اِشعیا 6:2-22

به اشتراک گذاشتن

اِشعیا 6:2-22 Persian Old Version (POV-FAS)

زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کردهای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانندفلسطینیان فالگیر شدهاند و با پسران غربا دست زدهاند، و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده وخزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان ازاسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛ و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساختهاند سجده مینمایند. و مردم خم شده و مردان پست میشوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید. از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن. چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود. زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و برهرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛ و برهمه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛ و بر همه کوههای عالی و برجمیع تلهای بلند؛ و بر هربرج مرتفع و بر هرحصار منیع؛ و برهمه کشتیهای ترشیش وبرهمه مصنوعات مرغوب؛ و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود، وبتها بالکل تلف خواهند شد. و ایشان به مغاره های صخرهها و حفره های خاک داخل خواهند شد، بهسبب ترس خداوند وکبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساختهاند، نزد موش کوران و خفاشها خواهندانداخت، تا به مغاره های صخرهها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، بهسبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. شما از انسانی که نفس او دربینیاش میباشد دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب میشود؟

اِشعیا 6:2-22 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

تو، ای خداوند، قوم خود خاندان یعقوب را ترک کرده‌ای زیرا سرزمین ایشان از جادوگری شرقی‌ها و فلسطینی‌ها پر شده و مردم رسوم بیگانگان را به‌جا می‌آورند. سرزمین آنها مملو از طلا و نقره گشته و گنجهایشان بی انتهاست، زمینشان از اسبها پر شده و ارابه‌هایشان بی پایان است. سرزمین آنها آکنده از بتهاست و ساخته‌های دست خویش را پرستش می‌کنند، یعنی آنچه را که با انگشتان خود ساخته‌اند. مردم جلوی آنها خم می‌شوند و خود را پست می‌سازند، پس تو آنها را نخواهی بخشید. مردم از ترس خداوند و هیبت حضور او به درون غارها و شکاف صخره‌ها خواهند خزید و خود را در خاک پنهان خواهند کرد. در آن روز، بلندپروازی و تکبر انسانها نابود خواهد شد و فقط خداوند متعال خواهد بود. روزی خواهد رسید که خداوند لشکرهای آسمان بر ضد اشخاص مغرور و متکبر و بر هر آنچه برافراشته شده باشد، برخواهد خاست و آنها را پست خواهد کرد. همهٔ سروهای بلند لبنان و بلوطهای ستبر باشان خم خواهند گردید. تمام کوهها و تپه‌های بلند، و همهٔ برجها و حصارهای مرتفع با خاک یکسان خواهند شد. تمام کشتی‌های بزرگ و باشکوه، در برابر خداوند متلاشی خواهند گردید. تمام شکوه و عظمت انسان از بین خواهد رفت و غرور آدمیان به خاک نشانده خواهد شد. بتها به کلی نابود خواهند گردید و در آن روز فقط خداوند متعال خواهد بود. هنگامی که خداوند برخیزد تا زمین را بلرزاند، تمام دشمنانش از ترس و از هیبت جلال او به درون غارها و شکاف صخره‌ها خواهند خزید. آنگاه مردم بتهای طلا و نقرهٔ خود را که برای پرستش ساخته بودند، برای موشهای کور و خفاشها خواهند گذاشت. ایشان به درون غارها خواهند خزید تا از هیبت جلال خداوند که برخاسته است تا زمین را به لرزه درآورد، خود را در میان شکافهای صخره‌ها پنهان سازند. انسان چقدر ضعیف است! او مثل نفسی که می‌کشد ناپایدار است! هرگز به انسان توکل نکنید.

اِشعیا 6:2-22 مژده برای عصر جدید (TPV)

