۱قرنتیان 27:1-31
۱قرنتیان 27:1-31 Persian Old Version (POV-FAS)
بلکه خدا جهال جهان را برگزید تا حکما را رسوا سازدو خدا ناتوانان عالم را برگزید تا توانایان را رسواسازد، و خسیسان دنیا و محقران را خدابرگزید، بلکه نیستیها را تا هستیها را باطل گرداند. تا هیچ بشری در حضور او فخر نکند. لکن از او شما هستید در عیسی مسیح که از جانب خدابرای شما حکمت شده است و عدالت قدوسیت و فدا. تا چنانکه مکتوب است هرکه فخر کنددر خداوند فخر نماید.
۱قرنتیان 27:1-31 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
بلکه خدا اشخاصی را برگزیده، که مانند شما در نظر مردم دنیا، نادان و ضعیف هستند، تا از این راه آنانی را که دانا و قدرتمند به حساب میآیند، شرمگین سازد. خدا افرادی را انتخاب کرده که طبق معیارهای دنیا از طبقات پایین و مطرود جامعه هستند. بله، خدا همان کسانی را برگزیده که دنیا ایشان را هیچ میانگارد، تا نشان دهد آنانی که مهم و بزرگ به نظر میآیند، هیچ هستند؛ و به این ترتیب هیچ بشری نتواند در برابر خدا فخرفروشی کند. این خدا بود که شما را به مسیحْ عیسی پیوند داد، و هم او بود که سبب شد مسیح برای ما خودِ حکمت شود. مسیح ما را عادل گردانید، ما را پاک و مقدّس ساخت و از گناه رهاییمان بخشید. در کتب مقدّس آمده است: «اگر کسی میخواهد به چیزی افتخار کند، به کاری که خداوند انجام داده است، افتخار کند.»
۱قرنتیان 27:1-31 مژده برای عصر جدید (TPV)
بلكه خدا عمداً آنچه را كه جهانیان پوچ و بیمعنی میشمارند برگزید تا حكیمان را خجل سازد و آنچه را كه جهانیان ضعیف میپندارند انتخاب كرد تا نیرومندان را شرمنده سازد. خدا آنچه را كه دنیا خوار و خفیف و حتّی نیستی میشمارد برگزید تا جهان هستیها را براندازد، تا هیچ انسانی در حضور او دلیلی برای فخر كردن نداشته باشد. خدا شما را با مسیح عیسی متّحد ساخت و مسیح را برای ما حكمت، نیكی مطلق، پاكی و آزادی گردانیده است. بنابراین چنانکه كلام خدا میفرماید: «هرکه بخواهد فخر كند، باید به خداوند فخر نماید.»
۱قرنتیان 27:1-31 هزارۀ نو (NMV)
امّا خدا آنچه را که دنیا جهالت میپندارد، برگزید تا حکیمان را خجل سازد؛ و آنچه را که دنیا ضعیف میشمارَد، انتخاب کرد تا قدرتمندان را شرمنده سازد؛ خدا آنچه را که این دنیا پَست و حقیر میانگارد، بلکه نیستیها را، برگزید تا هستیها را باطل سازد، تا هیچ بشری در حضور او فخر نکند. از اوست که شما در مسیحْ عیسی هستید، که از جانب خدا برای ما حکمت شده است، یعنی پارسایی، قدّوسیت و رهایی ما. تا چنانکه آمده است: «هر که فخر میکند، به خداوند فخر کند.»