اِشعیا 1:54-17
اِشعیا 1:54-17 Persian Old Version (POV-FAS)
ای عاقرهای که نزاییدهای بسرا! ای که درد زه نکشیدهای به آواز بلند ترنم نماو فریاد برآور! زیرا خداوند میگوید: پسران زن بیکس از پسران زن منکوحه زیادهاند. مکان خیمه خود را وسیع گردان و پرده های مسکن های تو پهن بشود دریغ مدار و طنابهای خود را درازکرده، میخهایت را محکم بساز. زیرا که بطرف راست و چپ منتشر خواهی شد و ذریت توامتها را تصرف خواهند نمود و شهرهای ویران را مسکون خواهند ساخت. مترس زیرا که خجل نخواهی شد و مشوش مشو زیرا که رسوانخواهی گردید. چونکه خجالت جوانی خویش را فراموش خواهی کرد و عار بیوگی خود را دیگربه یاد نخواهی آورد. زیرا که آفریننده تو که اسمش یهوه صبایوت است شوهر تو است. وقدوس اسرائیل که به خدای تمام جهان مسمی است ولی تو میباشد. زیرا خداوند تو را مثل زن مهجور و رنجیده دل خوانده است و مانندزوجه جوانی که ترک شده باشد. خدای تو این رامی گوید. زیرا تو را به اندک لحظهای ترک کردم اما به رحمت های عظیم تو را جمع خواهم نمود. و خداوند ولی تو میگوید: «بجوشش غضبی خود را از تو برای لحظهای پوشانیدم اما به احسان جاودانی برتو رحمت خواهم فرمود. زیرا که این برای من مثل آبهای نوح میباشد. چنانکه قسم خوردم که آبهای نوح بار دیگر بر زمین جاری نخواهد شد همچنان قسم خوردم که بر توغضب نکنم و تو را عتاب ننمایم. هرآینه کوهها زایل خواهد شد و تلها متحرک خواهدگردید، لیکن احسان من از تو زایل نخواهد شد وعهد سلامتی من متحرک نخواهد گردید.» خداوند که بر تو رحمت میکند این را میگوید. «ای رنجانیده و مضطرب شده که تسلی نیافتهای اینک من سنگهای تو را در سنگ سرمه نصب خواهم کرد و بنیاد تو را در یاقوت زردخواهم نهاد. و مناره های تو را از لعل ودروازه هایت را از سنگهای بهرمان و تمامی حدود تو را از سنگهای گران قیمت خواهم ساخت. و جمیع پسرانت از خداوند تعلیم خواهند یافت و پسرانت را سلامتی عظیم خواهدبود. در عدالت ثابت شده و از ظلم دور مانده، نخواهی ترسید و هم از آشفتگی دور خواهی ماند و به تو نزدیکی نخواهد نمود. همانا جمع خواهند شد اما نه به اذن من. آنانی که به ضد توجمع شوند بهسبب تو خواهند افتاد. اینک من آهنگری را که زغال را به آتش دمیده، آلتی برای کار خود بیرون میآورد، آفریدم. و من نیز هلاک کننده را برای خراب نمودن آفریدم. هر آلتی که به ضد تو ساخته شود پیش نخواهد برد و هرزبانی را که برای محاکمه به ضد تو برخیزدتکذیب خواهی نمود. این است نصیب بندگان خداوند و عدالت ایشان از جانب من.» خداوندمی گوید.
