مزمور 36
36
سرود داوود، بندۀ خداوند
شرارت انسان و رحمت خدا
1عصیان در اعماق دل شریر به او فرمان می‌دهد؛
هیچ ترسی از خدا مدنظر او نیست.
2زیرا آن‌ها چنان ازخودراضی شده‌اند
که فکر می‌کنند گناهانشان آشکار نخواهد شد
و محکوم نخواهند گشت.
3تمام سخنانشان حیله و فریب است.
از کارهای نیک و عاقلانه دست کشیده‌اند.
4شب‌ها نیز در بستر خود دسیسه می‌چینند.
کارهای ناپسند انجام می‌دهند
و از هیچ شرارتی روگردان نیستند.
5ای خداوند، محبّت پایدار تو همچون آسمان‌ها نامحدود
و وفاداری تو فراتر از ابرها است.
6نیکویی تو مانند کوه‌های سر به فلک کشیده است
و عدالت تو همچون دریاهای عمیق.
ای خداوند، انسان‌ها و حیوانات تحت مراقبت تو می‌باشند.
7ای خدا، محبّت پایدار تو چقدر عالی است!
تمام انسان‌ها در سایۀ بال‌های تو پناه می‌آورند.
8همه از خوان نعمت تو سیر می‌شوند
و از چشمۀ رحمت تو می‌نوشند.
9زیرا تو سرچشمۀ زندگی هستی
و در پرتو نور تو ما روشنی را می‌بینیم.
10محبّت پایدار تو بر آنایی که تو را می‌شناسند، همواره برقرار باشد،
و نیکویی تو بر آنانی که پاک‌دل هستند.
11مگذار که اشخاص مغرور بر من غالب گردند
و مردم شریر مرا فراری دهند.
12بدکاران طوری افتاده‌اند،
که دیگر نمی‌توانند برخیزند.
انتخاب شده:
مزمور 36: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023