اِشعیا 1:26-15

به اشتراک گذاشتن

اِشعیا 1:26-15 هزارۀ نو (NMV)

در آن روز، این سرود را در سرزمین یهودا خواهند سرایید: «ما را شهری مستحکم است؛ او نجات را حصار درونی و بیرونی آن می‌سازد. دروازه‌ها را بگشایید تا قومِ پارسا داخل شود، قومی که وفادار می‌ماند. اندیشۀ استوار را در آرامش کامل نگاه خواهی داشت، زیرا که بر تو توکل می‌دارد. تا به ابد بر خداوند توکل کنید، زیرا که خداوند یهوه، صخرۀ جاودانی است. آنان را که در بلندیها ساکنند پست ساخته است؛ شهر رفیع را به زیر می‌کشد؛ آن را بر زمین افکنده، با خاک یکسان می‌سازد؛ پایها آن را پایمال می‌کند، پایهای ستمدیدگان و قدمهای بینوایان.» راه پارسایان هموار است؛ طریقی که تو برای پارسایان می‌سازی، مستقیم است. در طریق داوریهایت، ای خداوند، برایت انتظار می‌کشیم. نام و یاد توست اشتیاق جان ما. شبانگاه جان من در اشتیاق توست، و سحرگاه روح من در اندرونم تو را می‌جوید. آنگاه که داوریهای تو بر زمین اجرا شود، ساکنان جهان پارسایی را خواهند آموخت. لیکن هرچند بر شریر لطف شود، پارسایی را نمی‌آموزد. حتی در سرزمینِ صالحان نیز ستم روا می‌دارد، و کبریایی خداوند را نمی‌بیند. خداوندا، دست تو افراشته است اما آنان نمی‌بینند! بگذار غیرت تو را برای قومت ببینند و سرافکنده شوند؛ بگذار آتشی که برای دشمنان تو است، ایشان را فرو بلعد. خداوندا، تو برای ما آرامش مقرر خواهی داشت؛ هرآنچه کرده‌ایم، براستی تو برایمان کرده‌ای. ای یهوه خدای ما، اربابانی غیر از تو بر ما حکم راندند، اما ما تنها نام تو را یاد می‌داریم. آنان مرده‌اند و دیگر زنده نخواهند شد، ارواحند و دیگر بر نخواهند خاست. آنان را جزا داده و نابود کرده‌ای، و یادشان را از خاطرها زدوده‌ای. خداوندا، تو قوم را افزوده‌‌ای؛ آری، تو قوم را افزوده‌ای و جلال یافته‌ای؛ تو حدود زمین را گسترده‌‌ای.

اِشعیا 1:26-15 Persian Old Version (POV-FAS)

در آن روز این سرود در زمین یهوداسراییده خواهد شد؛ ما را شهری قوی است که دیوارها و حصار آن نجات است. دروازهها را بگشایید تا امت عادل که امانت رانگاه میدارند داخل شوند. دل ثابت را درسلامتی کامل نگاه خواهی داشت، زیرا که بر توتوکل دارد. بر خداوند تا به ابد توکل نمایید، چونکه در یاه یهوه صخره جاودانی است. زیراآنانی را که بر بلندیها ساکنند فرود میآورد. وشهر رفیع را به زیر میاندازد. آن را به زمین انداخته، با خاک یکسان میسازد. پایها آن راپایمال خواهد کرد. یعنی پایهای فقیران وقدمهای مسکینان. طریق عادلان استقامت است. ای تو که مستقیم هستی طریق عادلان را هموار خواهی ساخت. پسای خداوند در طریق داوریهای توانتظار تو را کشیدهایم. و جان ما به اسم تو و ذکر تو مشتاق است. شبانگاه بهجان خود مشتاق توهستم. و بامدادان به روح خود در اندرونم تو رامی طلبم. زیرا هنگامی که داوریهای تو بر زمین آید سکنه ربع مسکون عدالت را خواهندآموخت. هرچند بر شریر ترحم شود عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت میورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید. ای خداوند دست تو برافراشته شده است امانمی بینند. لیکن چون غیرت تو را برای قوم ملاحظه کنند خجل خواهند شد. و آتش نیزدشمنانت را فرو خواهد برد. ای خداوند سلامتی را برای ما تعیین خواهی نمود. زیرا که تمام کارهای ما را نیز برای ما به عمل آوردهای. ای یهوه خدای ما آقایان غیر از تو بر ما استیلا داشتند. اما به تو فقط اسم تورا ذکر خواهیم کرد. ایشان مردند و زنده نخواهند شد. خیالها گردیدند و نخواهندبرخاست. بنابراین ایشان را سزا داده، هلاک ساختی و تمام ذکر ایشان را محو نمودی. قوم را افزودیای خداوند قوم را مزید ساخته، خویشتن را جلال دادی. و تمامی حدود زمین راوسیع گردانیدی.