اِشعیا 1:54-17 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
ای اورشلیم، ای زن نازا، شاد باش و سرود بخوان، زیرا فرزندان تو زیادتر از فرزندان زنی خواهند شد که شوهرش او را ترک نگفته باشد! خیمهای را که در آن زندگی میکنی وسیعتر کن و پردههای آن را پهنتر ساز، طنابهایش را دراز کن و میخهایش را محکم ساز؛ زیرا بهزودی جمعیت تو زیاد خواهد شد. فرزندانت نزد تو باز خواهند گشت و این سرزمین را که به دست بیگانگان افتاده، تصاحب خواهند کرد و شهرهای ویران را دوباره آباد خواهند ساخت. نترس و نگران نباش، زیرا دیگر رسوا و خوار نخواهی شد. خیانتی را که در جوانیت مرتکب شدهای به یاد نخواهی آورد و تنهایی زمان بیوگیات را فراموش خواهی کرد؛ زیرا آفرینندهٔ تو که نامش خداوند لشکرهای آسمان است، شوهر تو خواهد بود. خدای قدوس اسرائیل که خدای تمام جهان است، نجاتدهندۀ تو خواهد بود. ای اسرائیل، تو مانند زن جوان رنجدیدهای هستی که شوهرش او را ترک گفته باشد. اما خداوند تو را دوباره نزد خود میخواند و میگوید: «برای اندک زمانی تو را ترک گفتم، اما اینک با محبتی عمیق تو را نزد خود برمیگردانم.» خداوند که حامی توست میفرماید: «در لحظهٔ غضب، روی خود را از تو برگردانیدم، اما اینک با محبت جاودانی تو را دوست خواهم داشت. «همانگونه که در زمان نوح قسم خوردم که دیگر نگذارم طوفان جهان را فرا گیرد، اکنون نیز قسم میخورم که بار دیگر بر تو خشمگین نشوم و تو را تنبیه نکنم. هر چند کوهها جابهجا شوند و تپهها نابود گردند، اما محبت من نسبت به تو هرگز از بین نخواهد رفت و پیمان سلامتیای که با تو بستهام هیچوقت شکسته نخواهد شد.» خداوند که تو را دوست دارد این را میگوید. «ای شهر داغدیده و رنجور من که تسلی نیافتهای، من تو را بازسازی خواهم کرد؛ تو را با سنگهای قیمتی بنیاد خواهم نهاد. برجهایت را با لعل و دروازهها و دیوارهایت را با گوهرهای درخشان بنا خواهم کرد. همهٔ فرزندانت از من تعلیم خواهند گرفت و سلامتی و کامیابی روز افزونی نصیب ایشان خواهد شد. عدل و انصاف در تو حکمفرما خواهد شد و تو از ظلم و آزار دیگران در امان خواهی ماند. در صلح و آرامش به سر خواهی برد و دیگر نخواهی ترسید. اگر قومی بر تو هجوم آورند، این امر با اجازهٔ من نخواهد بود. پس آنانی که با تو بجنگند، از پای در خواهند آمد. «آهنگر را که آتش کوره را میدمد و اسلحه میسازد، من آفریدهام. سرباز را نیز که اسلحه به دست میگیرد و میجنگد، من به وجود آوردهام؛ و من میگویم هر اسلحهای که بر ضد تو ساخته شود کاری از پیش نخواهد برد و تو بر تمام مدعیانت غالب خواهی شد. من خدمتگزارانم را حمایت میکنم و به آنان پیروزی میبخشم.» این است آنچه خداوند میفرماید.
اِشعیا 1:54-17 مژده برای عصر جدید (TPV)
ای اورشلیم تو مثل زن نازایی بودی که هیچ فرزندی نداشت، امّا اکنون میتوانی با صدای بلند و با شادی بسرایی، چون تعداد فرزندان تو بیشتر از زنی است که شوهرش همیشه با او بوده است. چادری را که در آن زندگی میکنید بزرگتر، ریسمانهای آن را بلندتر و میخهای آن را محکمتر کنید! مرزهای خود را از هر سو گسترش دهید، قوم شما تمام سرزمینهایی را که اکنون در تصرّف سایر ملّتهاست پس خواهند گرفت. شهرهایی که الآن متروک هستند، از جمعیّت پُر خواهند شد. نترس! دیگر رسوا و تحقیر نخواهی شد. تو بیوفایی روزهای جوانی خود را و تنهایی غمانگیز خود را در روزگار بیوگی فراموش خواهی کرد. آفرینندهٔ تو که نامش خداوند متعال است مثل شوهری حامی تو خواهد بود. خدای قدّوس اسرائیل -و حکمران تمام جهان- تو را نجات خواهد داد. ای اسرائیل، تو مثل زن جوانی هستی که شوهرش او را ترک کرده و بسیار افسرده است. امّا خداوند تو را دوباره به سوی خودش میخواند و میگوید: «برای یک لحظهٔ کوتاه تو را ترک کردم، اکنون با محبّت پایدار تو را برمیگردانم. من از روی خشم، فقط برای لحظهای، دور شدم امّا من محبّت پایدارم را تا به ابد، به تو نشان خواهم داد.» این است، آنچه خدای نجات دهنده میگوید. «در زمان نوح قول دادم که هیچوقت در دنیا چنین توفانی نفرستم. اکنون قول میدهم، دیگر نسبت به تو خشم نگیرم، و دیگر تو را سرزنش و مجازات نکنم. ممکن است کوهها و تلها درهم بریزند، امّا محبّت پایدار من برای تو، هیچوقت پایان نخواهد داشت، و من به پیمان خودم برای صلح همیشه وفادار خواهم بود.» این است آنچه خدایی که شما را دوست دارد میگوید. خداوند میگوید: «ای اورشلیم، ای شهر رنجدیده و بیچاره که تسلّیدهندهای نداری، من بنیادهای تو را از نو با سنگهای قیمتی خواهم ساخت. من بُرجهای تو را از یاقوت و دروازههای تو را با سنگهایی میسازم که مثل شعلهٔ آتش بدرخشد و دیوار اطراف تو را با جواهرات خواهم ساخت. «من خودم مردم تو را تعلیم میدهم و به آنها صلح و سعادت خواهم بخشید. عدالت و راستی به تو قوّت خواهد داد، و تو از ظلم و وحشت در امان خواهی بود. کسیکه به تو حمله کند، تأیید مرا ندارد؛ و هرکه با تو بجنگد، سقوط خواهد کرد. «من آهنگر را آفریدهام تا بر آتش بدمد و اسلحه بسازد، من همچنین سرباز را آفریدم تا از اسلحه برای کشتن استفاده کند. امّا دیگر هیچ اسلحهای نمیتواند به تو آسیب برساند، تو برای همهٔ کسانیکه تو را متّهم میکنند، پاسخی خواهی داشت. من از بندگان خود دفاع خواهم کرد و به آنها پیروزی خواهم داد.»
