حِزقیال 1:36-7
حِزقیال 1:36-7 Persian Old Version (POV-FAS)
«و توای پسر انسان به کوههای اسرائیل نبوت کرده، بگو: ای کوههای اسرائیل کلام خداوند را بشنوید! خداوند یهوه چنین میگوید: چونکه دشمنان درباره شما گفتهاند هه این بلندیهای دیرینه میراث ما شده است، لهذانبوت کرده، بگو که خداوند یهوه چنین میفرماید: از آن جهت که ایشان شما را از هرطرف خراب کرده و بلعیدهاند تا میراث بقیه امتها بشوید و بر لبهای حرف گیران برآمده، مورد مذمت طوایف گردیدهاید، لهذاای کوههای اسرائیل کلام خداوند یهوه را بشنوید! خداوند یهوه به کوهها و تلها و وادیها و درهها وخرابه های ویران و شهرهای متروکی که تاراج شده و مورد سخریه بقیه امت های مجاور گردیده است، چنین میگوید: بنابراین خداوند یهوه چنین میفرماید: هر آینه به آتش غیرت خود به ضد بقیه امتها و به ضد تمامی ادوم تکلم نمودهام که ایشان زمین مرا به شادی تمام دل وکینه قلب، ملک خود ساختهاند تا آن را به تاراج واگذارند. پس درباره زمین اسرائیل نبوت نماوبه کوهها و تلها و وادیها و درهها بگو که خداوندیهوه چنین میفرماید: چونکه شما متحمل سرزنش امتها شدهاید، لهذا من در غیرت وخشم خود تکلم نمودم.» و خداوند یهوه چنین میگوید: «من دست خود را برافراشتهام که امت هایی که به اطراف شمایند البته سرزنش خود را متحمل خواهندشد.
حِزقیال 1:36-7 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
«ای پسر انسان، به کوههای اسرائیل نبوّت کن و بگو: ای کوههای اسرائیل به پیغام خداوند گوش دهید. خداوند یهوه چنین میفرماید: دشمنانتان به شما اهانت کرده، بلندیهای قدیمی شما را از آن خودشان میدانند. آنها از هر طرف شما را تار و مار کرده، به سرزمینهای مختلف بردهاند و شما مورد ملامت و تمسخر آنان قرار گرفتهاید. پس ای کوههای اسرائیل، به کلام من که خداوند یهوه هستم گوش فرا ده! به کوهها و تپهها، وادیها و درهها، مزارع و شهرهایی که مدتهاست بهوسیلۀ قومهای خدانشناس همسایهٔ شما ویران شده و مورد تمسخر قرار گرفتهاند، میگویم: خشم من بر ضد این قومها، بخصوص اَدوم، شعلهور شده است، چون زمین مرا با شادی و با اهانت به قوم من، تصرف نمودند. «پس، ای حِزِقیال، پیشگویی کن و به کوهها و تپهها، به وادیها و درههای اسرائیل بگو که خداوند یهوه میفرماید: من از اینکه قومهای همجوارتان شما را تحقیر کردهاند سخت خشمگین هستم. من خودم به شما قول میدهم که این قومها مورد تحقیر قرار خواهند گرفت.
حِزقیال 1:36-7 مژده برای عصر جدید (TPV)
«ای انسان فانی، برای کوههای اسرائیل نبوّت کن و بگو: ای کوههای اسرائیل کلام خداوند را بشنوید. خداوند متعال چنین میفرماید چون دشمن با نیشخند به تو گفت: 'بلندیهای باستانی شما به تصرّف ما درآمده است.' «بنابراین نبوّت کن و بگو: خداوند متعال چنین میفرماید: 'چون ایشان تو را ویران کردند و از هر سو درهم شکستند آنگاه تو به تصرّف بقیّهٔ ملّتها درآمدی و موضوع غیبت و افترا قرار گرفتی.' بنابراین ای کوههای اسرائیل، کلام خداوند را بشنوید: خداوند متعال به کوهها، تپّهها، جویبارها، درّهها، خرابههای ویران و شهرهای متروکی که مورد تاراج و تمسخر ملّتهای همسایه قرار گرفتند چنین میفرماید: «من، خداوند متعال در آتش غیرت خود علیه بقیّهٔ ملّتها و برضد تمامی اَدوم سخن گفتهام؛ چون ایشان با شادی دل سرزمین مرا بهخاطر چراگاههایش با خواری تصرّف کردند. «بنابراین در مورد سرزمین اسرائیل نبوّت کن و به کوهها، تپّهها، جویبارها و درّهها بگو: خداوند متعال چنین میفرماید: من با غیرتی خشمگین سخن میگویم، بهخاطر اینکه ملّتها آنها را توهین و تحقیر نمودند. بنابراین من، خداوند متعال، به حیات خود قسم میخورم و میگویم: جدّاً قول میدهم که همهٔ ملّتهای اطراف تحقیر خواهند شد.
حِزقیال 1:36-7 هزارۀ نو (NMV)
«تو ای پسر انسان، به کوههای اسرائیل نبوّت کرده، بگو: ای کوههای اسرائیل کلام خداوند را بشنوید. خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: چون دشمنانت دربارۀ تو گفتهاند: ”هَه! بلندیهای کهن به ملکیت ما درآمده است،“ پس نبوّت کرده، بگو، خداوندگارْ یهوه چنین میگوید: از آن رو که تو را ویران کردند و از هر سو لِه نمودند تا به ملکیت بقیۀ قومها درآیی و موضوع غیبت و بدگوییِ ملل شوی، بنابراین، ای کوههای اسرائیل، کلام خداوندگارْ یهوه را بشنوید: خداوندگارْ یهوه به کوهها و تپهها، و به درّهها و وادیها، و به خرابههای ویران و شهرهای متروک که تاراج شده و مایۀ تمسخر دیگر مللِ پیرامون گشتهاند، چنین میگوید: پس، خداوند یهوه میفرماید: بهیقین که در آتش غیرت خود بر ضد دیگر ملل و تمامی اَدوم سخن گفتهام، بر ضد آنان که زمین مرا به خوشیِ کاملِ دل و کینۀ قلبی به تصرف درآوردهاند تا چراگاههایش را غارت کنند. پس دربارۀ سرزمین اسرائیل نبوّت کن و به کوهها و تپهها، و به درّهها و وادیها بگو خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: هان من در غیرت و خشم خویش سخن میگویم زیرا که شما متحمل سرزنش قومها گشتهاید. پس خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: من به دستِ افراشته قسم میخورم که تمامی اقوامِ پیرامونتان، خودْ متحمل سرزنشِ خویش خواهند شد.