۲تیموتائوس 14:2-26
۲تیموتائوس 14:2-26 هزارۀ نو (NMV)
اینها را پیوسته بدیشان یادآور شو و در حضور خدا هشدار ده که بر سر کلمات مجادله نکنند، که جز تباهیِ شنوندگان ثمری ندارد. سخت بکوش که مقبول خدا باشی، همچون خدمتکاری که او را سببی برای شرمساری نیست و کلام حقیقت را بهدرستی به کار میبندد. از یاوهگوییهای دنیوی بپرهیز، که شخص را هر چه بیشتر به بیدینی سوق میدهد. تعلیم چنین کسان مانند بیماری قانقاریا پخش میشود. هیمِنائوس و فیلِتوس از همین دستهاند، که از حقیقت منحرف گشتهاند و میگویند رستاخیز هماکنون به وقوع پیوسته است، و بدینسان ایمان بعضی را ویران میکنند. با این حال، پی مستحکمی که خدا نهاده است، پابرجاست و با این عبارت مُهر شده است که: «خداوند کسان خود را میشناسد،» و «هر که به نام خداوند اقرار دارد، باید از شرارت کناره جوید.» در خانهای بزرگ، تنها ظروف طلا و نقره نیست، بلکه چوبی و گِلی هم هست؛ آنها به کار مصارف مهم میآیند، اینها به کار مصارف پیش پا افتاده. پس هر که خود را از آنچه گفتم پاک نگاه دارد، ظرفی خواهد بود که به کار مصارف مهم میآید، ظرفی مقدّس و مفید برای صاحبخانه و مهیا برای هر کار نیکو. از امیال جوانی بگریز، و به همراه آنان که با دلی پاک خداوند را میخوانند، در پی پارسایی و ایمان و محبت و صلح باش. از مباحثات پوچ و بیخردانه دوری کن، چرا که میدانی نزاعها برمیانگیزد. حال آنکه خادم خداوند نباید نزاع کند، بلکه باید با همه مهربان باشد و قادر به تعلیم و بردبار. باید مخالفان را بهنرمی ارشاد کند، بدین امید که خدا به آنها توبه عطا فرماید تا به شناخت حقیقت برسند و به خود آمده، از دام ابلیس که ایشان را برای انجام خواست خود اسیر کرده است، برهند.
۲تیموتائوس 14:2-26 Persian Old Version (POV-FAS)
این چیزها را به یاد ایشان آور و در حضورخداوند قدغن فرما که مجادله نکنند، زیرا هیچ سود نمی بخشد بلکه باعث هلاکت شنوندگان میباشد. و سعی کن که خود را مقبول خداسازی، عاملی که خجل نشود و کلام خدا رابخوبی انجام دهد. و از یاوهگویی های حرام اعراض نما زیرا که تا به فزونی بیدینی ترقی خواهد کرد. و کلام ایشان، چون آکله میخورد و از آنجمله هیمیناوس و فلیطس میباشند که ایشان از حق برگشته، میگویندکه قیامت الان شده است و بعضی را از ایمان منحرف میسازند. و لیکن بنیاد ثابت خدا قائم است و این مهر را دارد که «خداوند کسان خود رامی شناسد» و «هرکه نام مسیح را خواند، ازناراستی کناره جوید.» اما در خانه بزرگ نه فقطظروف طلا و نقره میباشد، بلکه چوبی و گلی نیز؛ اما آنها برای عزت و اینها برای ذلت. پس اگرکسی خویشتن را از اینها طاهر سازد، ظرف عزت خواهد بود مقدس و نافع برای مالک خود ومستعد برای هر عمل نیکو. اما از شهوات جوانی بگریز و با آنانی که ازقلب خالص نام خداوند را میخوانند، عدالت وایمان و محبت و سلامتی را تعاقب نما. لیکن ازمسائل بیهوده و بیتادیب اعراض نما چون میدانی که نزاعها پدید میآورد. اما بنده خدانباید نزاع کند، بلکه با همه کس ملایم و راغب به تعلیم و صابر در مشقت باشد، و با حلم مخالفین را تادیب نماید که شاید خدا ایشان راتوبه بخشد تا راستی را بشناسند. تا از دام ابلیس باز به هوش آیند که به حسب اراده او صیداو شدهاند.