اِشعیا 1:54-17 هزارۀ نو (NMV)
«ای نازا که نزادهای، شادمانه بسرا! ای که دردِ زا نکشیدهای، بانگ شادی سر ده و فریادِ بلند برآور!» زیرا خداوند میگوید: «فرزندان زن بیکس از فرزندان زن شوهردار زیادتر خواهند بود. «مکان خیمهات را وسیع گردان، و پردههای مسکنهای تو عریض شود؛ دریغ مدار، طنابهای خود را دراز کن، و میخهایت را محکم ساز. زیرا که به چپ و راست منتشر خواهی شد؛ فرزندانت سرزمینهای قومها را به تصرف در خواهند آورد، و شهرهای متروک را مسکون خواهند ساخت. مترس، زیرا شرمسار نخواهی شد، و هراسان مباش، زیرا رسوا نخواهی گشت. شرمساری جوانیات را فراموش خواهی کرد، و رسوایی بیوگیات را دیگر به یاد نخواهی آورد. زیرا که آفرینندۀ تو شوهر توست، او که نامش خداوند لشکرهاست؛ و قدوس اسرائیل ولیّ توست، او که خدای تمامی جهان نام دارد. خداوند تو را مانند زنی مطرود و رنجیدهدل فرا میخواند، همچون زن ایام جوانی که شوهرش او را ترک کرده باشد.» آری خدایت چنین میگوید: «برای لحظهای کوتاه تو را ترک کردم، اما با شفقتی عظیم تو را بازمیآورم.» خداوند ولیّ تو میفرماید: «به جوشش غضبی لحظهای روی خود را از تو پوشاندم، اما با محبت جاودانی بر تو شفقت خواهم کرد. «این برای من همچون روزهای نوح است: چنانکه قسم خوردم آبهای نوح بار دیگر زمین را فرو نخواهد گرفت، همچنان قسم خوردهام که دیگر بر تو خشم نگیرم و عتابت نکنم. حتی اگر کوهها به لرزه درآیند و تَلها به جنبش آیند، محبت من نسبت به تو متزلزل نخواهد شد، و عهد سلامتی من به جنبش در نخواهد آمد،» خداوند که بر تو شفقت دارد چنین میفرماید. «ای ستمدیده و توفانزده که تسلی نیافتهای، اینک من تو را با سنگهای فیروزه بنا خواهم کرد و پیات را با یاقوت کبود خواهم نهاد. برج و بارویت را از لعل خواهم ساخت، دروازههایت را از بلور، و همۀ دیوارهایت را از سنگهای قیمتی. تمامی پسرانت از خداوند تعلیم خواهند گرفت، و سلامتی فرزندانت عظیم خواهد بود. در عدالت استوار خواهی شد، از ظلم بهدور خواهی ماند و نخواهی ترسید. وحشت از تو رخت بر خواهد بست و نزدیکت نخواهد آمد. اگر کسی بر تو حمله آورد، از جانب من نخواهد بود؛ پس آن که بر تو حمله آورد، به سبب تو خواهد افتاد. «اینک مَنَم که آهنگران را آفریدم، که بر آتشِ زغال میدمند و سِلاحی مناسبِ مقصود آن میسازند. و نیز مَنَم که هلاککننده را برای ویرانگری آفریدم. هر سلاحی که بر ضد تو ساخته شود کارگر نخواهد افتاد، و هر زبانی را که در محاکمه بر ضد تو برخیزد، تکذیب خواهی کرد. این است میراث خادمان خداوند، و دفاع من از حقانیت ایشان؛» این است فرمودۀ خداوند.