غزل غزل‌ها 2
2
محبوبه
1من گل نرگس شارون#2:1 «شارون» نام محلی در شرق سواحل دریای مدیترانه در سرزمین اسرائیل است.
و سوسن دشت‌ها هستم.
محبوب
2محبوبۀ من در بین دختران
مانند سوسنی است در میان خارها.
محبوبه
3محبوب من در میان مردان جوان
همچون درخت سیبی است در بین درختان جنگل.
از نشستن در سایه‌اش لذّت می‌برم
و میوه‌اش به کامم شیرین است.
4او مرا به تالار ضیافت خود آورد
و پرچم عشقش را بالای سرم برافراشت.
5مرا با کشمش نیرو ببخشید
و جانم را با سیب تازه کنید،
زیرا من از عشق او بیمار هستم!
6دست چپ او زیر سرم است
و دست راستش مرا در آغوش می‌کشد.
7ای دختران اورشلیم،
شما را به غزال‌ها و آهوان صحرا قسم می‌دهم
که عشق را تا وقتی زمان لذّت نرسیده، برنینگیزید و بیدار نسازید!
غزل دوّم
محبوبه
8من صدای محبوبم را می‌شنوم
که جست‌و‌خیز‌کنان از روی کوه‌ها و تپّه‌ها به‌سوی من می‌آید.
9محبوب من همچون غزال و بچّه آهو است.
او در پشت دیوار ایستاده و از پنجره می‌نگرد،
و از میان شبکه‌ها نگاه می‌کند.
10محبوبم به من می‌گوید:
محبوب
«ای دلبر من، ای زیبای من، برخیز و با من بیا،
11زیرا زمستان گذشته است و موسم باران به پایان رسیده است.
12گُل‌ها از زمین روییده‌اند
و زمان نغمه‌سرایی رسیده است.
آواز فاخته در سرزمین ما به گوش می‌رسد!
13درخت انجیر میوه به بار آورده،
و رایحۀ شکوفه‌های تاک‌ها هوا را عطرآگین ساخته است.
ای عزیز من، ای زیبای من، برخیز و با من بیا!»
14ای کبوتر من که در شکاف صخره‌ها
و در پشت سنگ‌ها پنهان شده‌ای،
بگذار که روی تو را ببینم و صدای تو را بشنوم،
زیرا صدایت شیرین و چهرهٔ تو دلربا است.
15روباه‌ها را بگیرید، روباه‌های کوچک را بگیرید که تاکستان‌ها را خراب می‌کنند،
زیرا تاکستان‌های ما شکوفه کرده‌اند.
محبوبه
16محبوب من از آن من است و من از آن او.
او گلّه خود را در بین سوسن‌ها می‌چراند.
17ای محبوب من، پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد
و سایه‌ها بگریزند،
نزد من بیا.
مانند غزال و بچّه آهو بر کوه‌های پُرپیچ‌و‌خَم.
اکنون انتخاب شده:
غزل غزل‌ها 2: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023