تثنیه 30:32-33
تثنیه 30:32-33 Persian Old Version (POV-FAS)
چگونه یک نفر هزار را تعاقب میکرد. و دو نفرده هزار را منهزم میساختند. اگر صخره ایشان، ایشان را نفروخته. و خداوند، ایشان را تسلیم ننموده بود. زیرا که صخره ایشان مثل صخره ما نیست. اگرچه هم دشمنان ما خود، حکم باشند. زیرا که مو ایشان از موهای سدوم است، و ازتاکستانهای عموره. انگورهای ایشان انگورهای حنظل است، و خوشه های ایشان تلخ است. شراب ایشان زهر اژدرهاست. و سم قاتل افعی.
تثنیه 30:32-33 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
چرا هزار نفرشان از یک نفر، و ده هزار نفرشان از دو نفر شکست خوردند؟ زیرا ”صخرهٔ“ ایشان، ایشان را ترک کرده بود، خداوند ایشان را به دست دشمن تسلیم نموده بود. حتی دشمنانشان نیز میدانند که صخرهشان مانند صخرهٔ ما نیست. دشمنان اسرائیل مانند مردم سدوم و عموره فاسدند، مثل درختانی میباشند که انگور تلخ و سمی به بار میآورند، مانند شرابی هستند که از زهر مار گرفته شده باشد.
تثنیه 30:32-33 مژده برای عصر جدید (TPV)
چرا هزار نفر از یک نفر و ده هزار نفرشان از دو نفر شکست خوردند؟ چون خدای توانا، آنها را ترک کرده بود. خداوند آنها را به دست دشمن تسلیم نمود. دشمنان ایشان میدانند که خدایانشان ضعیف هستند و چون خدای اسرائیل قدرتمند نیستند. دشمنانشان مانند مردم سدوم و غموره فاسد میباشند. به تاكهایی میمانند که انگور تلخ و زهرآگین به بار میآورند، مانند شرابی که از زهرمار تهیّه شده باشد.
تثنیه 30:32-33 هزارۀ نو (NMV)
چگونه یک تن هزار را تعقیب تواند کرد، یا دو، ده هزار را به گریز وا تواند داشت؛ جز آنکه صخرۀ آنها ایشان را فروخته باشد، و خداوند، ایشان را تسلیم کرده باشد؟ زیرا صخرۀ دشمنان مانند صخرۀ ما نیست؛ حتی اگر ایشان خود داوری کنند. زیرا تاک ایشان از تاک سُدوم است، و از تاکستانهای عَمورَه؛ انگورهایشان زهرآگین است، و خوشههایشان تلخ؛ شرابشان زهر مار است، و سم کشندۀ افعی.