اِشعیا 1:26-15 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

در آن روز، این سرود در سرزمین یهودا خوانده خواهد شد: شهر ما قوی و محکم است و خدا با حصار نجاتبخش خود ما را حفظ می‌کند. دروازه‌ها را بگشایید تا قوم عادل و با ایمان وارد شوند. ای خداوند، کسانی را که به تو توکل دارند و در عزم خود راسخند در آرامش کامل نگاه خواهی داشت. همیشه بر خداوند توکل کنید؛ او جان پناه جاودانی ماست! خدا اشخاص مغرور را پست گردانیده و شهر مستحکم آنان را با خاک یکسان کرده است. کسانی که زیر ظلم و ستم بوده‌اند اینک پیروزمندانه بر خرابه‌های شهر قدم می‌گذارند و آن را لگدمال می‌کنند. راه درستکاران راست است؛ پس ای خدای راستی راه ایشان را هموار ساز. ای خداوند، ما از خواست تو پیروی می‌کنیم و به تو امید بسته‌ایم؛ اشتیاق قلب ما تنها تو هستی. شب را در اشتیاق تو به سر می‌برم و هنگام سپیده دم تو را می‌طلبم. هنگامی که تو جهان را داوری کنی آنگاه مردم مفهوم عدالت را خواهند آموخت. هر چند تو نسبت به گناهکاران رحیم هستی، اما آنان هرگز یاد نمی‌گیرند که خوبی کنند. آنان در این سرزمین خوبان به بدکاری خود ادامه می‌دهند و به جلال و عظمت تو توجه نمی‌کنند. دشمنانت نمی‌دانند که تو آنها را مجازات خواهی کرد. خداوندا، آنها را مجازات کن و نشان بده که قومت را دوست داری. بگذار سرافکنده شوند؛ بگذار در آتش خشم تو بسوزند. خداوندا، می‌دانیم تو برای ما صلح و سلامتی به ارمغان خواهی آورد، زیرا تا به حال هر موفقیتی که کسب کرده‌ایم، در واقع تو به ما عنایت فرموده‌ای. ای خداوند، اربابان بسیاری بر ما حکومت کرده‌اند، اما ارباب واقعی ما تو هستی و ما تنها تو را پرستش خواهیم کرد. آنان مردند و از بین رفتند و دیگر هرگز باز نمی‌گردند. تو آنها را به سزای اعمالشان رساندی و نابود کردی و نامشان را از خاطرها محو ساختی. ای خداوند، قوم خود را افزودی و مملکت ما را وسیع ساختی. این سبب شده است که تو معروف شوی و نامت بر سر زبانها بیفتد.

اِشعیا 1:26-15 مژده برای عصر جدید (TPV)

روزی می‌آید که مردم یهودا این سرود را خواهند سرایید: شهر ما مستحکم است! خدا خودش از دیوارهای آن دفاع می‌کند. دروازه‌های شهر را باز کنید و بگذارید قوم وفادار مؤمن وارد شوند، قومی که هرچه می‌کنند راست و درست است. ای خداوند، صلح و آرامش کامل به آنهایی که در اندیشه‌های خود راسخ‌اند و به تو توکّل دارند، عطا فرما. توکّل شما تا ابد بر خداوند باشد، او همیشه حامی شما خواهد بود. او کسانی را که متکبّر بودند حقیر نموده، او شهرهایی را که ‌آنها در آن زندگی می‌کردند، ویران نمود و دیوارهای آن را با خاک یکسان نمود. آنها که مورد ظلم و ستم بودند اکنون در آن، رفت و آمد نموده و آن را زیر پای خود لگدمال می‌کنند. ای خداوند، تو راه را جلوی پای نیکوکاران صاف می‌کنی و جاده‌ای که در آن سفر می‌کنند، هموار می‌سازی. ما از ارادهٔ تو پیروی می‌کنیم و امیدمان به توست؛ و خواسته‌ای جز تو نداریم. در شب با تمام وجودم مشتاق تو هستم. وقتی تو تمام دنیا و مردم آن را داوری کنی، آن وقت آنها می‌آموزند که عدالت چیست. گرچه تو حتّی در مورد شریرانی که هیچ‌وقت نیکی و راستی را نمی‌آموزند، مهربان هستی. آنها حتّی در اینجا -‌در شهر نیکان- مرتکب شرارت می‌شوند و به بزرگی تو توجّهی ندارند. دشمنان تو نمی‌دانند که تو آنها را مجازات خواهی کرد. ای خداوند آنها را شرمنده کن و بگذار به جزایشان برسند، بگذار به مجازاتی که برایشان در نظر داری برسند. به آنها نشان بده، چقدر قوم خود را دوست داری. ای خداوند، تو ما را سعادت و برکت خواهی داد. تمام موفقیّت‌های ما را تو امکان‌پذیر ساختی. ای خداوند خدای ما، دیگران بر ما حکومت کرده‌اند، در حالی‌که تو تنها خداوند ما هستی. اکنون آنها همگی مرده‌اند و دیگر زنده نخواهند شد، ارواح آنها بلند نمی‌شود، چون تو آنها را مجازات کرده‌ای و درهم شکسته‌ای. دیگر کسی از آنها یاد نمی‌کند. ای خداوند، تو باعث رشد ملّت ما بوده‌ای، و سرزمین ما را از هر سو وسعت داده‌ای و به این وسیله تو جلال یافته‌ای.