ای خدا، تو قوم خود -‌خاندان یعقوب- را ترک کرده‌ای. زمین از جادوگریهای شرقی و فلسطینی پر شده و مردم از رسوم بیگانگان پیروی می‌کنند. سرزمین آنها از طلا و نقره پر است و خزائن آنها نهایت ندارد. سرزمین آنها پر از اسب و ارّابه‌هایشان بی‌شمار است. دیار آنها از بُتها پر شده است و ساخته‌های دست خود را می‌پرستند. مردم همه حقیر و شرمسار شده‌اند. خدایا آنها را نبخش. آنها برای فرار از خشم و قدرت و جلال خداوند، خود را در غارهای کوههای سنگی و یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان می‌کنند. روزی خواهد آمد که غرور و تکبّر مردمان از بین می‌رود و فقط خداوند جلال می‌یابد. در آن روز خداوند متعال تمام زورمندان و مغروران و متکبّران را پست و حقیر خواهد ساخت. او درختان سدر لبنان و کاجهای باشان را از بین خواهد برد. او کوهها و تل‌های بلند، و بُرج‌ها و حصارهای قلعه‌های رفیع را هموار خواهد ساخت. او حتّی بزرگترین و زیباترین کشتی‌ها را غرق می‌کند. غرور بشر پایان می‌یابد و تکبّرش از بین خواهد رفت و بُتها کاملاً محو خواهند شد. در آن روز تنها خداوند جلال خواهد یافت. وقتی او برای لرزاندن زمین بیاید، مردم برای فرار از خشم و قدرت و جلال خدا، خود را در غارهای کوههای سنگی یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان خواهند کرد. وقتی آن روز فرا رسد، آنها بُتهای طلایی و نقره‌ای را که خود ساخته بودند به جلوی موشهای کور و خفّاشها می‌ریزند. وقتی خداوند بیاید تا زمین را به لرزه درآورد، مردم برای فرار از خشم خداوند و قدرت و جلالش، خود را در حفره‌های زمین و یا در غارهای کوههای سنگی پنهان می‌کنند. دیگر به انسانهای فانی توکّل نکن. آنها چه ارزشی دارند؟

اِشعیا 6:2-22 هزارۀ نو (NMV)

تو قوم خود را ترک کرده‌ای، خاندان یعقوب را، زیرا ایشان از رسوم مشرق‌زمین آکنده‌اند، و چون فلسطینیان فالگیری پیشه کرده و با فرزندان بیگانگان دست داده‌اند. سرزمین ایشان از نقره و طلا پر گشته، و گنجهای ایشان را انتهایی نیست؛ دیار ایشان از اسبان آکنده است، و ارابه‌هایشان را پایانی نیست. سرزمینشان پر از بتهای بی‌ارزش است؛ در برابر صنعت دست خویش سَجده می‌کنند، در برابر آنچه انگشتانشان ساخته است. پس آدمی خوار می‌گردد، و انسان پست می‌شود - ایشان را میامرز! از خوفِ خداوند، و از کبریایی جلال وی، به اندرون صخره شو و خویشتن را در خاک پنهان کن. نگاههای تکبرآمیز انسان به زیر کشیده خواهد شد، و کبر و غرور آدمیان پست خواهد گردید؛ تنها خداوند در آن روز متعال خواهد بود. زیرا خداوندِ لشکرها را روزی است بر ضد هرآنچه مغرور و متکبر باشد، و بر ضد هرآنچه برافراشته شده باشد؛ آنها جملگی پست خواهند شد؛ بر ضد همۀ سروهای بلند و رفیع لبنان، و تمامی درختان بلوطِ باشان؛ بر ضد همۀ کوههای سر به فلک کشیده، و تمامی تپه‌های بلند؛ بر ضد هر برج سربلند، و هر حصار مستحکم؛ بر ضد همۀ کشتیهای تَرشیش، و تمامی زورقهای مرغوب. تکبر انسان پست خواهد شد، و کبر و غرور آدمیان به زیر کشیده خواهد گشت؛ تنها خداوند در آن روز متعال خواهد بود، و بتهای بی‌ارزش به‌کلّ از میان خواهند رفت. مردمان از خوف خداوند و از کبریایی جلالش، به غارهای صخره‌ها و حفره‌های زمین داخل خواهند شد، آنگاه که او برخیزد تا زمین را به لرزه درآورد. در آن روز آدمیان بتهای نقره و طلای خویش را که آنها را به جهت پرستش‌ساخته‌اند، نزد موش‌کوران و خفاشان خواهند افکند، تا از خوف خداوند و از کبریایی جلال او، به غارهای صخره‌ها و شکافهای سنگها داخل شوند، آنگاه که خداوند برخیزد تا زمین را به لرزه درآورد. شما از انسانی که نَفَس او در بینی‌اش است، دست برکشید! زیرا او به چه چیز محسوب می‌شود؟