حَبَقوق 5:2-6
حَبَقوق 5:2-6 هزارۀ نو (NMV)
شراب شخص متکبر را رسوا میکند؛ او قرار و آرام ندارد. زیرا همچون گور آزمند است، و بسان مرگ، سیریناپذیر. همۀ قومها را نزد خود جمع میکند، و همۀ ملتها را با خود گرد میآورد.» آیا اینان همه بر او طعنه نخواهند زد و به تمسخر او را نخواهند گفت: «وای بر آن که بر آنچه از آنِ وی نیست میافزاید، و خویشتن را زیر بار سنگین وثیقهها خم میسازد! تا به کی چنین خواهد کرد؟»
حَبَقوق 5:2-6 Persian Old Version (POV-FAS)
به درستی که شراب فریبنده است و مرد مغرور آرامی نمی پذیرد، که شهوت خود را مثل عالم اموات میافزاید وخودش مثل موت، سیر نمی شود. بلکه جمیع امتها را نزد خود جمع میکند و تمامی قومها رابرای خویشتن فراهم میآورد. پس آیا جمیع ایشان بر وی مثلی نخواهند زد و معمای طعن آمیز بر وی (نخواهندآورد)؟ و نخواهندگفت: وای بر کسیکه آنچه را که از آن وی نیست میافزاید؟ تا به کی؟ و خویشتن را زیر بار رهنهامی نهد.
حَبَقوق 5:2-6 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
به درستی که ثروت، خیانتکار است و این بابِلیهای متکبر را به دام خواهد انداخت. آنها با حرص و ولع، مانند مرگ، قومها را یکی پس از دیگری به کام خود میکشند و اسیر میسازند و هرگز سیر نمیشوند. اما زمانی خواهد آمد که همهٔ این اسیرشدگان آنها را تمسخر کرده، خواهند گفت: ”ای کسانی که مال و ثروت مردم را به زور از چنگشان درآوردهاید، اینک به سزای ستمگریها و غارتگریهای خود میرسید.“»
حَبَقوق 5:2-6 مژده برای عصر جدید (TPV)
ثروت فریبنده است. اشخاص حریص مغرورند و آرامی ندارند. قومها را اسیر کرده آنها را نزد خود جمع میکنند و مانند مرگ به کام خود فرو میبرند و سیر نمیشوند. اسیران با طعنه و تمسخر به بابلیها میگویند: «وای بر شما! زیرا آنچه را که مال شما نیست میگیرید و به دارایی خود میافزایید؛ تا به کی مردم را مجبور میسازید تا بیشتر از آنچه که بدهکار هستند به شما بپردازند؟»