عبرانیان 22:12-29
عبرانیان 22:12-29 هزارۀ نو (NMV)
بلکه به کوه صَهیون نزدیک آمدهاید، به اورشلیم آسمانی که شهر خدای زنده است. به جمع شادمانۀ هزاران هزار فرشته آمدهاید، به کلیسای نخستزادگانی که نامهایشان در آسمان نوشته شده است. به خدا نزدیک شدهاید، به خدایی که داور همۀ آدمیان است، و به روحهای پارسایانی که کامل شدهاند، و به عیسی که واسطۀ عهدی جدید است، و به خونِ پاشیدهای که نیکوتر از خون هابیل سخن میگوید. بههوش باشید که از گوش فرا دادن به آن که سخن میگوید، سر باز مزنید. اگر آنان که به آن که بر زمین بدیشان هشدار داده بود گوش فرا ندادند، راه گریزی نیافتند، پس ما چه راه گریزی خواهیم داشت اگر از گوش فرا دادن به آن که از آسمان به ما هشدار میدهد، سر باز زنیم. در آن زمان، صدای او زمین را به لرزه درآورد، امّا اکنون وعده داده است که «یک بار دیگر نه تنها زمین بلکه آسمان را نیز به لرزه در خواهم آورد.» عبارتِ ’یک بار دیگر‘ به از میان برداشته شدنِ چیزهایی اشاره دارد که به لرزه درمیآیند - یعنی چیزهای آفریده شده - تا آنچه تزلزلناپذیر است، باقی بماند. پس چون پادشاهیای را مییابیم که تزلزلناپذیر است، بیایید شکرگزار باشیم و خدا را با ترس و هیبت عبادتی پسندیده نماییم، زیرا «خدای ما آتش سوزاننده است.»
عبرانیان 22:12-29 Persian Old Version (POV-FAS)
بلکه تقرب جسته ایدبه جبل صهیون و شهر خدای حی یعنی اورشلیم سماوی و به جنود بیشماره از محفل فرشتگان و کلیسای نخستزادگانی که در آسمان مکتوبندو به خدای داور جمیع و به ارواح عادلان مکمل و به عیسی متوسط عهد جدید و به خون پاشیده شده که متکلم است بهمعنی نیکوتر ازخون هابیل. زنهار از آنکه سخن میگوید رو مگردانیدزیرا اگر آنانی که از آنکه بر زمین سخن گفت روگردانیدند، نجات نیافتند، پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او که از آسمان سخن میگوید روگردانیم؟ که آواز او در آن وقت زمین را جنبایند، لکن الان وعده داده است که «یک مرتبه دیگر نه فقط زمین بلکه آسمان را نیزخواهم جنبانید.» و این قول او یک مرتبه دیگراشاره است از تبدیل چیزهایی که جنبانیده میشود، مثل آنهایی که ساخته شد، تا آنهایی که جنبانیده نمی شود باقی ماند. پس چون ملکوتی را که نمی توان جنبانیدمی یابیم، شکر بهجا بیاوریم تا به خشوع و تقواخدا را عبادت پسندیده نماییم. زیرا خدای ماآتش فروبرنده است.
عبرانیان 22:12-29 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
اما سروکار شما با این امور نیست؛ شما به چنین کوهی نزدیک نشدهاید، بلکه مستقیماً به کوه صهیون و به شهر خدای زنده یعنی اورشلیم آسمانی آمدهاید. شما وارد محفل شاد گروه بیشماری از فرشتگان شدهاید. شما به کلیسایی پیوستهاید که متشکل از فرزندان نخستزادۀ خداست و نام اعضای آن، در آسمان ثبت شده است. شما به حضور خدایی آمدهاید که داور همگان است، و به روحهای عادلانی نزدیک شدهاید که به مرحلهٔ کمال رسیدهاند. به حضور عیسی آمدهاید که آورندهٔ این عهد جدید میباشد؛ شما به سوی خون او آمدهاید که مانند خون هابیل خواستار انتقام نیست، بلکه به روی ما پاشیده شده تا گناهانمان را بشوید. پس مراقب باشید که از او که با شما سخن میگوید، نافرمانی نکنید. زیرا اگر قوم اسرائیل به دلیل نافرمانی از سخنان موسی که یک پیغامآور زمینی بود، جان به در نبردند، پس ما چگونه از مجازات هولناک آینده در امان خواهیم ماند، اگر از کلام خدایی که از آسمان سخن میگوید، سرپیچی کنیم؟ هنگامی که خدا از بالای کوه سینا سخن گفت، صدای او زمین را لرزاند. اما اکنون وعدۀ دیگری داده و فرموده است: «بار دیگر، نه فقط زمین را، بلکه آسمانها را نیز به لرزه درمیآورم.» منظور او این است که هر آنچه را که پایه و اساس محکمی ندارد غربال خواهد کرد تا فقط چیزهایی باقی بمانند که تزلزلناپذیر میباشند. پس حال که ملکوتی تزلزلناپذیر نصیب ما خواهد شد، بیایید خدا را از صمیم قلب سپاس گوییم و او را چنانکه سزاوار است، با خوف و احترام خدمت نماییم. زیرا خدای ما آتشی سوزاننده است.
عبرانیان 22:12-29 مژده برای عصر جدید (TPV)
امّا شما در مقابل كوه صهیون و شهر خدای زنده یعنی اورشلیم آسمانی ایستادهاید و در برابر فرشتگان بیشمار و مجلس جشن و اجتماع نخستزادگانی كه اسامی آنان در عالم بالا ثبت شده است و در برابر خدا -داور همه- و ارواح نیكان قرار گرفتهاید و نزد عیسی، واسطهٔ پیمان تازه كه خون ریختهٔ او حاكی از پیامی بهتر از خون هابیل است آمدهاید. مراقب باشید كه از شنیدن صدای او كه سخن میگوید روی نگردانید. آنها كه از شنیدن سخنان کسیکه بر روی زمین سخن میگفت سر باز زدند، به كیفر خود رسیدند. پس ما اگر از گوش دادن به آن کسیکه از آسمان سخن میگوید روی گردانیم، دچار چه كیفر شدیدتری خواهیم شد! در آن زمان صدای او زمین را لرزانید، امّا اكنون قول داده است كه یکبار دیگر نه تنها زمین، بلكه آسمانها را نیز خواهد لرزانید. این كلمات «یکبار دیگر» نشان میدهد مخلوقاتی كه تزلزل پذیرند، از بین خواهند رفت و آنچه ثابت است، باقی خواهد ماند. خدا را برای آن پادشاهی تزلزل ناپذیری كه او به ما میدهد، سپاس گوییم و او را آنطور كه مقبول اوست، عبادت نماییم؛ یعنی با خوف و احترام. زیرا خدای ما در واقع آتشی است كه میسوزاند.