۲تیموتائوس 14:2-26 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
این حقایق را به اعضای کلیسای خود یادآوری نما، و به نام خداوند به ایشان حکم کن که بر سر موضوعات جزئی بحث و مجادله نکنند، چون این گونه بحثها بیثمر و حتی مضرند. تا آنجا که در توان داری، بکوش تا مورد تأیید خدا قرار گیری، همچون کارگری که دلیلی برای شرمسار شدن ندارد و کلام خدا را بهدرستی به کار میبندد. از بحثهای باطل و ناپسند دوری کن، زیرا انسان را از خدا دور میسازد. در این بحثها، سخنانی رد و بدل میشود که مانند خوره به جان آدمی میافتد. هیمینائوس و فلیطوس از جمله کسانی هستند که مشتاق چنین بحثهایی میباشند. این دو از راه راست منحرف شدهاند و تعلیم میدهند که روز قیامت فرا رسیده است، و به این ترتیب ایمان عدهای را تضعیف کردهاند. اما حقایق الهی پا برجا میماند و هیچ چیز نمیتواند آن را تکان دهد؛ همچون سنگ زیر بنایی است که بر روی آن، این دو جمله نوشته شده است: «خداوند کسانی را که واقعاً به او تعلق دارند میشناسد» و «آنانی که خود را از آنِ مسیح میدانند، باید از اعمال نادرست دوری کنند.» در خانۀ شخص ثروتمند، همه نوع ظرف وجود دارد، از ظروف طلا و نقره گرفته تا ظروف چوبی و گِلی. از ظرفهای گرانبها برای مصارف عالی استفاده میشود، و از ظرفهای ارزان برای مصارف عادی. اگر کسی خود را از گناه دور نگاه دارد، مانند ظرف گرانبها خواهد بود و مسیح برای هدفهای عالی، او را به کار خواهد گرفت. از هر آنچه شهوات جوانی را برمیانگیزد، بگریز، و با کسانی که با دلی پاک، خداوند را میخوانند، در پی عدالت، ایمان، محبت و صلح و صفا باش. باز تکرار میکنم: خود را درگیر بحثهای پوچ و بیمعنی نکن، چون این گونه بحثها باعث خشم و نزاع میگردد. مرد خدا نباید اهل مجادله و دعوا باشد، بلکه باید با صبر و ملایمت، کسانی را که در اشتباهند، به راه راست هدایت کند. مخالفان را باید با ملایمت و نرمخویی راهنمایی نماید، به این امید که خدا به ایشان توبه عنایت فرماید تا به شناخت حقیقت برسند، و به سرِ عقل بیایند و از دام ابلیس که ایشان را اسیر خود ساخته تا ارادهاش را به انجام برسانند، رهایی یابند.
۲تیموتائوس 14:2-26 مژده برای عصر جدید (TPV)
این مطالب را به مردم گوشزد كن و در حضور خدا به آنها دستور بده كه از مجادله بر سر كلمات دست بردارند. چون این كار عاقبت خوشی ندارد، بلكه فقط باعث گمراهی شنوندگان خواهد شد. منتهای كوشش خود را بكن تا مانند کارگری كه از كار خود خجل نیست و پیام حقیقت را به درستی تعلیم میدهد، در نظر خدا کاملاً مورد پسند باشی. از مباحثات زشت و بیمعنی كه فقط مردم را به بیدینی روزافزون میکشاند، دوری كن. حرف ایشان مثل بیماری خوره، به تمام بدن سرایت میکند. از آن جملهاند «هیمینائوس» و «فیلیطس» كه از حقیقت منحرف شدهاند و میگویند كه رستاخیز ما هم اكنون به وقوع پیوسته است و به این وسیلهٔ ایمان عدّهای را از بین میبرند. امّا، شالودهٔ مستحكمی كه خدا نهاده، متزلزل نخواهد شد و این كلمات بر آن نقش شده است: «خداوند متعلّقان خود را میشناسد» و «هرکه نام خداوند را به زبان آورد، شرارت را ترک كند.» در یک خانهٔ بزرگ علاوه بر ظروف طلایی و نقرهای، ظروف چوبی و سفالی هم وجود دارد. بعضی از آنها مخصوص موارد مهم است و بعضی در موارد معمولی استفاده میشود. اگر كسی خود را از این آلودگیها پاک سازد، ظرفی میشود كه برای مقاصد خاص بكار خواهد رفت و برای اربابش مقدّس و مفید و برای هر کار نیكو آماده خواهد بود. از شهواتی كه مربوط به دوران جوانی است بگریز و به اتّفاق همهٔ کسانیکه با قلبی پاک به پیشگاه خداوند دعا میكنند، نیكویی مطلق، ایمان، محبّت و صلح و صفا را دنبال كن. به مباحثات احمقانه و جاهلانه كاری نداشته باش، زیرا میدانی كه به نزاع میانجامد. خادم خداوند نباید نزاع كند، بلكه باید نسبت به همه مهربان و معلّمی توانا و در سختیها صبور باشد و مخالفان خود را با ملایمت اصلاح كند، شاید خدا اجازه دهد كه آنها توبه كنند و حقیقت را بشناسند. به این وسیله به خود خواهند آمد و از دام ابلیس، كه آنان را گرفتار ساخته و به اطاعت ارادهٔ خویش وادار كرده است، خواهند گریخت.