۱قرنتیان 17:11-34
۱قرنتیان 17:11-34 Persian Old Version (POV-FAS)
لیکن چون این حکم را به شما میکنم، شمارا تحسین نمی کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع میشوید. زیرا اولاهنگامی که شما در کلیسا جمع میشوید، میشنوم که در میان شما شقاقها روی میدهد وقدری از آن را باور میکنم. از آن جهت که لازم است در میان شما بدعتها نیز باشد تا که مقبولان از شما ظاهر گردند. پس چون شما دریک جا جمع میشوید، ممکن نیست که شام خداوند خورده شود، زیرا در وقت خوردن هرکس شام خود را پیشتر میگیرد و یکی گرسنه و دیگری مست میشود. مگر خانهها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا راتحقیر مینمایید و آنانی را که ندارند شرمنده میسازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شمارا تحسین نمایم؟ تحسین نمی نمایم! زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیزسپردم که عیسی خداوند در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت و شکر نموده، پاره کرد وگفت: «بگیرید بخورید. این است بدن من که برای شما پاره میشود. این را به یادگاری من بهجاآرید.» و همچنین پیاله را نیز بعد از شام وگفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.» زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله رابنوشید، موت خداوند را ظاهر مینمایید تاهنگامی که بازآید. پس هرکه بطور ناشایسته نان را بخورد وپیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود. اما هر شخص خود راامتحان کند و بدینطرز از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد. زیرا هرکه میخورد و مینوشد، فتوای خود را میخورد و مینوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمی کند. از این سبب بسیاری از شما ضعیف و مریضاند و بسیاری خوابیدهاند. اما اگر برخود حکم میکردیم، حکم بر مانمی شد. لکن هنگامی که بر ما حکم میشود، از خداوند تادیب میشویم مبادا با اهل دنیا بر ماحکم شود. لهذاای برادران من، چون بجهت خوردن جمع میشوید، منتظر یکدیگر باشید. و اگرکسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا بجهت عقوبت جمع شوید. و چون بیایم، مابقی را منتظم خواهم نمود.
۱قرنتیان 17:11-34 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
اما در آنچه الان به شما مینویسم نمیتوانم شما را تحسین کنم. زیرا شنیدهام که وقتی برای شرکت در شام خداوند گرد هم میآیید، ضرری که به شما وارد میآید، بیش از نفع آن است. نخست اینکه میشنوم وقتی بهعنوان کلیسا گرد هم میآیید، در میان شما تفرقهها و جداییها وجود دارد، و تا حدی این گفتهها را باور میکنم. تردیدی نیست که باید میان شما اختلافاتی باشد، تا مشخص شود که کدام یک از شما مورد تأیید خدا هستید. وقتی برای خوردن دور هم جمع میشوید، آنچه میخورید در واقع شام خداوند نیست. زیرا شنیدهام که بعضی بدون آنکه منتظر دیگران باشند، با عجله شام خودشان را میخورند و آن را با دیگری تقسیم نمیکنند. پس به بعضیها خوراک کافی نمیرسد و گرسنه میمانند، در حالی که دیگران آنقدر خورده و نوشیدهاند که مست شدهاند. آیا این راست است؟ مگر نمیتوانید خوراکتان را در خانه بخورید تا باعث بیحرمتی کلیسا نشوید و فقرا را که نمیتوانند با خود خوراک بیاورند، خجالتزده نسازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا شما را تحسین کنم؟ هرگز! این است آنچه خود خداوندمان عیسی مسیح دربارهٔ این شام فرموده است و من قبلاً آن را به شما تعلیم دادهام: خداوند ما عیسی، در شبی که یهودا به او خیانت کرد، نان را به دست گرفت، و پس از شکرگزاری، آن را پاره کرد و به شاگردان خود داد و گفت: «این بدن من است که در راه شما فدا میکنم. این را به جا آورید.» همچنین پس از شام، جام را برداشت و گفت: «این جام، نشانهٔ پیمان جدید میان خدا و قومش است، پیمانی که با خون خود آن را مهر میکنم. هر بار که از آن مینوشید، به یاد من باشید.» به این ترتیب، هر بار که این نان را میخورید و از این پیاله مینوشید، در واقع این حقیقت را اعلام میکنید که مسیح برای نجات شما، جان خود را فدا کرده است. پس تا زمان بازگشت خداوند، این را نگاه دارید. بنابراین، اگر کسی به طور ناشایست از این نان بخورد و از این پیاله بنوشد، به بدن و خون خداوندمان عیسی مسیح بیاحترامی کرده و نسبت به آنها مرتکب گناه شده است. به همین دلیل است که هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از پیاله بنوشد، باید خود را بیازماید. زیرا اگر کسی به طور ناشایسته از نان بخورد و از پیاله بنوشد، یعنی تشخیص ندهد که بدن مسیح همان کلیساست، با شرکت در آن، خود را در نظر خدا محکوم کرده است، چون به مرگ مسیح بیحرمتی نموده است. از اینروست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و حتی بعضی مردهاند. اما اگر خود را امتحان کنید، دیگر خدا شما را محکوم و تنبیه نخواهد نمود. اما حتی اگر خداوند ما را محکوم و تنبیه کند، به این منظور است که در آینده با سایر مردم دنیا مورد محاکمه و داوری قرار نگیریم. پس ای برادران عزیز، هنگامی که برای شام خداوندمان عیسی مسیح جمع میشوید، صبر کنید تا دیگران هم بیایند. اگر کسی خیلی گرسنه است، در خانه بخورد تا وقتی با دیگران جمع میشود، باعث محکومیت و مجازات خود نشود. وقتی آمدم، به مسائل دیگر نیز رسیدگی خواهم کرد.
