۲قرنتیان 12:1-16
۲قرنتیان 12:1-16 Persian Old Version (POV-FAS)
زیرا که فخر ما این است یعنی شهادت ضمیر ما که به قدوسیت و اخلاص خدایی، نه به حکمت جسمانی، بلکه به فیض الهی در جهان رفتار نمودیم و خصوص نسبت به شما. زیراچیزی به شما نمی نویسیم مگر آنچه میخوانید وبه آن اعتراف میکنید و امیدوارم که تا به آخراعتراف هم خواهید کرد. چنانکه به مافی الجمله اعتراف گردید که محل فخر شماهستیم، چنانکه شما نیز ما را میباشید در روزعیسی خداوند. و بدین اعتماد قبل از این خواستم به نزدشما آیم تا نعمتی دیگر بیابید، و از راه شما به مکادونیه بروم و باز از مکادونیه نزد شما بیایم و شما مرا به سوی یهودیه مشایعت کنید.
۲قرنتیان 12:1-16 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
آنچه باعث افتخار ماست، این است که میتوانیم با نهایت صداقت بگوییم که در رفتارمان با مردم و مخصوصاً با شما، همیشه صادق و بیریا بودهایم، و چشم امیدمان فقط به یاری خداوند بوده است، نه به تواناییهای خودمان. نامههایی که به شما نوشتیم، همه روشن و واضح بودهاند و هرگز مطلبی سربسته نگفتهایم. و من امید دارم همانطور که تا حدی ما را شناختهاید، روزی ما را به طور کامل بشناسید و به ما افتخار کنید. آنگاه ما نیز در روز بازگشت خداوندمان عیسی، به شما افتخار خواهیم کرد. با چنین اطمینانی به درک و فهم روحانی شما بود که تصمیم گرفتم با دوبار ملاقات شما، دوبار برکت به شما برسانم؛ بار اول، در راه سفرم به مقدونیه و بار دوم، به هنگام بازگشت از آنجا. آنگاه شما مرا در سفرم به یهودیه یاری خواهید داد.
۲قرنتیان 12:1-16 مژده برای عصر جدید (TPV)
افتخار ما این است و وجدان ما نیز گواه است كه در روابط خود با مردم این جهان و مخصوصاً با شما با خلوص نیّت و بیریایی خدایی رفتار کردهایم. ما به فیض خدا متّکی بودیم، نه به فلسفهٔ دنیوی. در آنچه نوشتیم، مقصود ما همان است كه شما میخوانید و میفهمید. و امیدواریم شما همانطور كه ما را تا حدّی میشناسید این چیزها را نیز کاملاً بفهمید تا سرانجام در روز عیسی خداوند چنانکه ما به شما افتخار میکنیم شما نیز به ما افتخار كنید. با چنین اطمینانی بود كه تصمیم گرفتم قبل از همه از شما دیدن كنم تا بركاتی مضاعف به شما برسانم. یعنی میخواستم هم در وقت رفتن به مقدونیه و هم در بازگشت از آنجا از شما دیدن كنم و در بازگشت با كمک شما راه یهودیه را در پیش بگیرم.
۲قرنتیان 12:1-16 هزارۀ نو (NMV)
فخر ما، گواهیِ وجدان ماست بدین که رفتارمان در دنیا و بخصوص نسبت به شما، با قدّوسیت و صداقت خدایی همراه بوده است. ما نه با حکمت بشری، بلکه بنا بر فیض خدا عمل کردهایم. زیرا آنچه به شما مینویسیم درست همان است که میخوانید و میفهمید. و من امید دارم همانگونه که ما را تا حدی شناختهاید، به کمال نیز بشناسید، و بدانید که میتوانید به ما فخر کنید، چنانکه شما نیز در روز خداوندْ عیسی، مایۀ فخر ما خواهید بود. با این اطمینان، بر آن شدم نخست به دیدار شما بیایم تا دو بار برکت بیابید. عزم من آن بود که بر سر راهم به مقدونیه از شما دیدار کنم و از مقدونیه دوباره نزدتان بازگردم تا مرا راهی سفر به یهودیه کنید.