هم بر یهودا حمله‌ور می‌شوند. با این همه، خشم او هنوز برگردانیده نشده، و دست او همچنان دراز است.