۱قرنتیان 17:11-34 مژده برای عصر جدید (TPV)
ولی در موارد زیر، شما را تحسین نمیکنم؛ زیرا وقتی دور هم جمع میشوید نتیجهٔ آن نه تنها به سود شما نیست، بلكه به زیان شماست. اولاً میشنوم هنگامیكه به صورت كلیسا دور هم جمع میشوید به دستههای مختلف تقسیم میگردید و این را تا اندازهای باور میکنم؛ زیرا شكی نیست كه باید در میان شما دستههایی به وجود آید تا اشخاص صمیمی شناخته شوند. وقتی دور هم جمع میشوید، برای خوردن شام خداوند نیست. زیرا در هنگام خوردن هر كسی با عجله شام خود را میخورد و در نتیجه عدّهای گرسنه میمانند در حالیكه دیگران مست میشوند. عجب! مگر خانهای ندارید كه در آن بخورید و بنوشید؟ آیا به این وسیله میخواهید كلیسای خدا را تحقیر نمایید و اعضای نیازمند را خجل سازید؟ به شما چه بگویم، آیا میتوانم در این امر شما را تحسین كنم؟ ابداً! تعالیمی را كه به شما دادم، از خود خداوند گرفتم و آن این بود كه عیسی خداوند در شبی كه تسلیم دشمنان شد، نان را گرفت و بعد از شكرگزاری آن را پاره كرده گفت: «این است بدن من برای شما. این را بهیاد من بجا آورید.» همانطور پس از شام پیاله را نیز برداشته گفت: «این پیاله همان پیمان تازهای است كه با خون من بسته میشود. هرگاه این را مینوشید، بیاد من بنوشید.» زیرا تا وقت آمدن خداوند هرگاه این نان را بخورید و پیاله را بنوشید، مرگ او را اعلام میکنید. بنابراین اگر كسی به طور ناشایست نان را بخورد و پیاله را بنوشد، نسبت به بدن و خون خداوند مرتكب خطا خواهد شد. بنابراین هرکس باید خود را بیازماید، آن وقت خود از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد. زیرا کسیکه معنی و مفهوم بدن مسیح را درک نكند و از آن بخورد و بنوشد با خوردن و نوشیدن آن، خود را محكوم میسازد. به همین سبب است كه بسیاری از شما ضعیف و مریض هستید و عدّهای نیز مردهاند. امّا اگر اول خود را میآزمودیم محكوم نمیشدیم. ولی خداوند ما را داوری و تنبیه میکند تا با جهان محكوم نگردیم. پس ای برادران من، هروقت برای خوردن شام خداوند دور هم جمع میشوید، منتظر یكدیگر باشید. و اگر كسی گرسنه است، در منزل خود غذا بخورد. مبادا جمع شدن شما باعث محکومیّت شما شود. در خصوص مطالب دیگر، هروقت به آنجا بیایم آنها را حلّ و فصل خواهم كرد.
۱قرنتیان 17:11-34 هزارۀ نو (NMV)
امّا در آنچه اینک به شما حکم میکنم، به هیچ روی تحسینتان نمیکنم، زیرا وقتی شما گرد هم میآیید، به جای فایده باعث ضرر است. نخست اینکه میشنوم آنگاه که به عنوان کلیسا جمع میشوید، در میان شما جداییها روی میدهد، و این را تا اندازهای باور میکنم. شکی نیست که تفرقهها نیز باید در میان شما باشد تا بدینگونه آنانی که اصالتشان به ثبوت میرسد، در میان شما شناخته شوند. زمانی که شما در یک جا گرد هم میآیید، براستی برای خوردن شام خداوند نیست. زیرا هنگام صرف غذا، هر یک از شما بیآنکه منتظر دیگران باشد شام خودش را میخورد، به گونهای که یکی گرسنه میماند، در حالی که دیگری مست میشود. آیا خانهها برای خوردن و نوشیدن ندارید؟ یا اینکه کلیسای خدا را خوار میشمارید و اشخاص بیچیز را شرمسار میسازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا برای این کار تحسینتان کنم؟ به هیچ روی تحسینتان نخواهم کرد. زیرا من از خداوند یافتم آنچه را به شما نیز سپردم، که عیسای خداوند در شبی که او را تسلیم دشمن کردند، نان را گرفت و شکر نموده، پاره کرد و فرمود: «این است بدن من برای شما. این را به یاد من به جای آورید.» به همینسان، پس از شام، جام را گرفت و فرمود: «این جام، عهد جدید است در خون من. هر بار که از آن مینوشید، به یاد من چنین کنید.» زیرا هر گاه این نان را بخورید و از این جام بنوشید، مرگ خداوند را اعلام میکنید تا زمانی که بازآید. پس هر که به شیوهای ناشایسته نان را بخورد و از جام خداوند بنوشد، مجرم نسبت به بدن و خون خداوند خواهد بود. امّا هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از جام بنوشد، خود را بیازماید. زیرا هر که بدون تشخیصِ بدن بخورد و بنوشد، در واقع محکومیت خود را خورده و نوشیده است. از همین روست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و شماری هم خفتهاند. امّا اگر بر خود حکم میکردیم، بر ما حکم نمیشد. پس آنگاه که خداوند بر ما حکم میکند، تأدیب میشویم تا با دنیا محکوم نگردیم. پس ای برادران من، چون برای خوردن گرد هم میآیید، منتظر یکدیگر باشید. اگر کسی گرسنه است، در خانۀ خود غذا بخورد تا گرد هم آمدن شما به محکومیت نینجامد. در خصوص سایر چیزها نیز چون نزدتان آمدم، دستورات لازم را خواهم داد.